Ο Αλεξάντερ Βούτσιτς, ο σημερινός πρωθυπουργός, είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί για να διαδεχθεί στην προεδρία τον Τόμισλαβ Νίκολιτς στις προεδρικές εκλογές που λαμβάνουν χώρα σήμερα (Κυριακή) στη Σερβία. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τον φέρουν νικητή από τον πρώτο γύρο των εκλογών με ποσοστό μεγαλύτερο του 50% που απαιτείται για την ανάδειξη ενός υποψήφιου στο ύπατο πολιτειακό αξίωμα.
Βασικός αντίπαλος του Βούτσιτς, είναι ένας πρώην συνεργάτης του. Πρόκειται για τον 62χρονο ακροδεξιό υπερεθνικιστή Βόισλαβ Σέσελι, ο οποίος αθωώθηκε τελικά από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο όπου δικαζόταν για εγκλήματα πολέμου κατά τη δεκαετία του 90’, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, αφού έμεινε 12 χρόνια στη φυλακή. Υποστηρίζει ότι πρέπει να εγκαταλειφθεί πλήρως η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και να ενισχυθούν οι δεσμοί με τη Μόσχα.
Ανάμεσα στους διεκδικητές του αξιώματος είναι και ένας 25χρονος φοιτητής Επικοινωνίας, ο Λούκα Μαξίμοβιτς, ο οποίος κατηγορώντας το κατεστημένο πολιτικό σύστημα για διαφθορά, έφτασε να διεκδικεί ακόμα και τη δεύτερη θέση.
Με τον Βούτσιτς, το αξίωμα του προέδρου, που σήμερα έχει συμβολικό χαρακτήρα, θα αποκτούσε και πάλι το κύρος που είχε επί Μιλόσεβιτς και επί Τάντιτς, εκτιμούν αναλυτές και προσθέτουν ότι ο νέος πρωθυπουργός δεν θα είχε περιθώρια να κινηθεί χωρίς την συγκατάθεσή του.
Αν εκλεγεί η κατάσταση στη χώρα δεν αναμένεται να αλλάξει. Η Σερβία θα συνεχίσει να επιδιώκει να κινείται με ισορροπία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ο Βούτσιτς επιθυμεί να ενταχθεί η χώρα του και της Ρωσίας με την οποία οι Σέρβοι μοιράζονται την ορθόδοξη πίστη και τη σλαβική καταβολή τους.
Οι πολίτες της χώρας τον βλέπουν ως έναν ψύχραιμο και σταθερό ηγέτη σε μία ασταθή περιοχή. Ωστόσο, οι αντίπαλοι του πρώην υπερεθνικιστή που σε ευρωπαϊστή υπέρμαχο του φιλελευθερισμού, τον κατηγορούν για απολυταρχισμό.Υποστηρίζουν μάλιστα ότι ελέγχει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της χώρας του από το 2012 όταν το κόμμα του ανέβηκε στην εξουσία, κατηγορία την οποία αρνείται.
Κανείς εκ των αντιπάλων του Βούτσιτς πάντως δεν δείχνει ότι μπορεί να απειλήσει την πολιτική παντοδυναμία του. Ο Βούτσιτς, από ακραίος εθνικιστής το 1992, μεταλλάχθηκε σε ευρωπαϊστή πολιτικό, υπέρμαχο του νεοφιλελευθερισμού και από το 2012 κυβερνάει την Σερβία απολαμβάνοντας υψηλά ποσοστά δημοτικότητας.
Χαρισματικός ρήτορας, δεινός λαϊκιστής, άριστος στο παιγνίδι της επικοινωνίας- είναι ο αγαπημένος των ΜΜΕ στη χώρα του με συντριπτικά ποσοστά τηλεθέασης-κατάφερε να ηγεμονεύσει πολιτικά προωθώντας σκληρές και αντιδημοφιλείς μεταρρυθμίσεις στο εσωτερικό και ισορροπώντας την εξωτερική πολιτική της Σερβίας μεταξύ Δύσης και Ρωσίας.
Σε κάθε περίπτωση, ο Βούτσιτς έπαιξε προεκλογικά ανοιχτά το φιλορωσικό χαρτί πραγματοποιώντας μάλιστα επίσημη επίσκεψη πριν λίγες μέρες στην Μόσχα απ΄ όπου επέστρεψε με «δωράκια» του Βλάντιμιρ Πούτιν μερικά παλιά αλλά αξιόμαχα μαχητικά αεροσκάφη, κάποια μεταχειρισμένα άρματα μάχης και αρκετή πολιτική υποστήριξη.
Την ίδια στιγμή όμως στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση είχε στο πλευρό του τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, ο οποίος μίλησε με κολακευτικά λόγια για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τον φιλοευρωπαϊσμό του Βούτσιτς.
Στα αξιοσημείωτα αυτής της εκλογικής αναμέτρησης ήταν, κατά τον τύπο του Βελιγραδίου, η απουσία συζήτησης γύρω από την ευρωπαϊκή προοπτική της Σερβίας, υπόθεση που σε όλες τις εκλογές, από το 2000 και μετά, αναδεικνυόταν ψηλά στην ατζέντα των υποψηφίων.
Ο Αλεξάντερ Βούτσιτς πάντως, εγκαταλείπει την πρωθυπουργία έχοντας βάλει την Σερβία για τα καλά στις ράγες προς τις Βρυξέλλες και γερές βάσεις για την οικονομική ανάπτυξη μέσω επώδυνων για τα λαϊκά στρώματα μεταρρυθμίσεων.
(με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)