Πώς ήταν οι αεροπορικές πτήσεις τη δεκαετία του '60;

Πώς ήταν οι αεροπορικές πτήσεις τη δεκαετία του '60;
circa 1965: Flight crew serving food and beverages to passengers aboard an airplane, 1960s. (Photo by R. Gates/Hulton Archive/Getty Images)
circa 1965: Flight crew serving food and beverages to passengers aboard an airplane, 1960s. (Photo by R. Gates/Hulton Archive/Getty Images)
R Gates via Getty Images

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς ήταν τα πρώτα εμπορικά αεροπορικά ταξίδια, όταν οι αεροσυνοδοί ήταν εντυπωσιακοί, οι επιβάτες ήταν εξίσου τολμηροί και ευγενικοί κι όταν ο καθένας απολάμβανε τη μεταχείριση που έχουν σήμερα οι επιβάτες των πρωτοκλασάτων θέσεων.

Και μπορεί τα αεροπορικά ταξίδια στις δεκαετίες του '60 και του '70 να έμοιαζαν λαμπερά, αλλά ως γνωστόν «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Οι χρήστες του Quora κατέγραψαν τις εμπειρίες τους από τις πρώιμες αυτές πτήσεις και μας επέτρεψαν να ρίξουμε μια γρήγορη ματιά στο παρελθόν.

To αεροπλάνο «βρομοκοπούσε» τσιγάρο

«Στο αεροπλάνο υπήρχε ένα τμήμα που επιτρεπόταν το κάπνισμα. Ήταν απαίσια, απαίσια εμπειρία δεν μπορούσες να ξεφύγεις από την μπόχα», έγραψε στο forum o χρήστης Robert Moutal. Παρά το γεγονός ότι τα αεροπλάνα χωρίζονταν σε τμήματα καπνιστών και μη καπνιστών, η δυσωδία των τσιγάρων διαπερνούσε την καμπίνα. «Ο χώρος μύριζε καπνό. Ακόμη κι όταν κάποιος αποβιβαζόταν τα ρούχα του μύριζαν τσιγάρο», δήλωσε ο συχνός επιβάτης Colin Teubner.

«Μία φορά καθόμουν στο τμήμα των καπνιστών σε μία πτήση προς το Τελ Αβίβ και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού το οποίο ήταν περίπου δέκα ώρες μου ζητήθηκε να σηκωθώ και να δανείσω τη θέση μου στους συνεπιβάτες μου, που επιθυμούσαν να καπνίσουν, πρόσθεσε ο Moutal.

Οι πτήσεις ήταν πολύ πιο τρομακτικές

«Η απογείωση έμοιαζε με εκτόξευση πυραύλου», σχολίασε ο Andy Kerr. «Μόλις γύριζε το αεροπλάνο στον αεροδιάδρομο υπήρχε ένα σημείο όπου σταματούσε και τότε άρχισαν να παίρνουν μπρος οι μηχανές. Η συγκεκριμένη διαδικασία διαρκούσε σχεδόν για ένα λεπτό κι όσοι βρισκόμασταν μέσα στο αεροπλάνο τρέμαμε».

«Η διαδικασία ήταν αρκετά θορυβώδης και ολόκληρο το αεροπλάνο ταρακουνούνταν[..]. Προκαλούνταν δέος σε όλους μας και νομίζαμε ότι βρισκόμαστε σε τρενάκι του λούνα παρκ, είπε ο Yikes.

«Οι κινητήρες των αεροσκαφών ήταν εξαιρετικά δυνατοί», έγραψε ο Paul Wicks. Στην αρχή της δεκαετίας του '70 οι πιλότοι επέλεγαν να πραγματοποιούν απότομες απογειώσεις και προσπαθούσαν να πετύχουν όσο το δυνατόν γρηγορότερα υψηλότερο υψόμετρο. Οι ήχοι των κινητήρων και της ατράκτου διαπερνούσαν ολόκληρη την καμπίνα», προσέθεσε.

... και ακριβές

Τα πρώτα χρόνια το κόστος ενός αεροπορικού εισιτηρίου υπολογιζόταν από τα μίλια του ταξιδιού και δεν υπήρχε ανταγωνισμός έτσι ώστε οι επιβάτες να κυνηγήσουν κάποια φθηνότερη προσφορά.

«Το μόνο πράγμα που μπορούσε να κάνει κάποια αεροπορική εταιρεία για να ανταγωνιστεί κάποια άλλη ήταν να προσφέρει περισσότερες υπηρεσίες» είπε ο Bonnie Thompson που ταξιδεύει συχνά με αεροπλάνο. «Θυμάμαι ότι προσπαθούσα να ταξιδέψω για τον γάμο ενός καλού μου φίλου. Ζούσα στο Σιάτλ και ο γάμος ήταν στο Σικάγο. Η τιμή του εισιτηρίου ήταν παραπάνω από 700 δολάρια σε κάθε αεροπορική εταιρεία», σχολίασε.

Οι καθυστερήσεις ήταν συχνές

«Ο κανόνας ήταν η αποδιοργάνωση» σχολίασε ο Carlton Schuyler. Κάποιος θα φανταζόταν πως οι ουρές στα ταμεία ασφαλείας του αεροδρομίου ήταν πολύ μικρότερες παλαιότερα αλλά η απάντηση είναι «όχι». Οι ουρές εκείνες τις δεκαετίες ξεπερνούσαν κατά πολύ τις σημερινές που επικρατούν στα αεροδρόμια.

Η διασκέδαση ήταν χάλια

Οι χάρτες αποστάσεων και το Wi-fi πτήσης αποτελούσαν μακρινά όνειρα. «Σε εκείνες τις πτήσεις συνήθως έβλεπες μόνο μία ταινία και αν είχες ξεχάσει να φέρεις τα ακουστικά σου ήσουν υποχρεωμένος/η να ακούς ό,τι έπαιζαν σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, έγραψε ο Andy Kerr.

Πηγή: Daily Telegraph

Δημοφιλή