H παράξενη πρακτική που ακολουθούσαν στα ραντεβού τους οι έφηβοι τον 17ο αιώνα

H παράξενη πρακτική που ακολουθούσαν στα ραντεβού τους οι έφηβοι τον 17ο αιώνα
Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669). Dutch painter. The Jewish Bride, c.1665-1669. Rijksmuseum, Amsterdam, Holland. (Photo by: PHAS/UIG via Getty Images)
Rembrandt Harmenszoon van Rijn (1606-1669). Dutch painter. The Jewish Bride, c.1665-1669. Rijksmuseum, Amsterdam, Holland. (Photo by: PHAS/UIG via Getty Images)
PHAS via Getty Images

Aν ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσονται οι γνωριμίες στα σημερινά ραντεβού σας μοιάζει περίπλοκος ή ακόμη και ενοχλητικός, φανταστείτε πώς ήταν μία νεαρή ερωτευμένη γυναίκα τον 17ο αιώνα στην Ουαλία.

Οι γυναίκες τότε ανυπομονούσαν να ξεκινήσουν τη νέα τους ζωή στο πλευρό του καλού τους, αλλά πρώτα θα έπρεπε να αποδείξουν στους γονείς τους ότι είναι έτοιμες να παντρευτούν... με έναν εντελώς «κουλό» τρόπο. Πώς; Μπαίνοντας σχεδόν ολόκληρες μέσα σε ένα τεράστιο σακί και ξαπλώνοντας στη συνέχεια στο κρεβάτι.

Αυτή η ασυνήθιστη ερωτική τελετουργία είχε μία στάνταρ μορφή: Bήμα πρώτο: H κοπέλα θα έπρεπε να καλέσει στο σπίτι τον καλό της για να τον γνωρίσουν οι γονείς της. Βήμα δεύτερο: H μητέρα έδενε την κόρη από τα πόδια έως τη μέση με ένα τεράστιο, βαρύ σάκο.Βήμα τρίτο: To ζευγάρι έπρεπε να ξαπλώσει με τα ρούχα στο κρεβάτι των γονιών, το οποίο ήταν χωρισμένο στη μέση με μία τεράστια σανίδα. Φυσικά σε αυτό το βήμα συμπεριλαμβάνεται και η σκοπιά των γονιών οι οποίοι έκοβαν βόλτες συνεχώς μέσα στη κρεβατοκάμαρα που βρισκόταν το ζευγάρι.

Η εν λόγω πρακτική ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιρλανδία, σε αγροτικές περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου καθώς και στις αποικίες της Νέας Αγγλίας από τον 16ο έως τον 18ο αιώνα.

Φυσικά, στο απόγειο της «τσουβαλοποίησης» των κοριτσιών, οι τότε ιδέες γύρω από τον γάμο και γενικότερα γύρω από τα υπνοδωμάτια απείχαν πολύ από την προστασία της ιδιωτικής ζωής, που σήμερα υποτίθεται ότι είναι ιδιαίτερα προσφιλής. Τα υπνοδωμάτια, περίπου μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα αποτελούσαν ημι-δημόσιους χώρους και χρησιμοποιήθηκαν για τοκετούς, μέχρι και για τη διασκέδαση των επισκεπτών. Η πρακτική της «τσουβαλοποίησης» ήρθε να προστεθεί εκείνη την περίοδο ως ένα ακόμη τελετουργικό στη λίστα χρήσεων του υπνοδωματίου.

Όταν δύο έφηβοι ενδιαφέρονταν ο ένας για τον άλλον, παρά την έγκριση των γονέων και των δύο πλευρών, οι γονείς του κοριτσιού καλούσαν το αγόρι στο σπίτι, συνήθως τα βράδια του Σαββάτου και τότε η διαδικασία της «τσουβαλοποίησης» ξεκινούσε. Ο σάκος ήταν πάντα διαθέσιμος και αποτελούσε επί της ουσίας ένα αυτοσχέδιο σκεύος που συμβόλιζε την αγνότητα και συνήθως κάλυπτε όλο το κάτω μέρος του σώματος του κοριτσιού. Παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν μερικοί ισχυρισμοί που αναφέρουν ότι ο σάκος έφθανε μέχρι το λαιμό των νεαρών δεσποινίδων.

Ωστόσο, δεν ήταν όλοι υπέρ του να αφήσουν τα παιδιά τους να κοιμούνται σε ένα κρεβάτι με το αντίθετο φύλο. Το τελετουργικό αυτό προκάλεσε την οργή των πιο σύγχρονων θρησκευτικών ηγετών και των ιστορικών στη βικτοριανή Αγγλία. Τον 19ο αιώνα ο ιστορικός Henry Reed Stiles έγραψε ότι η πρακτική με τον σάκο είχε ως αποτέλεσμα την εξασθένιση και την χαλάρωση της ηθικής και αμαύρωσε την τιμή χιλιάδων οικογενειών εκείνης της περιόδου.

Δεν είναι λίγοι ωστόσο εκείνοι οι σύγχρονοι ιστορικοί που κατά κάποιον τρόπο επικροτούσαν το εν λόγω τελετουργικό. Η ιστορικός Lucy Worsley σχολιάζει την πρακτική αυτή ως ένα απαραίτητο βήμα που συνέβαλε στην ουσιαστική γνωριμία του ζευγαριού, που περνούσε τα βράδια συζητώντας και μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον.

Πηγή: Atlasobscura

Δημοφιλή