H νέα στρατηγική της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη

Tο τέλος των υδρογονανθράκων στον 21ο αιώνα;
Wind turbines with EU flag and EU green map. Alternative energy sources in European Union. EU will revise the Renewable Energy Directive to ensure that the target of at least 27% renewable by 2030
Wind turbines with EU flag and EU green map. Alternative energy sources in European Union. EU will revise the Renewable Energy Directive to ensure that the target of at least 27% renewable by 2030
Tanaonte via Getty Images

Οι πρόσφατες θεσμικές ανακοινώσεις

Υπάρχουν εξελίξεις που δεν μπορούν να αγνοηθούν, αν θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα από μια ρεαλιστική και τεχνοκρατική σκοπιά, μακριά από σενάρια διαρκούς αντιπαλότητας για την κλιματική αλλαγή και τις πολιτικές σκοπιμότητες.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας Ζοζέπ Μπορέλ, σε μια ασυνήθιστη για πολιτικό ευθεία δήλωση του στις 15 Σεπτεμβρίου, αναφέρθηκε στην άποψη των Πρασίνων ότι οι έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο δεν συνάδουν με την πράσινη στρατηγική της ΕΕ, και πρότεινε να δοθούν στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στην Τουρκία κίνητρα για πράσινη μετάβαση και χρήση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας. «Ένας από τους τρόπους να λύσουμε το πρόβλημα είναι να σταματήσουμε να ψάχνουμε για υδρογονάνθρακες, γιατί, παρόλο που το φυσικό αέριο («ΦΑ») έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα, παραμένει υδρογονάνθρακας», είπε. Η δήλωση αυτή προκάλεσε πολλά ερωτηματικά.

Δυο μέρες αργότερα, η Προέδρος της Κομισιόν Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν ανακοίνωσε στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι η Κομισιόν προτείνει την αύξηση του στόχου του 2030 από 40% σε τουλάχιστον 55% σε ό,τι αφορά στη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου. «Η εκτίμηση των επιπτώσεων μάς δείχνει ξεκάθαρα ότι η οικονομία και η βιομηχανία μας μπορούν να το διαχειριστούν». Τόνισε, επίσης, «ότι η επίτευξη αυτού του στόχου θα θέσει την ΕΕ σταθερά στο σωστό δρόμο για την ουδετερότητα του κλίματος έως το 2050».

Την ίδια μέρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε επιπλέον λεπτομέρειες του πακέτου ανάκαμψης από τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού ύψους 672,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Στα πλαίσια της Πράσινης Συμφωνίας της ΕΕ, το νέο πακέτο συμπεριλαμβάνει την προϋπόθεση «το 37% των κεφαλαίων θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την επίτευξη των στόχων της καθαρής ενέργειας». Η αρμόδια Επίτροπος Κάντρι Σίμσον επανέλαβε ότι η κατανάλωση πετρελαίου θα πρέπει να μειωθεί κατά το ένα τρίτο σε μια δεκαετία, ενώ οι μεταφορές που τροφοδοτούνται από ανανεώσιμες πηγές θα πρέπει να φθάσουν στο 24% του συνόλου. Ανάλογα με το πόσο αυστηρά θα εφαρμοστεί ο όρος «βιώσιμη» ανάπτυξη, οι υποδομές για το ΦΑ θα μπορούσαν να αποκλειστούν από το πακέτο ανάκαμψης.

Αν στηριχθούμε στα προαναφερθέντα, φαίνεται ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αποφασισμένη να μετατρέψει την πράσινη ανάπτυξη σε μονόδρομο με ό,τι αυτό συνεπάγεται:

  1. Υλοποίηση όλων των δράσεων που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνίαi, οι οποίες στοχεύουν στη μετατροπή του Μπλοκ των 27 σε μια ουδέτερη για το κλίμα οικονομία έως το 2050.

  2. Επανεξέταση όλων των υφιστάμενων νόμων σύμφωνα με κλιματικά κριτήρια και θέσπιση νέας νομοθεσίας για την κυκλική οικονομία, την ανακαίνιση των κτιρίων, τη βιοποικιλότητα, τη γεωργία και την καινοτομία.

  3. Διάθεση μεγάλων οικονομικών επιχορηγήσεων και δανείων για την στήριξη των πιο πάνω δράσεων.

