Οι αμήχανες καταστάσεις είναι πολλές. Μπορούμε, ωστόσο, να «ελιχθούμε» κοινωνικά με πολύ απλούς τρόπους, ώστε να αποφύγουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα.
Οι δέκα παρακάτω - ομολογουμένως δύσκολες - περιστάσεις, για παράδειγμα, μπορούν να γίνουν ευκολότερες:
1. Αν κάποιος μιλάει πολύ
Αν δεν μπορούμε να σκεφτούμε κάποιον ευγενικό τρόπο για να πούμε στον άλλον να σταματήσει, τον διακόπτουμε πετώντας «καταλάθος» στο πάτωμα ό,τι κρατάμε. Καλά, όχι το κινητό ή ένα ποτήρι με νερό, αλλά κάτι που δεν σπάει. Αυτό θα διακόψει την ροή του λόγου τους και ίσως αντιληφθεί ότι έχει πει περισσότερα από
2. Σε μια στρεσογόνα κατάσταση
Ο εγκέφαλος πιστεύει ότι όταν τρώμε είμαστε χαλαροί. Ας τον ξεγελάσουμε, λοιπόν, τρώγοντας μια τσίχλα κάθε φορά που κάνουμε κάτι που απαιτεί συγκέντρωση ή κάθε φορά που ετοιμαζόμαστε για κάτι στρεσογόνο, όπως μια επαγγελματική έξοδος κτλ.
3. Αν έχουμε ιδιότροπους πελάτες
Συνήθως δεν είναι κι ό,τι καλύτερο να αντιμιλήσουμε σε έναν πελάτη. Ωστόσο, μπορούμε να βάλουμε καθρέπτες στον περιβάλλοντα χώρο της επιχείρησης, ώστε οι πελάτες να βλέπουν το πρόσωπό τους την ώρα που γκρινιάζουν. Δεν θα τους αρέσει καθόλου η «θέα» και υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αλλάξουν συμπεριφορά.
4. Αν μας έχει κολλήσει ένα τραγούδι
Είναι πολύ εκνευριστικό. Αν, όμως, τραγουδήσουμε (από μέσα μας) όλο το τραγούδι- αντί να κολλάμε σε έναν μόνο στίχο- μπορεί να μας «ξεκολλήσει». Εστιάζοντας στον τελευταίο στίχο, ο εγκέφαλος θα λάβει το «μήνυμα» ότι το τραγούδι τελείωσε.
5. Πριν από διαπραγμάτευση ή διαφωνία
Το προαίσθημα μας λέει ότι θα υπάρξει τσακωμός. Πώς τον αποτρέπουμε; Καθόμαστε δίπλα σε κάποιον και κοντά του και όχι ακριβώς απέναντι. Αυτή είναι μια φιλική προσέγγιση. Επίσης, θα είναι αμήχανο να υψώσουμε την φωνή σε κάποιον που βρίσκεται τόσο κοντά μας σωματικά.
6. Αν στο δωμάτιο κυριαρχεί αμηχανία
Αν, για παράδειγμα, βρισκόμαστε σε ένα χώρο όπως μια αίθουσα αναμονής ή ένα τμήμα ατόμων που μόλις δημιουργήθηκε και κανείς δεν γνωρίζει κανέναν, μπορούμε να σπάσουμε τον «πάγο» τονίζοντας αυτό που μας κάνει να αισθανόμαστε αμήχανα. Φράσεις όπως «πολύ ησυχία επικρατεί» ή «αυτές οι στιγμές είναι λίγο περίεργες» είναι αφορμές για να ανοίξει συζήτηση. Οι υπόλοιποι θα ταυτιστούν και θα εκτιμήσουν την ειλικρίνεια.
7. Αν είμαστε οι καινούργιοι της παρέας
Αν δεν είμαστε σίγουροι αν μας συμπαθούν, τα... πόδια τους ίσως «προδώσουν» την αλήθεια. Αν τα πέλματα των συνομιλητών μας κοιτάζουν προς το μέρος μας είναι θετικό σημάδι. Αν κοιτάζουν προς άλλη μεριά, μάλλον δεν είμαστε τόσο αποδεκτοί. Αυτό βέβαια δεν είναι απόλυτο, αλλά πολλές φορές ισχύει.
Το πρόσωπο μπορεί να λέει ψέματα, η γλώσσα του σώματος όμως ποτέ.
8. Σε έναν τσακωμό
Αν κάποιος αρχίζει να φωνάζει, εμείς διατηρούμε την ψυχραιμία μας. Οσο δύσκολο και αν είναι, απαντάμε ήρεμα με πρόσωπο χαλαρό λες και δεν μας νοιάζει. Ο άλλος θα καταλάβει ότι είναι παράλογος και θα σταματήσει.
Για να αποφύγουμε εντελώς τον τσακωμό, ο τρόπος είναι ένας: οπτική επαφή. Κοιτάζουμε τον απέναντί μας με υπεροψία στα μάτια, μετά οδηγούμε γρήγορα το βλέμμα στα πόδια και παλι στα μάτια. Τον είδαμε, τον αξιολογήσαμε και δεν αποτελεί «απειλή» για εμάς. Θα ντραπεί και θα κάνει πίσω.
9. Στο πρώτο ραντεβού
Αμήχανη στιγμή, ειδικά αν δεν γνωρίζουμε τον άλλον καλά. Αν επιλέξουμε ένα υπερβολικά ήσυχο μέρος το άγχος θα αυξηθεί, ενώ αν είναι πολυσύχναστο δεν θα υπάρχει τόση αμηχανία και θα προκύπτουν περισσότερα θέματα για συζήτηση, καθώς θα χαζεύουμε τα όσα γίνονται γύρω μας. Αν η σχέση αναπτυχθεί περισσότερο, τα ήσυχα μέρη ενδείκνυνται περισσότερο.
Εχουμε πάντα στο μυαλό ότι είναι άσχημο να μένουμε σιωπηλοί και να περιμένουμε από τον/ την συνοδό μας να βρίσκει θέματα συζήτησης.
10. Αν το παιδί μας είναι «πνεύμα αντιλογίας»
Παράδειγμα: Αντί να ρωτήσουμε «Θέλεις να φας μπρόκολο;», ρωτάμε «Πόσα κομμάτια μπρόκολο θέλεις;». Ετσι, θα μπερδευτούν και δεν θα πουν αμέσως «όχι», αλλά θα μπουν σε διαδικασία σκέψης και απόφασης.
Πηγή: Bright Side