H HuffPost Greece μίλησε για τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, και τον έναν χρόνο της προεδρίας του με τρεις παρέες, διαφορετικών ηλικιών στην πλατεία Προσκόπων, στην αυλή της Παντείου και σε ένα τζαζ μπαράκι στον Υμηττό.
Πλατεία Προσκόπων, Παγκράτι.
Χαράλαμπος:
Άλλα είπε κι άλλα κάνει ο Τραμπ. Έλεγε προεκλογικά ότι θα συνεργαστεί με τον Πούτιν για να πολεμήσουν μαζί τον ISIS. Μέχρι σήμερα ούτε το ένα ούτε το άλλο έχει συμβεί.
Πέτρος:
Η συμπεριφορά του είναι τυπική ενός ακροδεξιού λαϊκιστή. Μιλάω πολιτικά, για να έχω προσωπική άποψη πρέπει να τον γνωρίζω. Δεν θέλω να κρίνω κάποιον άνθρωπο σαν χαρακτήρα μόνο από όσα λένε τα media για αυτόν γιατί θεωρώ τα ΜΜΕ κατευθυνόμενα.
Ο λαϊκισμός- και ειδικά ο δεξιός- χαρακτηρίζεται από έλλειψη πλουραλισμού. Προσπαθεί να εκφράσει κάποια γενικά «πιστεύω» μιας μερίδας της κοινωνίας και δεν αποδέχεται άλλη άποψη σε οποιοδήποτε επίπεδο, πολιτισμικό, κοινωνικό... Ή είσαι μαζί μας ή εναντίον μας. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τη μέση άποψη της λευκής αμερικανικής κοινωνίας και εξελέγη.
Η Νέα Υόρκη, η Καλιφόρνια, τα μεγάλα αστικά κέντρα (και) των λευκών Αμερικανών δεν τον ψήφισαν, είχε όμως την υποστήριξη του Τέξας, των πετρελαιάδων δηλαδή, όπως και της μεσοκεντρικής Αμερικής.
Χαράλαμπος:
Πολλοί Αμερικάνοι δεν ήθελαν την Κλίντον γιατί είναι πολεμοχαρής, δημιούργησε το ISIS και θα προκαλούσε πολέμους. Οι ΗΠΑ συγκαταλέγονται στους κύριους χρηματοδότες του ISIS, το ξέρουμε όλοι αυτό, άσχετα αν στην Ελλάδα αποφεύγουμε να το λέμε.
Και απορώ γιατί επιμένουν ορισμένοι ότι ο Πούτιν τον έβγαλε πρόεδρο... Πιπιλάνε συνεχώς αυτές τις κατηγορίες και η εμμονή τους καταντά αντιδημοκρατική. Αν έχει συμβεί αυτό είναι κατάντημα για τις ΗΠΑ, όπου η CIA έχει τη δύναμη να ανατινάξει όλο τον κόσμο. Είναι γελοίο όλο αυτό.
Καλλιθεά, Πάντειο Πανεπιστήμιο
Βλαδίμηρος (αριστερά) και Γιώργος (δεξιά)
Βλαδίμηρος:
Σαν χαρακτήρα τον συμπαθώ περισσότερο από τον Ομπάμα, ίσως γιατί πολιτικά είναι πιο κοντά στον Πούτιν. Και η εκλογή του ίσως βγει σε καλό για την Ελλάδα.
Διαφέρει από τους προηγούμενους και έκαναν τα πάντα για να μην ανέβει στην εξουσία. Δε συμφωνώ απόλυτα μαζί του, κάποιες θέσεις του είναι ακραίες αλλά εκπροσωπεί μια νέα πολιτική, περισσότερο πατριωτική. Θέλει να είναι ωφελιμιστής ως προς τον λαό του, να βοηθήσει τους Αμερικάνους. Σίγουρα έχει θέσεις κατά των μεταναστών, ειδικά των παράνομων- δε συμφωνώ απόλυτα με αυτό αλλά δεν τον θεωρώ απόλυτα εθνικιστή, νομίζω έχει δημοκρατικά στοιχεία.
Επί Ομπάμα οι σχέσεις ΗΠΑ- Ρωσία έγιναν πάλι ψυχροπολεμικές, τώρα ο Τραμπ δείχνει πρόθυμος να έρθει σεσυμβιβασμό και αυτό είναι καλό για την παγκόσμια ειρήνη.