Τι σημαίνει αυτό για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας;

Είναι σαφές ότι ο νέος αυξημένος στόχος του 2030 θα σηματοδοτήσει αύξηση και της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ). Σύμφωνα με την CleanTechMediaii φαίνεται ότι το μερίδιο των ΑΠΕ στο μείγμα της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να αυξηθεί από περίπου 32% σε τουλάχιστον 65% έως το 2030. Όσον αφορά στη συνολική ενεργειακή ζήτηση, οι ΑΠΕ θα πρέπει να φτάσουν στο 38%-40% σε σύγκριση με το 33% που αναμένεται σύμφωνα με τις τρέχουσες πολιτικές. Εξάλλου, προβλέπεται ότι από το 2021 έως το 2030 θα απαιτηθούν επιπλέον επενδύσεις για την ενέργεια ύψους 350 δισεκατομ. ευρώ.

Η προσδοκία της Επιτροπής είναι η παραγωγή μέχρι και 450 GW (gigawatts) από υπεράκτια αιολική ενέργεια. Ο εμπορικός σύνδεσμος Wind Europe είχε πει προηγουμένως ότι η επίτευξη του στόχου του 2050 θα απαιτούσε 7 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας ετησίως μέχρι το 2030 και 18 GW κάθε χρόνο μετά από αυτό. Αναφέρουμε ότι το 2019 η Ευρώπη παρήγαγε μόλις 3,6 GW αιολικής ενέργειας.

Αναμφίβολα, λοιπόν, θα απαιτηθεί αύξηση του ρυθμού παραγωγής όλων των ΑΠΕ, γεγονός που ανάγκασε την αρμόδια Επίτροπο να ζητήσει τώρα από τα κράτη-μέλη τα προγράμματα και τις προβλέψεις τους σε αριθμούς, έτσι ώστε η Επιτροπή να μπορέσει να παρουσιάσει το Σχέδιο της τον Ιούνιο του 2021.

Τι αναμένεται να συμβεί στην Ελλάδα;

Μέχρι πρόσφατα περίπου το 70% της ελληνικής ηλεκτρικής ενέργειας προερχόταν από λιγνίτη και ΦΑ. Ωστόσο, η απομάκρυνση από αυτά τα ορυκτά καύσιμα επιταχύνεται, λόγω της αυξανόμενης ανταγωνιστικότητας των τεχνολογιών ΑΠΕ. Σύμφωνα με το Bloomberg NEFiii (BNEF), είναι ήδη πιο οικονομικό η Ελλάδα να παράγει ενέργεια από νέα αιολικά πάρκα στην ξηρά ή από ηλιακή ενέργεια - τέτοιας κλίμακας που να μπορεί να συνδεθεί στο δίκτυο της ΔΕΗ - αντί από νέες μονάδες λιγνίτη ή ΦΑ. Το BNEF εκτιμά ότι η φθηνή ηλιακή και αιολική ενέργεια, οι μπαταρίες λιθίου και οι αυξανόμενες τιμές του διοξειδίου του άνθρακα θα μετασχηματίσουν ριζικά το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας. Επίσης, η νέα παράκτια αιολική ενέργεια αναμένεται να είναι ανταγωνιστική των ορυκτών καυσίμων μέχρι το 2025. Έτσι, η Ελλάδα θα μπορούσε να αναδειχθεί σε μία από τις χώρες που θα ηγηθούν του ενεργειακού μετασχηματισμού στην Ευρώπη έως το 2030.

Αν κρίνουμε από τις επιδόσεις της στο τομέα της αιολικής ενέργειας αυτό είναι εφικτό. Στις 30 Σεπτεμβρίου 2020, το ημερήσιο μερίδιο της αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα ανήλθε στο 24% - δεύτερη θέση μετά την Ιρλανδία με 32% - με παραγωγή αιολικής ενέργειας ύψους 31 GWhiv (Εικ. 1).

