Όταν διαβάζονται αυτές οι γραμμές είμαστε πολλοί έξω από το Εφετείο. Πολλοί, διαφορετικοί, με μια κοινή αγωνία. Είναι το τέλος μιας μεγάλης διαδρομής.
Είμαστε έξω από το δικαστήριο όπου έχουν αποδειχτεί τα πάντα: η παραστρατιωτική δομή και ιεραρχία, το modus operandi, τα πολλαπλά μοτίβα της βίας. Είμαστε έξω από το δικαστήριο όπου περιγράφηκαν από τα θύματα οι επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου. Εκεί όπου μάρτυρες μίλησαν για την εκπαίδευση στα όπλα, τον ναζιστικό χαρακτήρα, την επιβουλή κατά του πολιτεύματος. Εκεί όπου αναγνωρίστηκαν οι φυσικοί αυτουργοί από τα θύματά τους. Εκεί όπου ακούστηκαν οι συνομιλίες που έδειχναν την διεύθυνση αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, την ανάγκη για το OK του αρχηγού πριν ξαμοληθούν τα περίπολα της βίας. Εκεί όπου καταδείχθηκε πώς η ναζιστική ιδεολογία, οι σβάστικες στα μπράτσα, τα χιτλερικά λάβαρα δεν ήταν αδιάφορα ιδεολογικά δευτερεύοντα στοιχεία, ήταν το κίνητρο και το πλαίσιο της εγκληματικής δράσης. Δεν δικάστηκαν επειδή ορκίζονταν στο λάβαρο του Γ’ Ράιχ. Δικάστηκαν ως συνδικάτο του εγκλήματος.
Είμαστε έξω από το δικαστήριο όπου ξεγυμνώθηκαν οι παλικαράδες. Η ίδια η δίκη τούς ξεγύμνωσε. Δεν κομπορρημονούσαν πια. Δεν ζητούσαν τηλεοράσεις και ξένα ΜΜΕ για να καταπέσει η «σκευωρία». Αποδύθηκαν μόνο σε ένα τρελό σπινάρισμα εκβιασμών: καταγγελίες, αποχωρήσεις, καρφώματα, απειλές για αποκαλύψεις. Ό,τι κάνει κάθε τύπου μαφία όταν πάψει να την προστατεύει η ίδια της η βία. Χάθηκαν πίσω από ψελλίσματα και ανακολουθίες εκείνοι που «ακόνιζαν τις ξιφολόγχες στα πεζοδρόμια», που «θα έρχονταν και η γη θα τρέμει». Και ο υπερφίαλος ντούτσε της Μεσογείων, εκείνος που εξαπέλυε απειλές όταν κρυβόταν πίσω από τους φουσκωτούς μπράβους, σε αυτό το δικαστήριο κάθησε ξέπνοος, ολίγιστος. Πούλησε τους πάντες. Αρνήθηκε τις ιδέες του, την πραγματικότητα που βοούσε, αρνήθηκε τον ίδιο του τον εαυτό. Όπως έκανε πάντα.
Είμαστε πολλές χιλιάδες έξω από το δικαστήριο. Η δίκη της Χρυσής Αυγής ανοίγει μια νέα προοπτική στην αντιμετώπιση του ακροδεξιού φαινομένου. Η διαδικασία έδειξε πόσο μακρύς είναι ο δρόμος για την κινητοποίηση και αντίδραση των θεσμών. Το τέλος δείχνει πόση σημασία έχει η ευρεία κινητοποίηση απέναντι στο νεοφασιστικό φαινόμενο.
Είμαστε εδώ. Όμως και το ακροδεξιό φαινόμενο είναι εδώ. Είναι δίπλα μας, στην κανονικοποίηση της ακροδεξιάς, στη διάχυση του εθνικισμού, της ξενοφοβίας, του σεξισμού και τη μισαλλοδοξίας. Η αντιμετώπισή του «θέλει δουλειά πολλή». Θέλει συστηματική μελέτη. Θέλει επιμονή στην οικοδόμηση συμμαχιών. Θέλει μάχη των ιδεών στο δημόσιο χώρο. Θέλει παρουσία στους χώρους όπου η ακροδεξιά επενδύει στην απελπισία και τον θυμό.
Είμαστε πολλές χιλιάδες έξω από το Εφετείο. Περιμένουμε με σεβασμό την ετυμηγορία. Ξέρουμε ότι η μάχη κατά του νεοφασισμού δεν τελειώνει με την απόφαση. Ξέρουμε όμως επίσης πόσο σημαντική είναι αυτή η απόφαση για το αύριο.