Υψηλή Ραπτική στο Παρίσι: Οι γυναίκες σχεδιάστριες που αλλάζουν το «τοπίο» της μόδας

Dior με ελληνικές επιρροές, Chanel με vintage αισθητική, Sciaparelli με σουρεαλιστικά στοιχεία και Iris Van Herpen με οπτικές ψευδαισθήσεις.
Iris Van Herpen
Elle
Iris Van Herpen

Οι επιδείξεις Υψηλής Ραπτικής (Haute Couture) στο Παρίσι είναι γεγονός.

Ο οίκος μόδας Dior παρουσίασε την Haute Couture συλλογή του για την σεζόν Ανοιξη/ Καλοκαίρι 2020 σε ένα κτήριο ειδικά σχεδιασμένο από την Αμερικανίδα καλλιτέχνη Τζούντι Σικάγο, στους κήπους του Μουσείου Ροντίν.

Η 80χρονη τώρα καλλιτέχνης είχε δημιουργήσει μια μακέτα, πριν από τέσσερις δεκαετίες, με ένα τεράστιο άγαλμα που επιθυμούσε να χτίσει. Το «Female Divine», όπως το ονόμασε, είχε το σχήμα ενός γυμνού γυναικείου σώματος και είχε σκοπό να εξυμνήσει τον φεμινισμό. Ονειρο της Σικάγο ήταν να δει τον κόσμο να κυβερνάται από γυναίκες.

Το σχέδιό της έμεινε στα αζήτητα, καθώς δεν ήθελε κανείς να χρηματοδοτήσει την κατασκευή του. Που να το φανταζόταν ότι το 2020, η σχεδιάστρια του οίκου Dior, Μαρία Γκράτσια Κιουρί θα πραγματοποιούσε -σχεδόν- το όραμά της, φτιάχνοντας έναν χώρο πασαρέλας εμπνευσμένο από το «Female Divine»; Οι καλεσμένοι απόλαυσαν το σόου μέσα στην «κοιλιά» της ξαπλωμένης γυναίκας.

Στο εσωτερικό της κατασκευής, κρέμονταν 21 υφαντά από μια γυναικεία σχολή κεντήματος της Ινδίας (το κέντημα εκεί είναι παραδοσιακά ανδρικό επάγγελμα). Τα συγκεκριμένα πανό έγραφαν ερωτήσεις φεμινιστικού χαρακτήρα (πχ «Θα μπορούσε ο Θεός να είναι γυναίκα;»).

Η ερώτηση, όμως, που αντικατόπτρισε το θέμα της επίδειξης ήταν: «Τι θα γινόταν αν τον κόσμο κυβερνούσαν γυναίκες?»

Η Μαρία Γκράτσια Κιουρί έγινε η πρώτη γυναίκα καλλιτεχνική διευθύντρια του οίκου Dior, το 2016. Εκτοτε, στόχος της είναι η προώθηση του φεμινισμού. Εχει δημιουργήσει μπλουζάκια με μηνύματα ισότητας, που πρωτοδιατύπωσαν ποιήτριες και ακτιβίστριες.

Στο συγκεκριμένο σόου, η σχεδιάστρια επιχείρησε να απαντήσει στην ερώτηση: «Αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο, τι θα φορούσαν;»

Η απάντηση; Ρωμαϊκού ύφους, χρυσές τουαλέτες από λαμέ υφάσματα και μεταξένια κρόσια, τούλινες δημιουργίες με κεντημένα μοτίβα, τουαλέτες που θυμίζουν φορέματα για χορό βαλς, βραχιόλια- φίδια και χρυσές στέκες με κεντημένα στάχια. Οι ελληνικές επιρροές ήταν εμφανείς.

Πατήστε το βελάκι (στην φωτογραφία) για να δείτε περισσότερα:

Επίσης, τα μεταλλικά κοστούμια έκαναν την διαφορά ανάμεσα στις τουαλέτες.

Ο χώρος επίδειξης του οίκου Chanel ήταν εμπνευσμένος από τον λαχανόκηπο του ορφανοτροφείου, στο οποίο μεγάλωσε η Κοκό Σανέλ. Η σχεδιάστρια, Βιρτζινί Βιάρντ διατηρεί τις vintage και μίνιμαλ κατευθυντήριες που «χάραξε» ο προκάτοχός της, Καρλ Λάτζερφελντ.

Τουαλέτες από δαντέλα και τούλι, δημιουργίες σε μαύρο και λευκό χρώμα και φορέματα με γιακάδες που μοιάζουν με σχολικές στολές κυριάρχησαν στην πασαρέλα.

Γενικότερα, αντικατόπτριζαν τις ενδυμασίες που χαρακτήριζαν την γυναίκα στο παρελθόν.

Η σχεδιάστρια Ελσα Σκιαπαρέλι επέλεξε τον σουρεαλισμό. Τα χαρακτηριστικά γυαλιά- μάτια του Οίκου Schiaparelli έκλεψαν τις εντυπώσεις, όπως και τα εντυπωσιακά κοσμήματα, κεντημένα στα υφάσματα των πολύχρωμων δημιουργιών.

Πατήστε το βελάκι (στην φωτογραφία) για να δείτε περισσότερα:

Αν και οι περισσότεροι Οίκοι εμπνέονται από το παρελθόν για την Υψηλή Ραπτική, η Αιρις Βαν Χέρπεν επέλεξε τον φουτουρισμό για την συλλογή «Hypnosis». Εμπνευσή της ήταν οι μέδουσες και οι τσούχτρες.

Οι σιλουέτες και οι σχηματισμοί των ρούχων, δημιουργούσαν οπτικές ψευδαισθήσεις, καθώς «στροβιλίζονταν» γύρω από τα σώματα των μοντέλων.

Είναι φανερό πως οι γυναίκες σχεδιάστριες αφήνουν έντονα το «στίγμα» τους στην μόδα.