Εικ. 1: Το ημερήσιο μερίδιο της αιολικής ενέργειας διαφόρων χωρών της ΕΕ στην παραγωγή ηλεκτρισμού στις 30/09/2020. Επεξεργασμένη εικόνα με πηγή το https://windeurope.org/about-wind/daily-wind
Εικ. 1: Το ημερήσιο μερίδιο της αιολικής ενέργειας διαφόρων χωρών της ΕΕ στην παραγωγή ηλεκτρισμού στις 30/09/2020. Επεξεργασμένη εικόνα με πηγή το https://windeurope.org/about-wind/daily-wind
Huffpost GR

Από τώρα μέχρι το 2030, η Ελλάδα θα παραγάγει συνολικά περίπου 10 GW από νέα χερσαία αιολική και ηλιακή ενέργεια, τριπλασιάζοντας το μέγεθος του τρέχοντος αιολικού και ηλιακού της στόλου. Πρώτα θα αναπτυχθεί η επιπρόσθετη αιολική ενέργεια στην ξηρά, αλλά μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2020 θα πάρουν την σκυτάλη οι φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις. Αυτό θα οφείλεται στη φθηνότερη φωτοβολταϊκή τεχνολογία, καθώς και στο ρόλο της στην κάλυψη της καλοκαιρινής αιχμής της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα. Από τώρα έως το 2030, θα προστεθούν σε σπίτια και επιχειρήσεις σχεδόν 4 GW ηλιακής ενέργειας μικρής κλίμακας, καθώς οι καταναλωτές θα επωφελούνται από την πτώση των τιμών της ηλιακής τεχνολογίας. Μέχρι το 2050, η αιολική και η ηλιακή ενέργεια θα φτάνουν μαζί τα 24 GW, δηλ. από σήμερα μέχρι το 2050 θα έχουμε τετραπλάσια αύξηση.

Σύμφωνα με την έκθεση του Bloomberg, ο ρόλος του ΦΑ θα είναι απλά να παρέχει ευελιξία στο σύστημα π.χ. για τυχόν χρήση του σε περιόδους αιχμής και όχι για να αντικαταστήσει το λιγνίτη. Οι νέες τεχνολογίες για αποθήκευση ενέργειας που θα προστεθούν στο δίκτυο (Εικ. 2), θα είναι το κλειδί για την διασφάλιση του συστήματος, που θα βασίζεται στις ΑΠΕ. Αυτός ο συνδυασμός τεχνολογιών θα βοηθήσει τη χώρα να φτάσει πολύ κοντά στην κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050.

Εικ. 2: Πρόβλεψη της συνεισφοράς των ΑΠΕ και των ορυκτών καυσίμων στην αθροιστική εγκατεστημένη ισχύ ενέργειας στην Ελλάδα έως το 2050. Πηγή: BloombergNEF
Εικ. 2: Πρόβλεψη της συνεισφοράς των ΑΠΕ και των ορυκτών καυσίμων στην αθροιστική εγκατεστημένη ισχύ ενέργειας στην Ελλάδα έως το 2050. Πηγή: BloombergNEF
Huffpost GR

Η επένδυση 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θα επιτρέψει την καθολική μετατροπή του μείγματος παραγωγής της Ελλάδας και θα τη βοηθήσει να ξεπεράσει το στόχο της για ΑΠΕ του 2030 και 2050.

Τι συμβαίνει στην Κύπρο;

  1. Δεδομένα

Η Κύπρος διαθέτει μικρό και απομονωμένο σύστημα ενεργειακής διαχείρισης και είναι εξαρτώμενη από τις εισαγωγές καυσίμων. Η ηλιακή της ενέργεια είναι ο κλάδος που αναπτύχθηκε περισσότερο μέχρι σήμερα. Θα ήταν μάλιστα περίεργο να μην είχε συμβεί αυτό, τη στιγμή που η Κύπρος, η Κρήτη και η Ανδαλουσία διαθέτουν το ψηλότερο ηλιακό δυναμικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στην Κύπρο η ηλιακή ενέργεια χρησιμοποιείται κυρίως στον οικιακό τομέα (93.5%) για την παραγωγή ζεστού νερού, ενώ καλύπτεται και το 50% των ξενοδοχειακών μονάδων. Τα συστήματα αυτά είναι κυρίως οι ηλιακοί συλλέκτες τύπου θερμοσίφωνα. Ο αριθμός των ηλιακών μονάδων που είναι σε λειτουργία σήμερα αντιστοιχεί στη µία μονάδα για κάθε 3.7 άτομα στο νησί, που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ.

