Ήταν όλοι εκεί, ή σχεδόν όλοι. Όσοι το αγάπησαν, όσοι το γνώριζαν, όσοι πέρασαν εκεί χαρές και πίκρες. Έρωτες και απογοητεύσεις. Ήταν κι αυτοί που ήθελαν να θυμηθούν για τελευταία φορά τα φοιτητικά τους χρόνια.
Όλοι τους ήθελαν να πουν ένα αντίο. Ένα αντίο στο στέκι τους, ένα αντίο στο «Τηνιακό» που για περίπου 80 χρόνια ήταν εκεί στην συμβολή των οδών Ασημάκη Φωτήλα και της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ήταν σαν μία νύχτα καλοκαιριού γεμάτη πειράγματα και γέλια, όμως το έβλεπες στα μάτια τους. Υπήρχε μία θλίψη, μια στεναχώρια.
Από νωρίς το απόγευμα άνθρωποι κάθε ηλικίας είχαν κατακλύσει το μαγαζί για να απολαύσουν τους μεζέδες και τη ζεστασιά του. Όσο περνούσε η ώρα όλο και περισσότερος κόσμος, αψηφώντας το κρύο και την ορθοστασία μαζεύονταν στο μαγαζί και περίμεναν υπομονετικά παρότι οι δυνατότητες να εξυπηρετηθούν ήταν ελάχιστες.
Το «Τηνιακό» μετρούσε περίπου 80 χρόνια ιστορίας και βρισκόταν δίπλα από το κτίριο της «Αδελφότητας των Τηνίων στην Αθήνα». Στα χέρια των αδερφών Χουλιαρά πέρασε το 1974. Έκτοτε, θεωρήθηκε ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στέκια τόσο της περιοχής όσο και των φοιτητών καθώς συνδύαζε ποιότητα με πολύ χαμηλές τιμές.
Όπως ανέφερε συνεργάτης του μαγαζιού, οι λόγοι που κλείνει οφείλονται κυρίως στη συνταξιοδότηση των ιδιοκτητών. «Κλείνει το μαγαζί, κλείνει ένας κύκλος λόγω συνταξιοδότησης, αυτό που σκεφτόμαστε κυρίως είναι τον κόσμο που ερχόταν στο μαγαζί και ειδικά τους φοιτητές που είχαν βρει ένα φθηνό στέκι», υπογράμμισαν εργαζόμενοι. «Η ταμειακή μηχανή του καταστήματος πρέπει να παραδοθεί αύριο (σήμερα Δευτέρα) το πρωί, επομένως το μαγαζί κλείνει», επισήμαναν.
Ο Γιάννης, που εργαζόταν στο κατάστημα τα τελευταία δέκα χρόνια, μας εκμυστηρεύτηκε ότι αυτό που θα του λείψει περισσότερο είναι οι στενές σχέσεις που είχαν αναπτύξει προσωπικό και ιδιοκτήτες μεταξύ τους. «Στεναχωριέμαι, που κλείνει το μαγαζί, όχι γιατί θα χάσω τη δουλειά μου, αλλά γιατί θα χάσω αυτό το θερμό και φιλικό περιβάλλον», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Συνομιλώντας με θαμώνες του «Τηνιακού», όλοι επιβεβαίωναν πως το μαγαζί είχε και έχει αποτελέσει «στέκι» κυρίως στα μαθητικά-φοιτητικά τους χρόνια. Σημείο συνάντησης μετά από συγκεντρώσεις- διαδηλώσεις της εποχής για το καθιερωμένο τσίπουρο. Είναι δύσκολο να πιστέψουν ότι το «Τηνιακό» τους κλείνει.
«Κλείνει ένας κύκλος», σημείωσαν πολλοί, «ανοίγει ίσως ένας άλλος, γύρω στην άνοιξη, λίγο πιο κάτω, ίσως ποιος ξέρει... μπορεί να ξαναβρεθούμε», ανέφεραν κάποιοι από τους εργαζόμενους στο μαγαζί, αποχαιρετώντας αισιόδοξα τους θαμώνες του «Τηνιακού».
(Mε πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ)