Ένας ύμνος κατά του μίσους. Αυτό ήταν ο επικήδειος του συζύγου του νεκρού αστυνομικού κατά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι

Ένας ύμνος κατά του μίσους. Αυτό ήταν ο επικήδειος του συζύγου του νεκρού αστυνομικού κατά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι

Λέξεις διαλεγμένες προσεκτικά μια προς μία. Λιτά, ήρεμα, χωρίς «κραυγές», εμφανείς συναισθηματικές εξάρσεις αλλά με φωνή και βλέμμα που πρόδιδε έναν πολύ εσωτερικό, σιωπηλό πόνο ο σύζυγος του 37χρονου αστυνομικού Xavier Jugele που σκοτώθηκε κατά τη συμπλοκή με τον δράστη της τρομοκρατικής επίθεση στο κέντρο του Παρισιού στις 20 Απριλίου, αποχαιρέτησε τον σύντροφό του.

Αν και περιστοιχισμένος από δεκάδες αστυνομικούς και πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντα, ο Etienne Cardiles φαινόταν να βλέπει μόνο το φέρετρο του αγαπημένου και να μιλά απευθείας μόνο σε εκείνον. Σαν να μην υπήρχε μπροστά του κανείς άλλος.

Μέσα σε μια απόλυτη σιωπή, με σταθερή φωνή και προσπαθώντας να μην λυγίσει από τη συγκίνηση «σύστησε» σε όλους μας τον 37χρονο σύντροφό του. Έναν άνθρωπο καλλιεργημένο, που είχε ως οδηγό στη ζωή του την αγάπη και την ανοχή, που του άρεσε προσφέρει βοήθεια και να κρατά τους πάντα ασφαλείς, που λάτρευε τον κινηματογράφο και τη μουσική, που έκανε σχέδια για ένα μακρινό ταξίδι.

Κάθε λέξη του Etienne Cardiles, για να χαρακτηρίσει τον σύντροφό του θα μπορούσαν να είχαν επιλεγεί για να περιγράψουν όλα χαρακτήριζαν την γαλλική, ανοιχτή, πολυπολιτισμική κοινωνία του Παρισιού και σήμερα κινδυνεύουν να χαθούν εξαιτίας της τζιχαντιστικής τρομοκρατίας. Επίσης όμως είναι και έννοιες που περιγράφουν μια στάση ζωής που οι τρομοκράτες ποτέ δεν θα μπορέσουν να σεβαστούν και να κατανοήσουν.

O Etienne Cardiles όμως έχει την πιο κατάλληλη απάντηση προς όλους αυτούς: Δεν θα σας δώσω το μίσος μου.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Cardiles:

«Xavier, την Πέμπτη το πρωί, όπως πάντα, έφυγα για τη δουλειά και εσύ ακόμη κοιμόσουν. Μέσα στη μέρα, μιλήσαμε για τα σχέδια μας να φύγουμε για διακοπές σε κάποια μακρινή χώρα και μου είπες πως ήσουν ενθουσιασμένος αφού δεν είχες πάει ποτέ κάπου τόσο μακρυά.

Εκείνο το βράδυ επέστρεψα στο σπίτι χωρίς εσένα, με ένα τεράστιο και βαθύ πόνο, που ίσως μια μέρα να μετριάσει, δεν ξέρω. Αυτός ο πόνος με έκανε να αισθανθώ τόσο κοντά όσο ποτέ στους συναδέλφους σου, που επίσης υποφέρουν σιωπηλά.

Όπως υποφέρω και εγώ σιωπηλά.

Υποφέρω χωρίς μίσος.

Όταν πήρα τα πρώτα μηνύματα που έλεγαν πως κάτι έχει συμβεί στην Σαν Ελιζέ και πως ένας αστυνομικός είχε πεθάνει, μια μικρή φωνή μέσα μου, μού έλεγε πως ήσουν εσύ και στο μυαλό μου ήρθε αυτή η γενναιόδωρη και θεραπευτική φράση: “Δεν θα έχετε το μίσος μου”.

Δεν νιώθω μίσος Xavier, γιατί κάτι τέτοιο δεν σου ταιριάζει. Γιατί το μίσος δεν ανταποκρίνεται σε τίποτα από όλα εκείνα που έκαναν την καρδιά σου να χτυπά, ούτε στους λόγους που σε έκαναν να ενταχθείς στην Αστυνομία. Γιατί το να βοηθάς τους άλλους και να προστατεύεις τους πάντες ήταν μέρος της παιδείας σου και των πεποιθήσεων σου. Η ανεκτικότητα, ο διάλογος και η υπομονή ήταν τα πιο δυνατά σου “όπλα”.

Ήταν όμως μόνο μια από τις “όψεις” του ανθρώπου που ήσουν.

Η άλλη πλευρά σου, ήταν αυτή ενός ανθρώπου καλλιεργημένου και χαρούμενου που αγαπούσε τη μουσική και τις ταινίες. Πήγαινες στον κινηματογράφο μια ηλιόλουστη μέρα του Αυγούστου και έβλεπες πέντε ταινίες χωρίς να πάρεις ανάσα. Προτιμούσες πάντα να βλέπεις την ταινία χωρίς μεταγλώττιση, για να μπορέσεις να βελτιώσεις τα αγγλικά σου, μια γλώσσα που ήθελες να μάθεις να την μιλάς άψογα.

Πήγαινες στις ίδιες συναυλίες ξανά και ξανά, συχνά ακολουθώντας καλλιτέχνες σε όλη τους την περιοδεία. Οι αγαπημένοι σου ήταν η Celine Dion, η Zazie, η Madonna, η Britney Spears και πολλοί ακόμη που έκαναν τα παράθυρά μας να τρίζουν.

To θέατρο σε ταξίδευε σε έναν άλλο κόσμο και ζούσες σε αυτόν. Δεν απέφευγες καμία πολιτιστική δραστηριότητα. Θα έβλεπες ακόμη και τις χειρότερες ταινίες τη μέρα που έβγαιναν στους κινηματογράφους, μέχρι το τέλος, όσο χάλια και εάν ήταν.

Μια ζωή χαράς και γέλιου. Στην οποία η αγάπη και η ανοχή ήταν οι αδιαμφισβήτητες αρχές σου.

Έζησες σαν αστέρι, ζεις σαν αστέρι».

Δημοφιλή