Σε ό,τι αφορά στις επιδόσεις της Κύπρου στα πλαίσια της ΕΕ, η κατάσταση έχει ως εξής:

  1. Παρά τις αρχικές δυσκολίες, το μερίδιο της ενέργειας από ΑΠΕ στην τελική κατανάλωση ενέργειας το 2018 ξεπέρασε το 13% (Εικ. 3), το όριο δηλαδή που της είχε θέσει η ΕΕ ως στόχο για το 2020. Το 2004 το μερίδιο αυτό ήταν μόλις στο 3,1%.

Εικ. 3: Το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Κύπρου σε σχέση με την ολική ενεργειακή κατανάλωση της ΕΕ. Πηγή: Europe 2020 targets: statistics and indicators for Cyprus
Εικ. 3: Το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Κύπρου σε σχέση με την ολική ενεργειακή κατανάλωση της ΕΕ. Πηγή: Europe 2020 targets: statistics and indicators for Cyprus
Huffpost GR
  1. Εντούτοις, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου παραμένουν πολύ ψηλές σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη και σε σύγκριση μάλιστα με το έτος 1990 (Εικ 4).

Εικ. 4: Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της Κύπρου και του συνόλου της ΕΕ με βάση το 1990. Πηγή: Europe 2020 targets: statistics and indicators for Cyprus
Εικ. 4: Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της Κύπρου και του συνόλου της ΕΕ με βάση το 1990. Πηγή: Europe 2020 targets: statistics and indicators for Cyprus
Huffpost GR
  1. Στην ΕΕ, το 2018 οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντιπροσώπευαν το 18,9 % της ενέργειας που καταναλώθηκε, πλησιάζοντας τον στόχο του 20 % που έχει τεθεί για το 2020 (Εικ. 5).

 Εικ. 5: Μερίδιο ενέργειας από AΠE (% επί της μικτής τελικής κατανάλωσης ενέργειας) στις χώρες-μέλη της ΕΕ, το 2018. Πηγή: Eurostat (nrg_ind_ren).
Εικ. 5: Μερίδιο ενέργειας από AΠE (% επί της μικτής τελικής κατανάλωσης ενέργειας) στις χώρες-μέλη της ΕΕ, το 2018. Πηγή: Eurostat (nrg_ind_ren).
Huffpost GR
  1. Από το διάγραμμα της Εικ. 5 είναι φανερό ότι η Κύπρος βρίσκεται ανάμεσα στις 10 χώρες με χαμηλή παραγωγή και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Η Σουηδία π.χ. το 2018 βρισκόταν περίπου στο 55%, η Φιλανδία και η Λετονία πάνω από το 40%, ενώ η Δανία, η Αυστρία και Εσθονία πάνω από το 30%.

  1. Οι πρόσφατες θέσεις και προτροπές της ΕΕ

Κατ’ αρχή να αναφέρουμε ότι σύμφωνα με την Κομισιόν, το τρέχον μοντέλο με ξεχωριστές αλυσίδες αξίας, κανόνες, υποδομές και σχεδιασμό στην κατανάλωση ενέργειας στις μεταφορές, τη βιομηχανία και τα κτίρια, δεν μπορεί να προσφέρει ουδετερότητα στο κλίμα έως το 2050 με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.

Έτσι, προτείνει μια νέα στρατηγική για την Ενεργειακή Διασύνδεση των διαφόρων τομέων ενέργειας των Κρατών Μελών της ΕΕ - σε απλοποιημένη μορφή στην Εικ. 6 - και το πλαίσιο για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, σε συνδυασμό με τη στρατηγική για τη Χρήση του Υδρογόνου ως καυσίμου σε όλη την Ευρώπηv. Και αυτό γιατί σήμερα ο τομέας της ενέργειας δημιουργεί το 75% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην ΕΕ.

Εικ. 6: Το σημερινό και αυριανό μοντέλο του ενεργειακού συστήματος της ΕΕ με στόχο την ουδετερότητα του κλίματος μέχρι το 2050. Πηγή: https://ec.europa.eu/energy/topics/energy-system-integration/eu-strategy-energy-system-integration_en
Εικ. 6: Το σημερινό και αυριανό μοντέλο του ενεργειακού συστήματος της ΕΕ με στόχο την ουδετερότητα του κλίματος μέχρι το 2050. Πηγή: https://ec.europa.eu/energy/topics/energy-system-integration/eu-strategy-energy-system-integration_en
Huffpost GR

Ειδικότερα, για την Κύπρο στην εξαμηνιαία της Έκθεσηvi, με ημερ. 26/02/2020, τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι «Είναι αναγκαίο να αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις που σχετίζονται με τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, την αποτελεσματική διαχείριση των αποβλήτων και των υδάτων και την προστασία της φύσης και της βιοποικιλότητας». Η Κύπρος αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις σε σχέση με την επίτευξη του στόχου της για το 2030. Πόσον μάλλον τώρα που ο στόχος της ΕΕ για το 2030 αυξήθηκε από το 40% στο 55% και επομένως και η Κύπρος θα κληθεί να αναπροσαρμόσει και κυρίως να επιταχύνει τα οποιαδήποτε σχέδια είχε μέχρι σήμερα.

