Οι ερευνητές που κατέγραψαν τη σπάνια στιγμή κατά την οποία μία γαλάζια φάλαινα αποφασίζει να καταβροχθίσει ένα σμήνος από κριλ πλέον ελπίζουν ότι το βίντεο που συνέλαβαν με το drone τους θα τους βοηθήσει να κατανοήσουν καλύτερα το μεγαλύτερο ζώο στη Γη.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Όρεγκον παρακολούθησαν το γεύμα της γαλάζιας φάλαινας στην ακτή της Νέας Ζηλανδίας και κατέγραψαν τη στιγμή που το τεράστιο θαλάσσιο θηλαστικό ανοίγει το στόμα του για να καταπιεί ένα σμήνος κριλ, που αποτελεί κύρια πηγή τροφής των εν λόγω ζώων.
«Αυτό είναι κάτι που δεν το βλέπουμε συχνά ενώ βρισκόμαστε στο σκάφος... με το drone είμαστε σε θέση να δώσουμε σε αυτό (σ.σ το υλικό) μία νέα προοπτική», λέει στο βίντεο η Λέιγκ Τόρες, ειδικός σε θέματα θαλάσσιας οικολογίας από το Όρεγκον.
«Εδώ βλέπουμε το ζώο να αναγνωρίζει το σμήνος με τα κριλ, να στρέφεται προς το μέρος τους, να χτυπάει την ουρά του, να ανοίγει το στόμα του και στη συνέχεια να ορμάει σε αυτά. Είναι απλά μία καταπληκτική σειρά από γεγονότα.»
Η Τορς είπε ότι το βίντεο ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο οι γαλάζιες φάλαινες αποφασίζουν να τραφούν. Το πλάσμα-μαμούθ απαιτεί μεγάλες ποσότητες ενέργειας για να ανοίξει το στόμα του, ενώ κολυμπά στον ωκεανό.
«Κάθε φορά που μία γαλάζια φάλαινα ανοίγει το στόμα της, είναι σαν να πατάμε φρένο, προκειμένου να καταλάβουμε τι έκανε αυτό το ζώο να αξίζει να ανοίξει το στόμα του.
Ένα άλλο βίντεο δείχνει μία φάλαινα να προσεγγίζει ένα παρόμοιο σμήνος κριλ και να αποφασίζει να τα καταβροχθίζει αντί να κολυμπήσει μέσα από αυτά.
Οι γαλάζιες φάλαινες θεωρούνται είδος υπό εξαφάνιση από το 1964, όταν η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης έδωσε στη δημοσιότητα την κόκκινη λίστα των απειλούμενων ειδών. Παρόλο που οι γαλάζιες φάλαινες έχουν εντοπιστεί σε κάποιες περιοχές, ο συνολικός τους πληθυσμός έχει μειωθεί κατά 70% και πιθανώς κατά 90% κατά τις τελευταίες τρεις γενιές.
Ισχύοντες νόμοι, όπως αυτός για την προστασία των θαλάσσιων θηλαστικών, έχουν δώσει κίνητρο προς τη διατήρηση (σ.σ των γαλάζιων φαλαινών), όμως τα πλάσματα απειλούνται ακόμα από την ανθρώπινη εξέλιξη ακόμη και στις απομακρυσμένες περιοχές. Οι θαλάσσιες γραμμές και η εξερεύνηση ορυκτών καυσίμων θέτουν απειλές στις εποχικές μεταναστεύσεις, την εκτροφή και την αναπαραγωγή (σ.σ των γαλάζιων φαλαινών).
*Αποδόθηκε στα ελληνικά από την αμερικανική έκδοση της Huffington Post