Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για το πολύ σημαντικό πέρασμα του άδειου -από ενέργεια- Ολυμπιακού που δεν σκόνταψε στις... τρικλοποδιές και βάζει στη σειρά τα σενάρια από το "Νησί" για τον αγαπημένο Κέβιν, τον Μίτροβιτς και τον Οκάκα.
Πολλοί θεωρούν ότι τα ματς που δίνουν τίτλους είναι τα ντέρμπι. Γράψτε λάθος. Τρίποντα από παιχνίδια όπως το χθεσινό (26/8) με αντιπάλους επιπέδου Λαμίας, είναι εκείνα που στην οικονομία της σεζόν γεμίζουν το σακούλι και βοηθούν τις ομάδες να κόψουν πρώτες το νήμα.
Τον Ολυμπιακό, άλλωστε, όπως λένε και οι «παλιές καραβάνες» σε τέτοια ματς πρέπει να τον φοβάσαι. Σε παιχνίδια που μπαίνει χαλαρός, από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να προκύπτει ότι οι βαθμοί θα μπουν βρέξει-χιονίσει στο σακούλι και τους παίκτες επαναπαυμένους στα συννεφάκια που προέκυψαν μετά από την πρόκριση στους ομίλους του Champions League.
Οι «ερυθρόλευκοι», βέβαια, δεν αντιμετώπισαν χαλαρά την αναμέτρηση στο Περιστέρι. Μάλλον άδειοι από ενέργεια ήταν οι περισσότεροι, αλλά ο Χάσι προτίμησε να πάει στα σίγουρα. Με λιγοστές αλλαγές και περιορισμένο rotation (Μίλιτς, Πάρντο, Φορτούνης), καθώς –εδώ που τα λέμε- οφείλει να καθιερώσει έναν σταθερό κορμό και να τον βελτιώσει στους τομείς της ομοιογένειας και των αυτοματισμών.
Καλά δεν το συζητάμε ότι αν ο Κοσοβάρος είχε αλλάξει την ενδεκάδα σε βαθμό ανάλογο με τον αγώνα κόντρα στη Λάρισα (8 νέα πρόσωπα), η απώλεια βαθμών θα ήταν μάλλον αναπόφευκτη. Είχε φροντίσει να μάθει, ωστόσο, ή είχαν φροντίσει οι γύρω του να τον ενημερώσουν, ότι οι ομάδες του Μπάμπη Τεννέ ανέκαθεν αποδεικνύονταν σκληρά καρύδια. Με μαζική άμυνα (σ.σ. όλοι πίσω από τη μπάλα) και αντεπιθέσεις. Η Λαμία παρεμπιπτόντως είναι καλή ομάδα στην κόντρα κι αν συνεχίσει έτσι θα κάνει ζημιές όπως στην πρεμιέρα με αντίπαλο την Ξάνθη στα Πηγάδια.
Δεν δούλεψε σε υψηλές στροφές η μηχανή των πρωταθλητών. Δεν είχε φρεσκάδα στο παιχνίδι της. Αυτό φάνηκε πολύ από την περιορισμένη ενέργεια που έβγαλαν οι Ζιλέ, Οφόε, αλλά και από τις εκλάμψεις του Φορτούνη που όποτε εμφανιζόταν έκανε τη διαφορά, αλλά υπήρξαν και στιγμές που χανόταν από το ματς.
Η ΑΓΙΑ... ΤΡΙΑΔΑ
Στα δικά μου μάτια, πάντως, ακόμη και σε αυτό το χαμηλό τέμπο, η νίκη προήλθε κυρίως από τις εμπνεύσεις των «Φορτού», Οτζίτζα και τον «τούρμπο» Πάρντο, ο οποίος την ώρα που τον φλερτάρει έντονα η Ιντεπεντιέντε, παλεύει να αποδείξει ότι παραμένει μια αξιόλογη και υπολογίσιμη μονάδα. Μεταξύ μας, ας μη νομίζει κανείς ότι ο Κολομβιανός θέλει να αφήσει τον Ολυμπιακό και το Champions League για να πάει στην Αργεντινή. Λογικό είναι, ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί τελικά.
ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ… ΓΡΑΜΜΕΝΟ!
Στην προσπάθεια των«ερυθρόλευκων» να φτάσουν στη νίκη, πάντως, υπήρξαν και αρκετές τρικλοποδιές. Όσο και να μην έχεις τη διάθεση να σταθείς σε διαιτητικά σφάλματα και περίεργες συμπεριφορές, οι αποφάσεις του Κατσικογιάννη και των βοηθών του προκάλεσαν ερωτηματικά και δημιούργησαν απορίες…
Το πέναλτι υπέρ του Πάρντο από τον Αναστασιάδη δεν χωράει και πολύ συζήτηση. Άτσαλο μαρκάρισμα, καθαρή ανατροπή, δεν άφηνε περιθώρια για δεύτερες σκέψεις. Από ‘κει και πέρα, όμως, ο ρέφερι σαν να σφύριζε με… τύψεις. Μοίρασε μέσα σε 8 λεπτά (!) κίτρινες στους τρεις από τους τέσσερις αμυντικούς του Ολυμπιακού (Ρομαό, Μίλιτς, Ρέτσος) στο πρώτο τους φάουλ, αν δεν με απατά η μνήμη μου, ενώ η δεύτερη κίτρινη στον Κροάτη μπακ στο 70’ είναι… ανέκδοτο και μάλιστα κακόγουστο! Πέντε ριπλέι έδειξε το συνδρομητικό κι επαφή δεν φαίνεται να υπάρχει, αλλά ακόμη κι αν υπάρχει δεν σηκώνει δεύτερη κίτρινη...