Στα επί μέρους θέματα προτρέπει την Κυβέρνηση και τις Κυπριακές αρμόδιες αρχές:

  1. Όπως σχεδιάσουν και θεσπίσουν έγκαιρα πρόσθετα μέτρα για την Ενέργεια και το Κλίμα που θα απαιτήσουν επενδύσεις, ιδίως σε τομείς όπως η ανανεώσιμη ενέργεια, η ενεργειακή απόδοση και οι βιώσιμες μεταφορές.

  2. Η Κύπρος πρέπει να βελτιώσει το σύστημα διαχείρισης αποβλήτων και την κυκλική οικονομία. Η παραγωγή αποβλήτων παραμένει σημαντικά υψηλότερη, ενώ τα ποσοστά ανακύκλωσης σημαντικά χαμηλότερα από τον μέσο όρο της ΕΕ. Το ποσοστό υγειονομικής ταφής είναι επίσης πολύ υψηλό.

  3. Η διαχείριση των υδάτων και των αποβλήτων, ιδίως στις αστικές περιοχές, είναι σε ορισμένα σημεία αναποτελεσματική. Η ξηρασία και η λειψυδρία αποτελούν μείζονες έγνοιες και η ανεπαρκής πολιτική αντιμετώπιση ενδέχεται να επηρεάσει την αγροτική οικονομία και τον τουρισμό της χώρας.

  4. Ο προγραμματισμός του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης για την περίοδο 2021-2027 θα μπορούσε να βοηθήσει την Κύπρο να αντιμετωπίσει ορισμένες από τις προκλήσεις που θέτει η μετάβαση σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία.

Τάσεις

Όλες οι ενδείξεις μας οδηγούν στην υπόθεση ότι η πορεία των υδρογονανθράκων προς την έξοδο τους από την παραγωγική διαδικασία ηλεκτρικής ενέργειας έχει αρχίσει και μάλιστα με σχετικά ταχύτερους ρυθμούς από ότι αναμενόταν. Αυτό αποδεικνύεται όχι μόνο από τις ενέργειες, επενδύσεις και ανακοινώσεις των μεγάλων πετρελαϊκών επιχειρήσεων, που προσαρμόζονται μέρα με τη μέρα στη νέα πραγματικότητα των ΑΠΕ και στην ενεργειακή διασύνδεση των διαφόρων τομέων ενέργειας, αντικαθιστώντας έτσι τα πετρελαιοειδή και το ΦΑ, αλλά και από τις κινήσεις των μεγάλων παραγωγών υδρογονανθράκων (ΗΠΑ, Ρωσία, Σαουδική Αραβία, κτλ.), παρά τα τεράστια βεβαιωμένα αποθέματα τους σε ορυκτά καύσιμα.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστήμιου Berkeley της Καλιφόρνιας και της GridLab, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να μεταβούν σε 90% ΑΠΕ έως το 2035. Ούτως ή άλλως, η μετάβαση αυτή δεν θα κόστιζε περισσότερο από αυτό που θα δαπανήσει η βιομηχανία κοινής ωφέλειας τα επόμενα 15 χρόνια, δημιουργώντας μάλιστα μισό εκατομμύριο νέες θέσεις εργασίας υψηλής αξίας. Ταυτόχρονα, το χονδρικό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας θα ήταν κατά 13% λιγότερο από ό,τι σήμερα. Ο πρωταρχικός παράγοντας είναι η χωρίς προηγούμενο πτώση της τιμής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας - μια πτωτική τάση που οι ερευνητές αναμένουν να συνεχίσει ή ακόμα και να επιταχυνθείvii.