Για τη ρωσική παρέμβαση στις αμερικανικές εκλογές, χωρίς να είμαι σίγουρος, νομίζω ότι αποτελεί απλώς ένα υποθετικό σενάριο. Πάντως, ο Τραμπ εκλέχτηκε εντέλει από τον αμερικανικό λαό.
Γιώργος:
Δε μου αρέσει το στυλ του Τραμπ. Πολύ οικογενειοκρατία, με παραδοσιακές, αυστηρές υποτίθεται αρχές, πολύ συντήρηση.
Στην πολιτική του έχει υψώσει το εθνικιστικό στοιχείο- οι Αμερικανοί πολίτες έχουν γίνει ξενοφοβικοί και υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που συνέβη αυτό (όπως η αθρόα μετανάστευση, οι ισλαμιστικές επιθέσεις). Ο Τραμπ το εκμεταλλεύτηκε πολύ έξυπνα αυτό το αντανακλαστικό της κοινωνίας. Και κέρδισε τις εκλογές. Η Αμερική είναι ένα multi culti πολιτισμικό περιβάλλον και θεωρώ ότι ο μέσος Αμερικανός είναι λίγότερο μορφωμένος από τον Ευρωπαίο και τον Έλληνα . Ο Τραμπ επένδυσε σε πιασάρικα συνθήματα και στο πατριωτικό συναίσθημα μεσαιων και κατώτερων τάξεων και η κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα τον ευνόησε.
Δεν απολείεται να αποδειχτεί θετική η προεδρία του, άλλωστε η ιστορική εξέλιξη είναι αμφίσημη. Η Χίλαρι ήταν, θεωρώ, πιο συστημική. Αυτός ίσως υποστηρίξει την ελεύθερη οικονομία, τις μικρές επιχειρήσεις, την ατομική και ιδιωτική πρωτοβουλία. Προς το παρόν πάντως η πολιτική του είναι περισσότερο απρόβλεπτη, παρά ριζοσπαστική.
Το τείχος στο Μεξικό είναι κάτι που, νομίζω, δεν μπορεί να κάνει. Και να το σηκώσει, που θα πάνε αυτοί οι άνθρωποι; Είναι μια σκέψη, μια πρόθεση που πολιτικά μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, σε εποχές παγκοσμίων πολέμων. Πιστεύω όμως ότι δεν θα το κάνει, ήταν μόνο στα λόγια, προεκλογικά.
Και το να καταργήσει νόμους για τα δικαιώματα των γκέι, το να στραφεί εναντίον των μειονοτήτων γενικά, είναι όχι μόνο αντιδημοκρατικό αλλά και λανθασμένο. Αν απομονώσεις αυτές τις ομάδες του πληθυσμού, μόνο αντιδράσεις φέρνεις. Πως θα τις διαχειριστεί μετά; Με βία;
Υμηττός
Δημήτρης, ιδ. υπάλληλος. Θανάσης, οικονομολόγος στην Ολλανδία
Θανάσης:
Ο Τραμπ συνεχίζει στα χνάρια των προκατόχων του, δεν είναι τίποτα διαφορετικό, ασχέτως αν προβάλλεται μια «διαβολική» εικόνα του. Οι προηγούμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ είχαν μια καλύτερη «έξωθεν μαρτυρία» αλλά στην πράξη δε διέφεραν- ούτε εκείνοι δικαίωσαν τις προσδοκίες του αμερικανικού λαού.
Η διαφορά του Τραμπ από τους άλλους ηγέτες είναι ότι λέει αυτά που πραγματικά σκέφτεται, χωρίς να τα φιλτράρει, ειδικά προεκλογικά- σαν πρόεδρος έχει «μαζευτεί» λίγο. Πολλοί την «πάτησαν» από αυτόν τον διαφορετικό λόγο και τρόπο του, πίστεψαν ότι είναι αντισυστημικός. Εγώ νομίζω ότι είναι απόλυτα συστημικός.