Όσο για τους δύο βοηθούς, τρεις λανθασμένες υποδείξεις οφσάιντ και οι τρεις σε βάρος του Ολυμπιακού. Μπορεί να ήταν και τυχαίο το γεγονός, αλλά… Όσο για την τελευταία φάση, στο κερδισμένο φάουλ της Λαμίας είναι οφσάιντ τρεις (!) παίκτες της, μέχρι να βγει και να καθαρίσει ο Καπίνο που έκανε πολύ γεμάτη και μεστή εμφάνιση, χωρίς ο βοηθός να σηκώσει τη σημαία. Ίσως ήταν της μοίρας… γραμμένο και τίποτα περισσότερο. Η πορεία θα δείξει.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοια… μπλόκα θα συναντήσει κι άλλα η ομάδα του Πειραιά στο διάβα της, οπότε δεν πρέπει να χάνονται ευκαιρίες όπως αυτή του Ανσαριφάρντ που θα έκανε το σκορ 0-2 και θα είχε βάλει πρόωρο τέλος στη σεμνή τελετή.
O KEBIN KAI ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Για να πάμε και στο «αύριο», όλα δείχνουν ότι στις μεταγραφές θα έχουμε και συνέχεια. Ο Τζούρτζεβιτς είναι μία καλή λύση, αλλά όχι η μοναδική για την επίθεση. Λέγεται και γράφεται ότι κάτι καλό «ψήνεται» από Αγγλία μεριά. Δεν ξέρω αν έχει βάση η φημολογία για Μιραλάς. Από δύσκολο έως απίθανο ακούγεται, αλλά στις μεταγραφές «ποτέ μη λες ποτέ».
Ο Κέβιν θέλει να γυρίσει, δεν το έκρυψε ποτέ, η γυναίκα του, επίσης. ο μάνατζέρ του (Ενροτό) έχει παρτίδες με την Πλατεία Αλεξάνδρας, ενώ πέρυσι είχε μιλήσει επί του θέματος με τους «ερυθρόλευκους», οι οποίοι, όμως, δεν μπορούσαν –τότε- να του προσφέρουν πάνω από 1,3 εκατ. ευρώ ετησίως. Αυτό τουλάχιστον προέκυπτε από την πλευρά του ιπτάμενου Βέλγου.
Από την άλλη, πιθανή επιστροφή του Μιραλάς, θα απογειώσει όλο το… σύστημα, έστω κι αν μιλάμε για δανεισμό ενός έτους. Στα 29 του, παίζει παντού στην τριάδα της επίθεσης και μπορεί να προκαλέσει ιλίγγους ακόμη και σε άμυνες όπως της Μπάρτσα και της Γιουβέντους. Χωρίς διάθεση υπερβολής. Για να προσγειωθούμε, ο Κέβιν ανανέωσε το συμβόλαιό του έως το 2020, παίρνει πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ «νετ» και πιθανή αγορά του ξεπερνά τα 10 εκατομμύρια. Με άλλα λόγια, μόνο αν «τρελαθεί» ο Μαρινάκης μπορεί να γίνει ένα τόσο μεγάλο «μπαμ»…
Σε ό,τι αφορά τον 28χρονο Στέφανο Οκάκα –Νιγηριανός με ιταλικό διαβατήριο- της Γουότφορντ, τα χρήματα είναι κάπως λιγότερα, αλλά ξεκίνησε βασικός φέτος και δύσκολα κουνιέται. Τον ξέρει ο Χάσι από το Βέλγιο, θα τον ήθελε, αλλά παραμένει αμφίβολο αν βρίσκεται σε καθεστώς παραχώρησης.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τον Σέρβο Μίτροβιτς της Νιούκαστλ, είναι δεδομένο ότι το όνομά του είχε μπει στο τραπέζι από τον Μάρκο Σίλβα, πρόπερσι, πριν έρθει τελευταία μέρα των μεταγραφών ο Ιντέγε με 5,5 εκατομμύρια αγορά. Στα 23 του είναι φορ-τανκ, με τρομερές δυνατότητες και πιθανή απόκτησή του με δανεισμό θα ήταν κίνηση ματ. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση οι δυσκολίες είναι τεράστιες.
Για να μην πάμε μακριά τη βαλίτσα το πολύ σε πέντε μέρες θα ξέρουμε. Και για την επίθεση, αλλά και για την άμυνα. Όχι μόνο για το ποιος ή ποιοι θα έρθουν, αλλά και για το αν θα πουληθεί τελικά ο πολυτάλαντος Ρέτσος. Πλέον αν ο 19χρονος άσος μείνει για ακόμη έναν χρόνο, δεν θα πρέπει να αποτελέσει έκπληξη κι ας αυξάνονται τα εκατομμύρια στα πόδια του… Ακόμη, όμως, κι αν φύγει, αφού τα λεφτά είναι απίθανα, θα πρέπει να έρθει ο κατάλληλος διάδοχος.