Κάπου στη Ρωσία, όχι πολύ μακριά από την Αγία Πετρούπολη, υπάρχει μια έκταση με εγκαταστάσεις τηλεπικοινωνιών, εγκαταλελειμμένα κτίρια και καλώδια ηλεκτροδότησης, που περιτριγυρίζονται από τοίχους. Η περιοχή αυτή, όπως σημειώνεται σε δημοσίευμα του BBC, η περιοχή αυτή βρίσκεται στο επίκεντρο ενός μυστηρίου που ανάγεται στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, καθώς θεωρείται πως πρόκειται για τη βάση ενός ραδιοφωνικού σταθμού, ονόματι MDZhB, που κανείς δεν έχει παραδεχτεί ποτέ πως λειτουργεί. Ο σταθμός αυτός εκπέμπει 24 ώρες την ημέρα, επτά ημέρες την εβδομάδα, από το 1982, έναν μονότονο, βαρετό ήχο, που κάθε λίγα δευτερόλεπτα ακολουθείται αρχίζει να ακολουθείται από έναν δεύτερο ήχο. Μία ή δύο φορές την εβδομάδα, ένας άνδρας ή μία γυναίκα διαβάζει κάποιες λέξεις στα ρωσικά, όπως «λέμβος» ή «ειδικός γεωργίας». Οποιοσδήποτε στον κόσμο μπορεί να ακούσει αυτόν τον σταθμό, συντονίζοντας το ραδιόφωνό του στα 4625 kHz.
Ο σταθμός, που φαίνεται πραγματικά «κομμένος και ραμμένος» στα μέτρα των συνωμοσιολόγων, έχει λάβει το προσωνύμιο «the Buzzer», και έχει ενταχθεί σε ένα «κλαμπ» με άλλους δύο μυστηριώδεις ραδιοφωνικούς σταθμούς, τον «the Pip» και τον «Squeaky Wheel». Οι «φαν» τους παραδέχονται ότι δεν έχουν ιδέα τι ακούνε. «Δεν υπάρχει απολύτως καμία πληροφορία στο σήμα» λέει στο BBC ο Ντέιβιντ Σταπλς, ειδικός σε θέματα signals intelligence στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου.
Η συχνότητα θεωρείται πως ανήκει στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες όμως ποτέ δεν έχουν παραδεχτεί κάτι τέτοιο. Ο σταθμός άρχισε να εκπέμπει κατά τα τέλη του Ψυχρού Πολέμου, όταν η ΕΣΣΔ ήταν στα τελευταία της στάδια. Σήμερα εκπέμπει από δύο τοποθεσίες- αυτήν κοντά στην Αγία Πετρούπολη και μια άλλη κοντά στη Μόσχα. Όλως παραδόξως, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η δραστηριότητα του σταθμού εντάθηκε.
Οι θεωρίες, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, ποικίλλουν: Σύμφωνα με κάποιες, πρόκειται για σύστημα επικοινωνίας με υποβρύχια, ενώ κάποιες άλλες κάνουν λόγο ακόμα και για επικοινωνία με εξωγήινους. Σύμφωνα με μια άλλη, πρόκειται για μέρος του συστήματος «Dead Hand» (το «Χέρι του Νεκρού») του ρωσικού πυρηνικού οπλοστασίου, που εξασφαλίζει ότι, ακόμα και σε περίπτωση απόλυτου αιφνιδιασμού και εξουδετέρωσης της ρωσικής ηγεσίας από πυρηνική επίθεση, θα εξαπολυθεί αυτόματα αντεπίθεση, την οποία θα πυροδοτήσει η παύση του σήματος αυτού. Η συγκεκριμένη ιδέα δεν φαντάζει και τόσο απίθανη, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του BBC- όπου υπογραμμίζεται πως πολλοί ειδικοί θεωρούν πως το συγκεκριμένο σύστημα είναι ακόμα σε λειτουργία.
Το Buzzer, όπως προαναφέρθηκε, δεν είναι ο μόνος ραδιοφωνικός σταθμός τέτοιου είδους: Ένας άλλος ήταν το αποκαλούμενο «Lincolnshire Poacher» που λειτουργούσε από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 μέχρι το 2008, εξέπεμπε από μια τοποθεσία η οποία πιστευόταν πως βρισκόταν κάπου στην Κύπρο και μπορούσε να τον πιάσει κανείς και από την άλλη άκρη του πλανήτη. Στην αρχή κάθε ώρας, έπαιζε ένα κομμάτι από ένα αγγλικό τραγούδι, το «Lincolnshire Poacher». Μετά από 12 επαναλήψεις, ακολουθούσαν μηνύματα από μια γυναικεία φωνή, που διάβαζε ομάδες των πέντε αριθμών.
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του BBC, η όλη υπόθεση ίσως πηγάζει από τη δεκαετία του 1920- όταν οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών πραγματοποίησαν επιδρομή στα γραφεία της Arcos (All-Russian Co-operative Society), ενός εμπορικού φορέα δραστηριοποιούνταν στη Βρετανία και επέβλεπε τις σχέσεις μεταξύ της χώρας και της τότε «νεαρής» τότε Σοβιετικής Ένωσης. Ωστόσο, τον Μάιο του 1927, λίγα χρόνια αφού ένας Βρετανός πράκτορας είχε πιάσει εργαζόμενο της Arcos να επιδίδεται σε «ύποπτες» δραστηριότητες στο Λονδίνο, αστυνομικοί πραγματοποίησαν επιδρομή στο κτίριο της Arcos. Αν και η επιδρομή δεν έδωσε κάποια σημαντικά στοιχεία (ήταν όντως «πυρήνας» Σοβιετικών πρακτόρων, αλλά οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών δεν έμαθαν παραπάνω πράγματα από όσα γνώριζαν ήδη), για τους Σοβιετικούς ήταν «καμπανάκι», καθώς ανακάλυψαν πως η ΜΙ5 υπέκλεπτε τις επικοινωνίες τους για χρόνια. Οπότε και οι Σοβιετικοί άλλαξαν ριζικά τον τρόπο κρυπτογράφησης των μηνυμάτων τους, εισάγοντας τυχαία «κλειδιά» μιας χρήσης, που προορίζονται μόνο για τον παραλήπτη- και έτσι προέκυψαν οι μυστηριώδεις αυτοί ραδιοφωνικοί σταθμοί (number stations), που σύντομα άρχισαν να χρησιμοποιούνται και από άλλες χώρες. Οι σταθμοί αυτοί φαίνονται να χρησιμοποιούνται και σήμερα: Το 2010, στο πλαίσιο συλλήψεων Ρώσων πρακτόρων στις ΗΠΑ, το FBI ανακοίνωσε πως είχαν λάβει τις οδηγίες τους μέσω κωδικοποιημένων μηνυμάτων στη συχνότητα των 7887 kHz. Επίσης, θεωρείται ότι το κάνει και η Βόρεια Κορέα- και είναι προφανές το πλεονέκτημα πως, με αυτόν τον τρόπο, δεν μπορεί να ξέρει κανείς με απόλυτη βεβαιότητα ποιος είναι αυτός για τον οποίο προορίζεται το μήνυμα, καθώς όλοι μπορούν να το πιάσουν.
Ωστόσο, ακόμα και έτσι, το Buzzer διαφέρει, καθώς δεν εκπέμπει αριθμούς- οπότε κάποιοι πιστεύουν ότι πρόκειται για έναν «υβριδικό» σταθμό: Ο πρώτος βόμβος είναι απλά ένα σήμα που υποδεικνύει πως «αυτή η συχνότητα είναι δική μου» για να εμποδίσει άλλους να τη χρησιμοποιήσουν. Ο σταθμός θεωρείται πως θα εξελίσσεται σε «number station» μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, όπως πχ σε μια ενδεχόμενη εισβολή στη Ρωσία, λειτουργώντας ως μέσο επικοινωνίας με στρατιωτικές δυνάμεις σε απομακρυσμένες περιοχές. Σημειώνεται πως, όπως είπε ο Μάρις Γκολντμάνις, ραδιοερασιτέχνης που ακούει τον σταθμό από τις χώρες της Βαλτικής, το 2013 ο σταθμός εξέπεμψε ένα ειδικό μήνυμα, «έκδοση εντολής 135», που θεωρείται ότι ήταν δοκιμαστικό μήνυμα για κατάσταση πλήρους πολεμικής ετοιμότητας.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, όποια θεωρία και αν αληθεύει, υπάρχει ομοφωνία όσον αφορά σε ένα πράγμα: Είναι καλύτερα για όλους οι εκπομπές του σταθμού να συνεχίσουν ως έχουν (δεδομένων των πιθανών λόγων που θα μπορούσαν να επιφέρουν αλλαγές).