Ένα παραμύθι για τον κανιβαλισμό

Μαζί με τα αντισηπτικά τα σχολεία να επενδύσουν στην ψυχολογική διαχείριση του Κορονοϊού: πως τον εξηγούμε στα παιδιά, πως αντιμετωπίζουμε το φόβο, πως βοηθάμε τα παιδιά να μην οδηγούνται σε αποκλεισμούς και ρατσισμό.
Υπάλληλος απολυμαίνει σχολική αίθουσα σε γυμνάσιο της Αθήνας (Photo by Panayotis Tzamaros/NurPhoto via Getty Images)
Υπάλληλος απολυμαίνει σχολική αίθουσα σε γυμνάσιο της Αθήνας (Photo by Panayotis Tzamaros/NurPhoto via Getty Images)
NurPhoto via Getty Images

Μια φορά και έναν καιρό, όταν ο Κορονοϊός έσπερνε φόβο και τρόμο, ένα παιδί πήγαινε σε ένα μεγάλο και τρανό ιδιωτικό σχολείο. Η μαμά του, δούλευε σε μια επιχείρηση που είχε κλείσει λόγω κρούσματος, δεν είχε όμως σύμπτωμα, ούτε είχε ταξιδέψει, ούτε είχε έρθει η ίδια σε επαφή με το κρούσμα.

Παρόλα αυτά από το μεγάλο και τρανό σχολείο της είπαν:

- ”Μην στέλνεις το παιδί σου στα μαθήματά του γιατί ο κόσμος φοβάται. Κάνε τεστ σε σένα και το παιδί και αν είναι αρνητικό, τότε να το στείλεις”.

Μετά από πολύωρη αναζήτηση η μαμά πήγε το παιδί της σε ιδιωτικό νοσοκομείο, όπου οι σκιαχτερές, φορούσες ολόσωμες στολές νοσοκόμες την ενημέρωσαν πως το τεστ δε γίνεται προληπτικά και πως είναι παράλογο να το επαναλαμβάνουν χωρίς συμπτώματα και χωρίς να εμπίπτουν στις ειδικές κατηγορίες του ΕΟΔΥ κάθε φορά που οι δουλειές και τα σχολεία θα κλείνουν. Με τις ευλογίες της υπεύθυνης γιατρού του νοσοκομείου και των νοσοκόμων, παιδί και μαμά γύρισαν τότε σπίτι τους.

Την ίδια στιγμή, ο κόσμος που (ναι, λογικά) φοβάται, δε γνωρίζει πόσοι από τους γονείς των άλλων παιδιών ή πόσα από τα άτομα με τα οποία και ο ίδιος έρχεται καθημερινά σε επαφή: πήγαν στο fasion week στο Μιλάνο, ταξιδεύουν με αεροπλάνο, τρένο, βαπόρι, παίρνουν ΜΜΜ για να πάνε στις δουλειές τους, έχουν κοινωνήσει, έχουν πιάσει χαρτονομίσματα και δεν έπλυναν χεράκια, γενικά δεν πλένουν χεράκια, έχουν επισκεφθεί θέατρα, σινεμά με αψού και γείτσες δίπλα τους, κλπ.

ΥΓ: ο κορονοϊός τους επόμενους μήνες θα προσλάβει διαστάσεις πανδημίας σύμφωνα με τον ΠΟΥ. σήμερα διαβάζω ότι 4 στα 11 κρούσματα που εντοπίστηκαν στην Αττική είναι ”ορφανά”, δηλαδή δεν συνδέονται με κάποια από τις πηγές έκθεσης στον ιό που γνωρίζαμε ως τώρα.

ΥΓ2: Ξεσκαρτάροντας επιφανειακά και χωρίς επιστημονικές γνώσεις ποιοι είναι επικίνδυνοι και ποιοι ακίνδυνοι συνάνθρωποί μας δε γινόμαστε σοφότεροι. Γινόμαστε άλλα πράγματα. Όχι και τόσο εύηχα.

ΥΓ3: Μαζί με τα αντισηπτικά τα σχολεία να επενδύσουν στην ψυχολογική διαχείριση του Κορονοϊού: πως τον εξηγούμε στα παιδιά, πως αντιμετωπίζουμε το φόβο, πως βοηθάμε τα παιδιά να μην οδηγούνται σε αποκλεισμούς και ρατσισμό.

ΥΓ4: Μόλις ενημερώθηκε η μαμά από το τρανό σχολείο ότι το παιδί της μπορεί από αύριο να ξαναπάει στα μαθήματά του. Ευτυχώς η λογική έστω και καθυστερημένα επικράτησε του πανικού.

Αυτά.

Τέλος του παραμυθιού.

Πολίτες που ανησυχούν ότι πάσχουν από λοίμωξη του αναπνευστικού (πυρετό ή/και βήχα ή/και δύσπνοια) και ήρθαν σε επαφή με πιθανό ή επιβεβαιωμένο κρούσμα ή έχουν ιστορικό ταξιδιού σε πληττόμενες χώρες θα πρέπει να επικοινωνούν με τον ΕΟΔΥ στο τηλ. 1135.

Προσοχή: Δεν θα πρέπει να επισκέπτονται ιδιωτικά ιατρεία, εφημερεύοντα νοσοκομεία, εξωτερικά ιατρεία κ.λπ. Ο ΕΟΔΥ θα μεριμνήσει για την διακομιδή τους σε νοσοκομεία αναφοράς του κορονοϊού. Χρήσιμες πληροφορίες εδώ.

Δημοφιλή