Με όλα τα μέτωπα ανοιχτά σε αξιολόγηση, στις σχέσεις μεταξύ των θεσμών, αλλά και στις πολιτικοικονομικές εξελίξεις που θα κρίνουν το μέλλον της Ευρώπης, η κυβέρνηση αναζητά τα στοιχεία που θα κρίνουν την επόμενη μέρα των διαπραγματεύσεων.
Στο οικονομικό επιτελείο προσπαθούν να ξορκίσουν τις καθυστερήσεις που επιχειρεί με όλους τους τρόπους η πλευρά του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η τακτική του «σκληρού» Γερμανού είναι γνωστή. Όταν δεν θέλει κάτι να γίνει το καθυστερεί όσο περισσότερο μπορεί.
Όταν αυτό που δεν θέλει είναι οι αποφάσεις για τη διευθέτηση του Ελληνικού χρέους, τότε ο χρόνος της καθυστέρησης είναι γνωστός. Το φθινόπωρο του 2017, όταν δηλαδή θα γίνουν οι εκλογές στη Γερμανία. Μέχρι τότε ο κ. Σόιμπλε θα κάνει ότι μπορεί ώστε να μην υπάρξουν συγκεκριμένες αποφάσεις.
Οι πληροφορίες για τη συνάντηση του λεγόμενου Washington Group την Παρασκευή, πριν δηλαδή τη συνεδρίαση του EuroWorking Group, δείχνουν ότι εκεί θα κριθούν πολλά. Παράλληλα όμως φαίνεται ότι οι δανειστές θέλουν να έχουν σαφή εικόνα των πραγμάτων το συντομότερο δυνατό και μάλιστα πριν τη συνεδρίαση του Eurogroup στις 5 Δεκεμβρίου.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το αποτέλεσμα της συνεδρίασης θα κρίνει και την στάση των θεσμών αναφορικά με την τύχη της δεύτερης αξιολόγησης , αλλά και το χρόνο ανακοίνωσης των βραχυπρόθεσμών μέτρων για το χρέος.
Μεταξύ τους οι δανειστές έχουν, μεταξύ άλλων, ένα στοιχείο να τους ενώνει και ένα να τους χωρίζει. Ο μηχανισμός που θα χρησιμοποιηθεί για τη διευθέτηση του χρέους, φαίνεται πως σε γενικές γραμμές έχει συμφωνηθεί και σε πρώτη φάση ικανοποιεί και το ΔΝΤ.
Ωστόσο, προκειμένου το ΔΝΤ να κρίνει ως βιώσιμο το Ελληνικό χρέος και να συμμετέχει στο πρόγραμμα θα πρέπει να υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι και ειδικά το Βερολίνο, στο θέμα των πρωτογενών πλεονασμάτων μετά το 2018. Το Ταμείο θεωρεί ως βασική προϋπόθεση τη μείωση του στόχου του 3,5% του ΑΕΠ, προκειμένου σε συνδυασμό με τα μέτρα για το χρέος αυτό να καταστεί βιώσιμο.
Σε αντίθετη περίπτωση ζητά και νέα δημοσιονομικά μέτρα προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι. Ακόμα και τότε όμως το ΔΝΤ εκτιμά ότι οι στόχοι δεν θα είναι εύκολο να επιτευχθούν και για αυτό επιμένει στη μείωση του 3,5% του ΑΕΠ σε χαμηλότερο ποσοστό.
Ο κ. Σόιμπλε ωστόσο μοιάζει να διαφωνεί και στα δύο θέματα, γεγονός που κάνει τις επόμενες ημέρες να είναι ιδιαίτερα κρίσιμες. Για αυτό το λόγο και οι ανακοινώσεις από την πλευρά των δανειστών μετά την ολοκλήρωση του ταξιδιού των επικεφαλής των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα ήταν συγκρατημένα αισιόδοξες.
Τόσο για την Αθήνα όσο και για τους θεσμούς χρονικό ορόσημο παραμένει η 5η Δεκεμβρίου, αλλά αυτό θα κριθεί τόσο από τις αποφάσεις στο εσωτερικό των πιστωτών, αλλά και από την πορεία των εξ αποστάσεως διαπραγματεύσεων σχετικά με τα «αγκάθια» που άφησαν πίσω οι ελεγκτές πριν την αναχώρηση τους από την Αθήνα.
Τις επόμενες ημέρες μένει να φανεί αν στις συνεδριάσεις του EuroWorking Group και του Eurogroup θα γίνει απολογισμός των διαπραγματεύσεων και θα μπουν νέα χρονικά ορόσημα ή θα ληφθεί (όπως επιθυμεί η κυβέρνηση) η πολιτική απόφαση για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.