Η οικονομική κρίση που άρχισε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας/ αρχές της τρέχουσας δεν άργησε να φέρει και την πολιτική κρίση, τα αποτελέσματα της οποίας βιώνουμε πρώτο χέρι και στη χώρα μας. Χαρακτηριστική επίπτωσή της είναι ο καταποντισμός, σε πολλές χώρες, της εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς, που σαν φαινόμενο θα περίμενε κανείς πως θα ήταν «αποκλειστικότητα» των λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών- ωστόσο, σύμφωνα με εκτίμηση του World Economic Forum, δεν ισχύει ακριβώς κάτι τέτοιο.
Αναλυτικότερα, στο Global Competitiveness Index, στην κατηγορία «Public Trust in Politicians» οι χώρες λαμβάνουν βαθμολογία ανάμεσα στο 1 και στο 7 (με το 1 να είναι ελάχιστη έως μηδαμινή και το 7 να είναι «απόλυτη»). Όπως παρατηρεί κανείς, 7 δεν έχει επιτύχει κανείς. Οι 10 χώρες που έχουν καταφέρει να το πλησιάσουν, συνιστώντας την πρώτη δεκάδα, είναι η Σιγκαπούρη, με 6,4, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (6,2), η Νορβηγία (5,9), η Νέα Ζηλανδία (5,9), η Φινλανδία (5,8), το Κατάρ (5,8), η Ρουάντα (5,7), το Λουξεμβούργο (5,7), η Σουηδία (5,7) και η Ολλανδία (5,6).
Από εκεί και πέρα, αξίζει να δει κανείς τις ανεπτυγμένες χώρες όπου οι πολίτες δεν εμπιστεύονται ιδιαίτερα τους πολιτικούς.
Απομονώνοντας από τη λίστα τις 35 χώρες – μέλη του ΟΟΣΑ, που θεωρούνται τόσο ανεπτυγμένες οικονομίες, όσο και χώρες με εδραιωμένα δημοκρατικά συστήματα, διαπιστώνει κανείς ότι αξιοσημείωτη έλλειψη εμπιστοσύνης παρατηρείται στις εξής ανεπτυγμένες χώρες.
Ιταλία (1,9): Έχοντας αλλάξει πρωτοφανή αριθμό κυβερνήσεων από τον Δεύτερο Παγκόσμιο μέχρι σήμερα, και έχοντας περάσει χρόνια διακυβέρνησης από τον μεγιστάνα Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που χαρακτηρίστηκαν από σειρά σκανδάλων, δεν αποτελεί έκπληξη.
Σλοβακία (2,2): Η πολιτική διαφθορά αποτελεί πολύ σημαντικό πρόβλημα στη χώρα, ειδικά μετά το σκάνδαλο «Gorilla» που συγκλόνισε τη χώρα το 2011.
Ελλάδα (2,3): Καμία απολύτως έκπληξη, μετά από κυβερνήσεις εν μέσω κρίσης που επιδόθηκαν σε όργια υποσχέσεων προκειμένου να πάρουν την εξουσία, τα οποία συνοδεύτηκαν από επικών διαστάσεων κυβιστήσεις (γνωστές και ως «κωλοτούμπες»).
Ισπανία (2,4): Η χώρα είναι χωρίς «κανονική» κυβέρνηση εδώ και πολλούς μήνες, λόγω του αδιεξόδου που προκύπτει από την αδυναμία των κομμάτων να συνεργαστούν για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Πολωνία (2,4): Κυβερνάται από ένα λαϊκιστικό κόμμα, ενώ οι εκλογές στη χώρα χαρακτηρίζονται από χαμηλή συμμετοχή των πολιτών.
Ουγγαρία (2,5): Ο Βίκτορ Ορμπάν μπορεί να φαίνεται ενισχυμένος λόγω της σκληρής στάσης του στο μεταναστευτικό, αλλά η εμπιστοσύνη προς τους πολιτικούς στη χώρα παραμένει σε χαμηλά επίπεδα.
Νότια Κορέα (2,5): Κι όμως, η εμπιστοσύνη στην εξαιρετικά ανεπτυγμένη αυτή χώρα είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, σε μεγάλο βαθμό για την πολύνεκρη ναυτική τραγωδία του MV Sewol το 2014, για την οποία αποδόθηκαν ευθύνες στην κυβέρνηση. Επίσης, σίγουρα δεν βοηθά η νυν και αεί τεταμένη κατάσταση με τη Βόρεια Κορέα.
Λετονία (2,5): Έντονη έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς, με έντονες κριτικές περί στενών σχέσεων μεταξύ πολιτικών και εταιρειών, καθώς και αυξημένης διαφθοράς.
Τσεχία (2,6): Ιδιαίτερα χαμηλή βαθμολογία μετά από σκάνδαλο το 2013 περί διαφθοράς του τότε πρωθυπουργού Πετρ Νεκάς, ο οποίος εν τέλει αναγκάστηκε να παραιτηθεί.
Σλοβενία (2,6): Μια χώρα που ακόμα παλεύει με αυτά που άφησαν πίσω τους η πτώση του κομμουνισμού και ο εμφύλιος που οδήγησε στη διάλυση τη Γιουγκοσλαβίας.
Πορτογαλία (3.0): Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς τους πολιτικούς μειώθηκε μετά τη σύλληψη του πρώην πρωθυπουργού Ζοζέ Σόκρατες για διαφθορά το 2014.
Όσον αφορά σε άλλες χώρες ενδιαφέροντος, αξίζει να αναφέρουμε επίσης:
- Κύπρος: Ιδιαίτερα χαμηλά, στο 2,4 (αλλά όχι τόσο χαμηλά όσο η Ελλάδα)
- Τουρκία: Επίσης χαμηλά, στο 2,9
- Αλβανία: Στο 2,8
- Ρωσία: Στο 3,3
- Ισραήλ: Στο 3,4
- ΗΠΑ: Στο 3,9
- Γαλλία: Στο 3,9
- Κίνα: Στο 4,2
- Γερμανία: Στο 4,8
- Μ. Βρετανία: Στο 4,7