Παρόμοιο πρόγραμμα υπάρχει και στη Σαουδική Αραβία, όπου το Βασίλειο έχει θέσει ως στόχο τα 58,7GW από ΑΠΕ έως το 2030. Η Εικ. 7 απεικονίζει τον αρχικό, τον τροποποιημένο 5ετή σχεδιασμό και τον τελικό 12χρονο στόχο της Σαουδικής Αραβίας για τη μείωση της εξάρτησης της χώρας από το πετρέλαιο.

Εικ. 7: Το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της Σαουδικής Αραβίας στον τομέα των ΑΠΕ. Πηγήviii
Εικ. 7: Το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα της Σαουδικής Αραβίας στον τομέα των ΑΠΕ. Πηγήviii
Huffpost GR

Η Ρωσία έχει σημαντικό δυναμικό για όλες τις ΑΠΕ, με κυρίαρχες την υδροηλεκτρική ενέργεια και βιοενέργεια. Μέχρι το τέλος του 2015, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ανανεώσιμης ενέργειας έφτασε τα 53,5 GW, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 20% της συνολικής ισχύος της χώραςix.

Τέλος, το διάγραμμα της Εικ. 8 από Bloomberg είναι ενδεικτικό της ξεκάθαρης τάσης για αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων από ΑΠΕ σε κάποιες χώρες. Σύμφωνα με την πρόβλεψη της Bloomberg μέχρι το 2037 το 50% της παγκόσμιας ενέργειας θα προέρχεται από τις ΑΠΕ (Εικ. 8).

Εικ. 8: Πρόβλεψη για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με το πέρασμα του χρόνου. Πηγή: https://www.bloomberg.com/graphics/2019-can-renewable-energy-power-the-world/
Εικ. 8: Πρόβλεψη για την αντικατάσταση των ορυκτών καυσίμων με το πέρασμα του χρόνου. Πηγή: https://www.bloomberg.com/graphics/2019-can-renewable-energy-power-the-world/
acer

Συλλογισμοί για την Κύπρο

Όπως και η Ελλάδα, έτσι και η Κύπρος έχει όλες τις προϋποθέσεις να αναδειχθεί σε μία από τις χώρες που θα μπορούσαν να ηγηθούν του ενεργειακού μετασχηματισμού της Ευρώπης έως το 2050. Στην Κύπρο έχουμε τουλάχιστον την ίδια ετήσια ηλιοφάνεια, όπως και στη Σεβίλλη. Εκεί που περίπου 18.000 νοικοκυριά ηλεκτροδοτούνται από τους τεράστιους ηλιακούς πύργους ΡS10 και ΡS20. Γύρω από αυτούς υπάρχουν 1.879 κάτοπτρα (τα λεγόμενα και ηλιοστάσια)x, τα οποία αντανακλούν στους πύργους ηλιακές ακτίνες, θερμαίνοντας τις κορυφές τους με θερμοκρασίες που φθάνουν τους 6000C. H θερμότητα αυτή χρησιμοποιείται για να μετατρέψει τεράστιες ποσότητες νερού σε ατμό, ο οποίος στη συνέχεια τροφοδοτεί γεννήτριες που παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα.

Στην Κύπρο, αντί για αυτούς τους ηλιακούς πύργους κτίζουμε τους γνωστούς σαν «Πύργους της Λεμεσού» για να πουλάμε τα πανάκριβα διαμερίσματα στους εκατομμυριούχους αλλοδαπούς, που με λίγο παραπάνω ευρώ μετατρέπονται από τη μια μέρα στην άλλη σε Κύπριους πολίτες.

Επομένως, η «ανεπαρκής πολιτική αντιμετώπιση» (άποψη της Κομισιόν) και η απουσία μεσο-μακροπρόθεσμης συνεκτικής στρατηγικής και σχεδιασμού φέρνει την Κύπρο να ακολουθεί και πάλι τις εξελίξεις, αντί να είναι προδραστική. Προσαρμόζεται κάθε φορά εκ των υστέρων. Οι μέχρι σήμερα «περιπέτειες» αναφορικά με το ΦΑ της Αφροδίτης αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Η εμπορική αξιοποίηση ενός κοιτάσματος που εντοπίσθηκε το 2011 ακόμα και σήμερα είναι επισφαλής.

Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη τις δυσοίωνες προβλέψεις για τις τιμές του ΦΑ (και γενικότερα των υδρογονανθράκων) και τη νέα στρατηγική της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη, που είναι ο μεγαλύτερος μακροπρόθεσμος παράγοντας για τη πορεία του ΦΑ, καταλήγουμε στον κατ’ αρχή συλλογισμό μήοως ο κ. Ζοζέπ Μπορέλ βλέπει πολύ μπροστά στο μέλλον όταν εισηγείται στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στην Τουρκία να σταματήσουν τη διαμάχη για τους υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου και να δουν πώς με πακέτα οικονομικής βοήθειας από την ΕΕ θα μπορούσαν να αναπτύξουν τις ΑΠΕ - που απεριόριστα διαθέτουν - χωρίς να χρειάζεται να επενδύσουν τεράστια ποσά για γεωτρήσεις, τερματικά υγροποίησης, αγωγούς μεταφοράς κ.α., με διπλωματικές ή/και, στην χειρότερη περίπτωση, πολεμικές συγκρούσεις.

Κλείσιμο

Με βάση την πιο πάνω έρευνα και στοχασμούς, και ενόψει και της υποβολής από την Κυπριακή κυβέρνηση του γνωμοδοτικού εγγράφου προς την Επιτροπή της ΕΕ σχετικά με την αύξηση του στόχου του 2030 από 40% σε τουλάχιστον 55% (σε ό,τι αφορά στη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου), πιστεύω ότι μας δίδεται η μοναδική ευκαιρία να αναλογιστούμε τι πράττουμε σαν Κύπρος στον τομέα της πράσινης ανάπτυξης και της ψηφιακής μετάβασης και πιο συγκεκριμένα στην παραγωγή και χρήση καθαρής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της κυκλικής οικονομίας (ανακύκλωση κ.α.), στα οποία υστερούμε κατά πολύ των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών.

Αυτό σημαίνει ένα συνεκτικό, συνδυαστικό και μεσο-μακροχρόνιο Πρόγραμμα Δράσεων, στηριγμένο σε τεχνοκρατικά και περιβαλλοντικά κριτήρια – στα πλαίσια των Οδηγιών της ΕΕ - που θα εκμεταλλευθεί τα μεγάλα πλεονεκτήματα που χάρισε η φύση στο νησί μας, τον ήλιο και τον αέρα. Μια ευκαιρία για την ενεργειακή αναβάθμιση όλων των κρατικών κτιρίων και σχολείων με φωτοβολταϊκά, για νέα αιολικά πάρκα σε ξηρά και παράκτιες τοποθεσίες - γιατί όχι και ηλιακούς πύργους τύπου Σεβίλλης-, για τη χρήση του υδρογόνου, για ηλεκτρικά αυτοκίνητα, και τόσα άλλα με επιδοτήσεις από την ΕΕ. Στο μακροχρόνιο σχεδιασμό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η νέα στρατηγική της ΕΕ για την πράσινη ανάπτυξη πιθανά θα σημάνει και το τέλος των υδρογονανθράκων κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα. Μάλιστα, μια μελέτη του Rethink Energyxi, που δημοσιεύθηκε το Μάρτιο του 2020, προειδοποιεί ότι το μειωμένο κόστος των τεχνολογιών ανανεώσιμης ενέργειας θα μπορούσε να οδηγήσει τις επενδύσεις για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με φυσικό αέριο σε απώλειες 1 τρισεκατομμυρίου δολαρίων έως το 2050!!

Τέλος, λίγο πριν την ολοκλήρωση αυτής της έρευνας, υπέπεσε στην αντίληψη μου κείμενο που υπογράφουν 64 οικολογικές-περιβαλλοντικές οργανώσεις από Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρο και άλλες χώρες, με το οποίο ζητούν να μη γίνει η εξόρυξη των υδρογονανθράκων που έχουν βρεθεί στο Αιγαίο για να ζήσουν οι λαοί ειρηνικά, χωρίς πολεμικούς ανταγωνισμούςxii.

Τροφή για σκέψη, λοιπόν, για κάθε σκεπτόμενο πολίτη, τη Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων, Συντονισμού και Ανάπτυξης της Κύπρου, αλλά και για το πολιτικό σύστημα.

Πηγές και Σύνδεσμοι

ii Link: https://www.greentechmedia.com/articles/read/eus-new-2030-climate-target-signals-accelerated-renewable-deployment

v A hydrogen strategy for a climate-neutral Europe COM (2020) 301 final.

Δημοφιλή