Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, καθώς πρόσφατη έκθεση του παρουσιάζει τους ψυχικά ασθενείς κρατούμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής να πέφτουν συχνά θύματα βίας από τους λειτουργούς και φύλακες, σε περισσότερα από 5.000 Ιδρύματα κατά μήκος της χώρας.
Η έκθεση είναι ιδιαίτερα εκτενής, με συνολική έκταση 127 σελίδων και για την ολοκλήρωση της, έγιναν συνεντεύξεις με περισσότερους από 125 αξιωματούχους, λειτουργούς, ψυχιάτρους, κοινωνικούς λειτουργούς και φυλακισμένους.
Καταδεικνύει την περιττή και διευρυμένη άσκηση βίας που υφίστανται οι φυλακισμένοι, με αναφορά πέραν των γενικών, στατιστικών στοιχείων, να γίνεται και σε ξεχωριστές περιπτώσεις. Περιλαμβάνονται, παραδείγματος χάριν, μαρτυρίες κρατούμενων οι οποίοι έχουν δεχθεί επιθέσεις με τέηζερ, σπρέυ πιπεριού ή αναγκάστηκαν να περάσουν ώρες δεμένοι σε καρέκλες και υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια με καυτό νερό στα ντουζ.
Η Jamie Fellner, μια από τους συντάκτες της συγκεκριμένης έκθεσης, μιλώντας στο δίκτυο RT, σημείωσε την πεποίθηση της πως «κοινό και νομοθέτες, για υπερβολικά πολύ καιρό, ήταν πρόθυμοι να στείλουν ανθρώπους στην φυλακή, δίχως να σκέφτονται πως ακριβώς είναι η ζωή πίσω από τα κάγκελα. Και αυτό που συμβαίνει πίσω από τα κάγκελα είναι συχνά κρυμμένο, οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι συμβαίνει».
Με νόημα, υπογράμμισε ακόμη, πως οι αρχές των φυλακών «δεν εκδίδουν μηνιαίες εκθέσεις, όσον αφορά το πόσους ανθρώπους έχουν ψεκάσει με σπρέυ πιπεριού, ή εναντίον πόσων ανθρώπων χρησιμοποίησαν το τέηζερ».
Μεταξύ των περιπτώσεων που αναφέρονται, ξεχωρίζει εκείνη του Nick Christie, ενός 62χρονου άνδρα που είχε σταματήσει να λαμβάνει ιατρική βοήθεια για την κατάθλιψη και το άγχος και φυλακίστηκε στην Φλόριντα το 2009 για απλό πλημμέλημα.
Σε κάποιο σημείο, κλειδωμένος στο κελί του και φωνάζοντας για βοήθεια, οι φύλακες τον άφησαν να ουρλιάζει και να χτυπάει την πόρτα του κελιού. Όταν επενέβησαν, το έκαναν ως εξής: τον ψέκασαν με χημικό σπρέυ περισσότερες από 12 φορές μέσα σε 36 ώρες και τον ακινητοποίησαν, δένοντας τον σε μία καρέκλα, τοποθετώντας στο πρόσωπο του μια μάσκα που κάλυπτε το πρόσωπο του. Ο άνδρας πέθανε από καρδιακή ανακοπή.
Σε μία άλλη περίπτωση, ο 35 χρονος Christopher Lopez, διαγνωσμένος με σχιζοφρένεια εντοπίστηκε στο δάπεδο του κελιού του σχεδόν λιπόθυμος. Το προσωπικό δεν κάλεσε για ιατρική βοήθεια, αλλά έβαλε έδεσε τον άνδρα σε μία καρέκλα. Λίγες ώρες αργότερα, ο άνδρας είχε μια σοβαρή επιληπτική κρίση.
Οι αστυνομικοί τελικά τον απελευθέρωσαν από την καρέκλα, αλλά δίχως να του αφαιρέσουν τις χειροπέδες και απλώς τον άφησαν στο πάτωμα. Και εκείνος πέθανε μετά από λίγες ώρες.
Η μητέρα, όταν της επιτράπηκε να δει το νεκρό κορμί του γιού της, εντόπισε ίχνη κακοποίησης, ενώ όπως αποκαλύφθηκε ο θάνατος του Lopez οφείλεται σε υπερβολική δόση ψυχοτρόπων φαρμάκων, με αποτέλεσμα να πάψει να λειτουργεί η καρδιά του.
Ο δικηγόρος της οικογένειας σημείωσε πως γενικά, στα σωφρονιστικά ιδρύματα των Η.Π.Α. οι ψυχικά ασθενείς έγκλειστοι, θεωρούνται ένα «διαχειριστικό πρόβλημα», ενώ όπως επισημαίνει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το προσωπικό των φυλακών δεν ξέρει πως να συμπεριφερθεί σε ασθενείς- που μπορεί να έχουν διπολική διαταραχή, κατάθλιψη ή σχιζοφρένεια- καθώς δεν είναι καταρτισμένοι όπως θα έπρεπε, με «τη χρήση βίας να είναι αυτό που ξέρουν».