Ο καλλιτέχνης από το Σικάγο, Θίστερ Γκέιτς, αποκάλυψε το κυλινδρικό Black Chapel ως το φετινό Περίπτερο Serpentine στους κήπους Κένσινγκτον του Λονδίνου σηματοδοτώντας μια πρωτιά: Για πρώτη φορά στην 22ετή ιστορία του θεσμού δόθηκε παραγγελία για το φετινό Serpentine σε κάποιον ο οποίος δεν είναι αρχιτέκτονας.
Το φετινό περίπτερο είναι μια απλή κατασκευή, σχεδιασμένη να είναι μέρος για περισυλλογή. Η κυλινδρική του μορφή, με ένα κυκλικό παράθυρο στην οροφή, κατασκευάστηκε σχεδόν εξ ολοκλήρου από ξυλεία βαμμένη μαύρη και τυλίχτηκε με μαύρο καουτσούκ. Και το όνομά του, «Black Chapel» – το «Μαύρο Παρεκκλήσιο».
«Αυτή είναι μια στιγμή που ένας αρχιτέκτονας μπορεί να είναι φιλόδοξος με τη αρχιτεκτονική του. Αλλά, με έναν τρόπο, δεν αισθάνθηκα το βάρος της φιλόδοξης αρχιτεκτονικής. Αισθάνθηκα το βάρος να υμνήσω τις πρακτικές πίστης. Χρειαζόμουν ένα αντηχείο. Χρειαζόμουν μια απλή δομή που θα επέτρεπε στον ήχο να ενισχυθεί» είπε.
Πιστεύει ότι τα περίπτερα έχουν γίνει πιο περίπλοκα από τότε που δημιουργήθηκε το πρώτο, το 2000. Είχε την ευκαιρία για διαφορετική προσέγγιση: να βλέπει ο θεατής τη δομή ως μια μεγάλη στέγη και το να είναι σε ένα μόνο χρώμα να τραβά την προσοχή στη μορφή. «Ήξερα ότι ήθελα να είναι μια στέγη όλο το εξωτερικό, ως νεύμα στον πατέρα μου και ως νεύμα στην άσκηση της τέχνης της ζωγραφικής από εμένα – και σχεδόν τα καταφέραμε» εξήγησε. Πηγή έμπνευσης για την προσέγγισή του ήταν τα έργα της Αμερικανής γλύπτριας Λουίζ Νέβελσον. «Πήραμε ιδέες από την Λουίζ Νέβελσον, είχε εκείνη την ιδέα ότι αν περιορίσεις σε ένα χρώμα τη χρωματική παλέτα, ο κόσμος μπορεί να προσέξει τη μορφή» είπε επίσης.
Για την υλοποίηση του πρότζεκτ, ο Γκέιτς συνεργάστηκε με τον, βραβευμένο με το RIBA Royal Gold Medal, αρχιτέκτονα, Ντέιβιντ Αντγιάγιε. «Ο Ντέιβιντ έγινε ο συνήγορος του καλλιτέχνη που είμαι εγώ. Στην προσπάθεια, θα μετέφραζε τις ανησυχίες πολιτικού μηχανικού που είχα. Θα έλεγε: “Ε, Θίστερ, πρέπει να αλλάξουμε αυτό. Ποιες εναλλακτικές σκέφτεσαι ότι μπορεί να υπάρχουν; Ξαναέλα σήμερα σε μένα”. Ήταν λιγότερο σαν ένας αρχιτέκτονας και περισσότερο σαν ένας μεταφραστής-δικηγόρος-αρχιτέκτονας».
Σε γενικές γραμμές, πιστεύει ότι η συνεργασία με τους μηχανικούς της Aecom και το γραφείο Adjaye Associates είχε ως αποτέλεσμα ένα καλύτερο κτίσμα από αυτό που είχε σχεδιάσει. «Αυτό που τελικά υπάρχει είναι, στην πραγματικότητα, ένα ακόμη πιο ατόφιο κτίσμα από αυτό που είχα φανταστεί» υπογράμμισε.
ΠΗΓΗ: desen.com, ΑΠΕ