Οι New York Times έγραψαν πρόσφατα σε άρθρο τους ότι αν το 2016 ήταν για την Ευρώπη γεμάτο πολιτικά σοκ, το 2017 θα είναι ακόμα χειρότερο.
Ο λόγος; Οι εκλογικές αναμετρήσεις σε Γαλλία, Γερμανία και Ιταλία, όπου οι πολίτες θα κληθούν να αποφασίσουν ποιο δρόμο θα ακολουθήσει η χώρα τους.
Και ενώ στη Γαλλία πλανάται το φάντασμα της ακροδεξιάς και της Λεπέν, στη Γερμανία η Μέρκελ αναμετράται ουσιαστικά με τον εαυτό της και τους χειρισμούς της.
Η σημερινή Καγκελάριος, που κατέχει τη θέση από τον Νοέμβριο του 2005, έχει ανακοινώσει ότι θα διεκδικήσει και τέταρτη θητεία. Με βάση τα μέχρι σήμερα δεδομένα, η Μέρκελ, στην εποχή των πολιτικών «σεισμών», είναι ίσως ο μόνος σταθεροποιητικός παράγοντας. Aν και «πληγωμένη». Οι χειρισμοί της στο προσφυγικό έχουν προκαλέσει πολλές αντιδράσεις, ρίχνοντας τα ποσοστά της στις δημοσκοπήσεις, την ώρα που το ξενοφοβικό και ευρωσκεπτικιστικό Afd «Εναλλακτική για τη Γερμανία», βλέπει τα ποσοστά του να ανεβαίνουν πάνω από το 10%. Το κόμμα της ωστόσο, το CDU, διατηρεί την πρωτιά στις δημοσκοπήσεις, ενώ το σοσιαλιστικό SPD φαίνεται να κρατά τις δυνάμεις του, αλλά για μια πιο σωστή εικόνα θα πρέπει πρώτα να βρει υποψήφιο καγκελάριο. Το ερώτημα είναι εάν θα επιλεγεί ο Γκάμπριελ ή ο Σουλτς, που αφήνει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και επιστρέψει στη γερμανική πολιτική.
Το διακύβευμα αυτών των εκλογών; Εκεί που όλη η Ευρώπη κάνει στροφή προς τον εθνικισμό, θα καταφέρει η Γερμανία να αποτελέσει την εξαίρεση;
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν νίκη στη Μέρκελ. Αλλά η νεότερη ιστορία μας έμαθε με τον πιο εμφατικό τρόπο ότι οι δημοσκοπήσεις αποτυγχάνουν να κάνουν τη δουλειά τους.