Η πιθανή ύπαρξη ενός άγνωστου μέχρι τώρα ένατου πλανήτη («Πλανήτη Χ») στο Ηλιακό Σύστημα και οι έρευνες για αυτόν βρίσκονται στο επίκεντρο της επιστημονικής επικαιρότητας εδώ και καιρό. Μαζί με τους αστρονόμους, βέβαια, «οργιάζουν» επίσης συνωμοσιολόγοι, οπαδοί θεωριών περί «Νιμπίρου» και αρχαίων αστροναυτών κλπ, πολλοί εκ των οποίων προειδοποιούν πως ο πλανήτης αυτός, αν υπάρχει, μπορεί να αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα.
Από κάποια άποψη, ωστόσο, ίσως να υπάρχει κάποια βάση σε αυτούς τους φόβους, καθώς, από επιστημονικής άποψης, ο «Πλανήτης Χ» όντως θα μπορούσε να απειλήσει με καταστροφή το Ηλιακό Σύστημα- αλλά πάρα μα πάρα πολλά χρόνια στο μέλλον, όταν ο Ήλιος «πεθάνει», δηλαδή σε περίπου 7 δισ. χρόνια από σήμερα, όταν η ανθρωπότητα όπως τη γνωρίζουμε σήμερα θα αποτελεί ένα πολύ μακρινό (και πιθανώς σύντομο) κεφάλαιο στην ιστορία του σύμπαντος, ακόμα και αν έχει καταφέρει να επιβιώσει μέχρι τότε (με όποια μορφή και τρόπο και αν συμβεί κάτι τέτοιο).
Μέχρι τώρα, οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούσαν ότι πολλοί από τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος- ο Δίας, ο Κρόνος, ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας- θα επιβίωναν του «θανάτου» του Ήλιου, αν και, βάσει προβλέψεων, η διαστολή του Ήλιου (όταν αυτός αρχίσει να «πεθαίνει») θα είχε αποτέλεσμα το άστρο μας να «καταπιεί» τη Γη και μετά να μετατραπεί σε έναν «λευκό νάνο», απωθώντας τους πλανήτες αυτούς σε μακρινή απόσταση.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα του Phys.Org, του Independent, του Wired και άλλων μέσων, εάν υπάρχει όντως αυτός ο ένατος πλανήτης, στις παρυφές του Ηλιακού Συστήματος, θα μπορούσε να προκαλέσει...επιπλοκές: Ο πλανήτης αυτός, όπως εκτιμάται, δεν θα ήταν δυνατόν να απωθηθεί μακριά, και θα προκαλούσε την καταστροφή των πλανητών αυτών.
Τουλάχιστον ένας από αυτούς πιθανότατα θα «εξοστρακιστεί» στο διαστρικό Διάστημα, εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο είναι φτιαγμένο και το Ηλιακό Σύστημα, σύμφωνα με έρευνα του Dr. Ντιμίτρι Βέρας, του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου του Γουόργουϊκ. Ειδικότερα, ο ένατος πλανήτης ίσως να μπει σε έναν «χορό θανάτου» με τους τέσσερις μεγάλους πλανήτες του συστήματός μας, κυρίως με τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα. Το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν πιθανώς ο «εξοστρακισμός» από το Ηλιακό Σύστημα.
Χρησιμοποιώντας μια ειδική μέθοδο εξομοίωσης του «θανάτου» πλανητικών συστημάτων, ο Βέρας ανέλυσε πολλές διαφορετικές θέσεις όπου ένας «Πλανήτης Χ» θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του Ηλιακού Συστήματος. Όσο πιο μακρινός και πιο μεγάλος είναι, τόσο πιο πιθανό είναι το μέλλον του Ηλιακού Συστήματος να είναι πιο βίαιο από ό,τι πιστευόταν μέχρι σήμερα.
«Η ύπαρξη ενός μακρινού τεράστιου πλανήτη θα μπορούσε να αλλάξει δραστικά τη μοίρα του Ηλιακού Συστήματος. Ο Ουρανός και ο Ποσειδώνας ειδικά μπορεί να μην είναι πλέον ασφαλείς από τον θάνατο του Ήλιου. Η μοίρα του Ηλιακού Συστήματος θα εξαρτηθεί από τη μάζα και τα χαρακτηριστικά της τροχιάς του ένατου πλανήτη, εάν υπάρχει» λέει ο Βέρας.