Δημήτρης:
Μοιάζει (ο Τραμπ) με τον Τσίπρα του ’15, από άλλη ιδεολογική αφετηρία ορμώμενος, αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα μεχρι στιγμής. Και ο Τσίπρας μπορεί να ήθελε αλλά δεν μπόρεσε να αλλάξει τα πράγματα.
Ουσιαστικά δεν κυβερνούν αυτοί, είναι τέτοιο το μοντέλο της διακυβέρνησης που δεν έχουν καμία εξουσία, απλώς αλλάζουν τα πρόσωπα, άντε και οι ιδεολογίες, ποτέ όμως το σύστημα. Και στην ελληνική περίπτωση έχει φανεί αυτό.
Και ο Τσίπρας «πέρασε» στη συνείδηση του λαού σαν νέος άνθρωπος που δεν κατάγεται από πολιτικό τζάκι, όπως και ο Τραμπ που δεν ανήκε στο πολιτικό κατεστημένο της Ουάσιγκτον. Ειδικά για τον Τραμπ κάποιοι μπορεί να σκέφτηκαν κιόλας ότι ένας ήδη πλούσιος δεν θα επιδιώξει να επωφεληθεί οικονομικά του αξιώματός του.
Είναι (ο Τραμπ) ένας λαϊκιστής της Δεξιάς, όπως ο Τσίπρας από τα αριστερά. Τίποτα δεν έχει αλλάξει (ο Τραμπ), μόνο «γαβγίσματα» και εικόνα. Οι εμπορικές σχέσεις με την Ε.Ε. και τη Γερμανία, η κόντρα με τη Μέρκελ, ο Κιμ Γιονγκ Ουν... Θεωρητικά οι θέσεις του είναι πολύ συντηρητικές, ακροδεξιές: «φταίνε οι ξένοι», «δουλειές στους Αμερικανούς»...
Θανάσης:
Πάντως ακόμη και στην περίοδο Ομπάμα, που θεωρητικά είναι πιο φιλελεύθερος, ομάδες του πληθυσμού όπως οι Αφροαμερικανοί συνέχιζαν να δέχονται βίαιες, δολοφονικές επιθέσεις από αστυνομικούς... Τι είναι προοδευτικό και συντηρητικό; Καθένας έχει μια ταμπέλα και απευθύνεται στα ένστικτα του ακροατηρίου του.
Οι κατηγορίες εναντίον του Τραμπ ότι είναι σεξιστής, στην αμερικανική κοινωνία δε νομίζω ότι είχαν ιδιαίτερη επίδραση. Ειδικά η αμερικανική κουλτούρα εμπεριέχει και τεράστιες αντιθέσεις: κάποιοι Αμερικανοί είναι πολύ προοδευτικοί, κάποιοι άλλοι εξαιρετικά συντηρητικοί, «κολλημένοι».
Ο Τραμπ πόνταρε προεκλογικά στην αντίθεση του στο ελεύθερο εμπόριο με την Ε.Ε., ενώ η Χίλαρι ήταν υπέρ. Αυτό ήταν το κρίσιμο σημείο για την εκλογή του, υπήρχαν οικονομικά συμφέροντα, συγκεκριμένες ελίτ που προωθούσαν αυτές τις θέσεις. Σίγουρα δεν είναι ο Τραμπ κάποιος λαϊκός, αυτοδημιούργητος άνθρωπος.
Οι Αμερικανοί ήταν εγκλωβισμένοι σε δυο επιλογές- κάποιοι επέλεξαν τη Χίλαρι για να προστατευτεί η Αμερική από έναν τρελό... Άλλοι τον ψήφισαν παρακινούμενοι από πολύ χαμηλά ένστικτα και αντανακλαστικά. Ο λαϊκίστικος πατριωτισμός «πουλάει», ειδικά σε συνθήκες παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Το έχουμε δει και στην Ευρώπη αυτό, σε δημοψηφίσματα και εκλογές.
Δημήτρης:
Και «γύρισε» υπέρ του Τραμπ το ότι «όλοι» συσπειρώθηκαν εναντίον του. Γιατί ψάχνουν απελπισμένα διεξόδους οι άνθρωποι, δεν εμπιστεύονται τα ΜΜΕ, το πολιτικό κατεστημένο, τους επαγγελματίες, «κλασικούς» πολιτικούς που τους φαίνονται απρόσιτοι.