Τη δεκαετία του 1940, οι άνθρωποι κοιμούνταν κατά μέσο όρο λίγο παραπάνω από οκτώ ώρες τη νύχτα, και σήμερα βρισκόμαστε στις 6,7 με 6,8 ώρες τη νύχτα, αναφέρει στο BBC ο Ματ Γουόκερ, καθηγητής νευροεπιστήμης και ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια- Μπέρκλεϊ.
«Οπότε έχουμε μια τρομερή απώλεια ύπνου μέσα σε διάστημα μόλις 70 ετών, είμαστε τώρα σχεδόν στο σημείο όπου έχουμε κόψει το 20% αυτού» προσθέτει.
Για τους ενήλικες, ο σύγχρονος κόσμος είναι γεμάτος με πράγματα που μειώνουν τον ύπνο, όπως η καφεΐνη και το αλκοόλ (που καταστέλλει τα όνειρα και κατακερματίζει τον ύπνο μας). Επίσης, αν και οι συνθήκες ύπνου έχουν βελτιωθεί (καλύτερα στρώματα, σπίτια χωρίς καπνό) το ελεγχόμενο περιβάλλον μας ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει και αυτό προβλήματα, σύμφωνα με τον Γουόκερ.
«Ένα, που ίσως προκαλέσει έκπληξη, είναι η κεντρική θέρμανση και ο κεντρικός κλιματισμός. Οπότε, όταν δύει ο ήλιος, η θερμοκρασία πέφτει δραματικά, και όταν ανατέλλει, αρχίζει να ανεβαίνει εκ νέου. Τα σώματά μας αναμένουν αυτόν τον όμορφο θερμικό κύκλο. Και αυτό που έχουμε κάνει είναι να αποκόψουμε τους εαυτούς μας από τη φυσική ροή που μας λέει ότι είναι ώρα να κοιμηθούμε, και που βασικά μας βοηθά να κοιμηθούμε».
Επίσης, υπάρχει και η τεχνολογία: Δεν μιλάμε απλά για το τεχνητό φως, αλλά κάθε είδους συσκευή με οθόνη LED, που εκπέμπει μια ισχυρή μορφή μπλε φωτός. «Αυτό το μπλε φως δυστυχώς βάζει φρένο στην απελευθέρωση μιας ορμόνης που ονομάζεται μελατονίνη τη νύχτα, η οποία σηματοδοτεί πότε πρέπει να κοιμηθούμε. Η τεχνολογία ακόμη προκαλεί καθυστέρηση ύπνου: Τα μεσάνυχτα είναι η ώρα που νομίζουμε πως θα έπρεπε να στείλουμε το τελευταίο μας email, να ρίξουμε μια τελευταία ματιά στο Facebook. Και σε όλα αυτά, μπορούμε να προσθέσουμε τα σύγχρονα “παιδιά” του κινήματος του ξυπνήματος νωρίς- την οικονομική και κοινωνική πίεση να δουλεύουμε περισσότερο, να κοιμόμαστε λιγότερο και να είμαστε πιο πολύ σαν κάποιους διάσημους ηγέτες, περιλαμβανομένων του Ντόναλντ Τραμπ, του Μπαράκ Ομπάμα και της Μάργκαρετ Θάτσερ, που ισχυρίζονται ότι ζουν με πέντε ώρες ύπνου τη νύχτα, ή λιγότερο».
Όπως σημειώνει ο Γουόκερ, βάσει περίπου 10.000 ερευνών, ο αριθμός αυτών που μπορούν να επιζούν με έξι ώρες ύπνου ή λιγότερο και να μην έχουν αρνητικές συνέπειες...είναι μηδέν»- ενώ τονίζει πως, με οτιδήποτε κάτω από επτά ώρες ύπνου αρχίζουμε να έχουμε συνέπειες στη ζωή μας.
«Κάθε μεγάλη ασθένεια που μας σκοτώνει στον ανεπτυγμένο κόσμο: Αλτσχάιμερ, καρκίνος, παχυσαρκία, διαβήτης, άγχος, κατάθλιψη, τάσεις αυτοκτονίας. Όλα αυτά έχουν άμεσες σχέσεις με την έλλειψη ύπνου».