Αποκαλύφθηκαν τα μυστικά του σώματος των «υπεράνθρωπων» Σέρπα των Ιμαλαΐων

Αποκαλύφθηκαν τα μυστικά του σώματος των «υπεράνθρωπων» Σέρπα των Ιμαλαΐων
NAMCHE BAZAR, SOLU-KHUMBU - SEPTEMBER 21: Residents of the Himalayas live and work a hard life, this Sherpa woman walking a ridgeline trail on September 21, 2016 in Namche Bazar, Nepal. The trails in the Solu-Khumbu region of Nepal are stunning, winding their way through the highest mountain range on Earth all the way to the top of the top, Mt Everest. Trekkers from all over flock to the region every season to get their own view of the 8848m peak, but for locals living in the mountains these trails are a way of life, the veins of productivity between villages. Mountain workers haul everything up the peaks using yaks and their own back; food, supplies for teahouses, gear for trekking and climbing expeditions. It takes around 10 days just to get to Everest base camp, and a healthy tourism sector is vital for the region. On April 25, 2015 that all changed when Nepal was struck by a powerful 7.8 magnitude earthquake killing almost 9000 people. The damage extended from Kathmandu deep into the Khumbu region where an avalanche from nearby Pumori swept through Everest base camp, killing 22 climbers. Just 17 days later another 7.3 magnitude quake hit the region. It is the worst natural disaster to hit Nepal in over 80 years with an estimated damage bill of $10 billion USD, half of Nepal's GDP. Almost two years since the quake and the trails are still unusually quiet, teahouses have a couple of visitors but just as many staff. Adventure tourism has been battered with climbing and trekking clientele falling by around 50 per cent. With the trekking industry accounting for a $120 million boost to the economy, it is a big hit for one of the poorest countries in Southeast Asia. (Photo by Heath Holden/Getty Images)
NAMCHE BAZAR, SOLU-KHUMBU - SEPTEMBER 21: Residents of the Himalayas live and work a hard life, this Sherpa woman walking a ridgeline trail on September 21, 2016 in Namche Bazar, Nepal. The trails in the Solu-Khumbu region of Nepal are stunning, winding their way through the highest mountain range on Earth all the way to the top of the top, Mt Everest. Trekkers from all over flock to the region every season to get their own view of the 8848m peak, but for locals living in the mountains these trails are a way of life, the veins of productivity between villages. Mountain workers haul everything up the peaks using yaks and their own back; food, supplies for teahouses, gear for trekking and climbing expeditions. It takes around 10 days just to get to Everest base camp, and a healthy tourism sector is vital for the region. On April 25, 2015 that all changed when Nepal was struck by a powerful 7.8 magnitude earthquake killing almost 9000 people. The damage extended from Kathmandu deep into the Khumbu region where an avalanche from nearby Pumori swept through Everest base camp, killing 22 climbers. Just 17 days later another 7.3 magnitude quake hit the region. It is the worst natural disaster to hit Nepal in over 80 years with an estimated damage bill of $10 billion USD, half of Nepal's GDP. Almost two years since the quake and the trails are still unusually quiet, teahouses have a couple of visitors but just as many staff. Adventure tourism has been battered with climbing and trekking clientele falling by around 50 per cent. With the trekking industry accounting for a $120 million boost to the economy, it is a big hit for one of the poorest countries in Southeast Asia. (Photo by Heath Holden/Getty Images)
Heath Holden via Getty Images

Οι Σέρπα των Ιμαλαΐων έχουν εξελιχθεί σταδιακά σε υπεράνθρωπους ορειβάτες, επειδή το σώμα τους έχει αποκτήσει την ικανότητα να παράγει ενέργεια με τρομερά αποδοτικό τρόπο, ακόμη κι αν το οξυγόνο είναι ελάχιστο, όπως στην κορυφή του Έβερεστ.

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα μιας νέας βρετανικής επιστημονικής έρευνας, η οποία για πρώτη φορά αποκρυπτογράφησε σε τόσο εξονυχιστικό βαθμό τα βιολογικά μυστικά του ορεινού λαού των Σέρπα, που ζουν κυρίως στο Νεπάλ και στο Σικίμ της Ινδίας.

Οι ερευνητές των πανεπιστημίων του Κέιμπριτζ και του Σαουθάμπτον, με επικεφαλής τον δρα 'Αντριου Μάρεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), παρακολούθησαν από κοντά δύο ομάδες Σέρπα που έκαναν μια σταδιακή ανάβαση στο Έβερεστ, σε ύψος έως 5.300 μέτρων.

Οι επιστήμονες πήραν επί τόπου δείγματα αίματος και έκαναν βιοψίες μυών σε διαδοχικά χρονικά διαστήματα. Διαπιστώθηκε ότι τα μιτοχόνδρια (τα «ενεργειακά εργοστάσια» των κυττάρων) των Σέρπα είναι πολύ πιο αποδοτικά στη χρησιμοποίηση του πιο αραιού οξυγόνου για να παράγουν το μόριο της τριφωσφορικής αδενοσίνης (ΑΤΡ), που λειτουργεί ως «βιολογική μπαταρία» μέσα στο σώμα, αποθηκεύοντας και απελευθερώνοντας ενέργεια όποτε χρειασθεί.

Ακόμη, οι Σέρπα εμφανίζουν χαμηλότερα επίπεδα οξείδωσης (καύσης) των λιπών στους μυς τους, πράγμα που επίσης σημαίνει ότι είναι πιο αποδοτικοί στην παραγωγή ενέργειας. Επίσης, ενώ σε όλους σχεδόν τους ανθρώπους που ανεβαίνουν σε μεγάλα ύψη, τα επίπεδα των ελευθέρων ριζών στο σώμα τους αυξάνουν γρήγορα, στους Σέρπα συνεχίζουν να παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα ανεξαρτήτως υψομέτρου.

Οι μετρήσεις έδειξαν ότι το σώμα των Σέρπα λειτουργεί με την ίδια ενεργειακή αποδοτικότητα τόσο σε χαμηλό, όσο και σε μεγάλο υψόμετρο, κάτι που δείχνει ότι γεννιούνται έτσι.

«Οι Σέρπα έχουν περάσει χιλιάδες χρόνια σε μεγάλα υψόμετρα, συνεπώς δεν προκαλεί έκπληξη ότι έχουν προσαρμοσθεί, ώστε να γίνουν πιο αποδοτικοί στη χρήση του οξυγόνου και στην παραγωγή ενέργειας. Όταν εμείς οι υπόλοιποι από μέρη με χαμηλό υψόμετρο περνάμε κάποιο χρόνο σε μεγάλο υψόμετρο, τα σώματά μας προσαρμόζονται σε ένα βαθμό για να γίνουν σαν των Σέρπα, αλλά ασφαλώς δεν μπορούμε να φθάσουμε στη δική τους αποτελεσματικότητα», δήλωσε ο Μάρεϊ.

Οι επιστήμονες, μελετώντας τους Σέρπα, ελπίζουν να καταλάβουν γιατί μερικοί άνθρωποι που υποφέρουν από έλλειψη οξυγόνου (υποξία), τα πάνε πολύ χειρότερα στις μονάδες εντατικής θεραπείας από ό,τι άλλοι, με συνέπεια να χάνουν τελικά τη ζωή τους.

Οι βιολογικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων είναι ορατές στο Έβερεστ. Ενώ οι περισσότεροι ορειβάτες χρειάζονται έξτρα οξυγόνο για να φθάσουν στην κορυφή (8.848 μέτρα), μερικοί -οι Σέρπα αλλά και κάποιοι άλλοι- καταφέρνουν να το κάνουν χωρίς πρόσθετο οξυγόνο. Δύο μάλιστα Σέρπα έχουν γίνει διάσημοι, καθώς έχουν κατορθώσει να ανέβουν στην κορυφή του ψηλότερου βουνού της Γης 21 φορές!

Οι πρώτες ενδείξεις ανθρώπων στο οροπέδιο του Θιβέτ χρονολογούνται προ 30.000 ετών περίπου, ενώ οι πρώτοι μόνιμοι οικισμοί πριν από 6.000 έως 9.000 χρόνια. Άρα, οι Σέρπα είχαν αρκετό χρόνο στην εξελικτική πορεία τους προκειμένου να προσαρμοσθούν για να αναπτύξουν τις υπεράνθρωπες ικανότητές τους.

(Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Sherpa

Δημοφιλή