Η χώρα χρειάζεται ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα μιλάει για ειλικρινή διαγενεακή αλληλεγγύη. Στο κατώφλι της 4ης Βιομηχανικής επανάστασης είναι επιτακτική η ανάγκη να μπορούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι να αδράξουν τις ευκαιρίες που χρειάζονται για την εξέλιξη τούς.
Δεν χρειάζεται να είναι εμπόδιο η καταγωγή κάποιου, από το πιο απομακρυσμένο νησί ή χωριό να μπορεί να έχει ίσες ευκαιρίες με κάποιον που ζει σε ένα μεγάλο αστικό κέντρο.
Είναι η στιγμή η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα να σταθεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας και της εποχής.
Το Κίνημα Αλλαγής ουσιαστικά υπάρχει μόνο στα χαρτιά, στα Social media και της λεζάντες των βουλευτών και των εκπροσώπων τους. Το ΠΑΣΟΚ είναι η κυρίαρχη δύναμη μοιάζει όμως ο τρόπος που ασκείται η πολιτική του να είναι παρωχημένος και ξεπερασμένος.
Η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα χρειάζεται να αποτάξει από πάνω της τα βαρίδια του παρελθόντος. Να μιλήσει σοβαρά και υπεύθυνα για την επόμενη ημέρα της πανδημίας.
Χωρίς πολιτικά τσιτάτα να βγάλει νέα πρόσωπα στο προσκήνιο. Έχει βαρεθεί ο κόσμος να βλέπει πρόσωπα μέσα από τους κομματικούς σωλήνες. Η πολιτική της ειλικρίνειας, του σχεδίου, των ξεκάθαρων απαντήσεων θα είναι αυτή που κερδίσει την πλειοψηφία των απογοητευμένων πολιτών.
Μέσα στον ένα χρόνο μιας πρωτοφανούς παγκόσμιας επιδημίας μιλήσαμε πολύ λίγο για την επόμενη ημέρα. Πολύς χαμός για το πάπλωμα και λίγες φωνές για την ουσία της κατάστασης στην οποία ζούμε.
Οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας χρειάζεται να κάνουν μια σοβαρή κουβέντα με τον εαυτό τους. Ειδάλλως η ιστορία θα είναι πολύ σκληρή μαζί τους. Τουλάχιστον στην Ελλάδα.
Υπάρχει βέβαια και η επιλογή του μοναχικού δρόμου και της λεγόμενης αυτοϊκανοποίησης, αλλά αυτό δεν είναι πολιτική είναι κρατάω ένα μαγαζί για να είμαι στα πράγματα, μέχρι εκεί όμως.
Το Κίνημα Αλλαγής έχει σοβαρό θέμα πολιτικής ταυτότητας πλέον. Το ζητούμενο δεν είναι αν θα επιστρέψει το αρχικό λογότυπο, το διακύβευμα είναι εάν οι ιδέες και οι προτάσεις του μπορούν ξανά να εμπνεύσουν τον κόσμο που πιστεύεις στις αρχές και τις αξίες του σήμερα.
Αξιοπρεπής εργασία, κοινωνική ασφάλιση, υψηλό βιοτικό επίπεδο είναι όλα αυτά που αφορούν όλους μας ιδιαίτερα μετά τις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε.
Η αποτυχία της προσπάθειας συνένωσης των δυνάμεων του κέντρου, της οικολογίας και του σοσιαλισμού δυστυχώς απέδειξε πως οι πολιτικοί εκπρόσωποι δύσκολα βάζουν τον εγωισμό στην άκρη.
Θυμόμαστε όλοι μας τη βραδιά της νίκης της κ. Γεννηματά ο πάλαι ισχυρός Κ. Λαλιώτης έκανε το πούρο του καθισμένος πάνω στο γραφείο της Προέδρου. Το μαγαζί είναι δικό μας έλεγε η στάση του.
Και έμεινε το Κίνημα Αλλαγής με ελάχιστους από τις συγκεντρωμένες δυνάμεις, έβαλε στην πρώτη γραμμή νέα πρόσωπα οικεία στο εσωτερικού του ωστόσο, για να δείξε και λίγη ανανέωση και αυτό ήταν; That’s it που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι.
Όμως η κοινωνία δεν αποδέχεται τα ναι μεν αλλά.
Ξεκάθαρες απαντήσεις σε πραγματικά ζητήματα αυτό χρειαζόμαστε ως πολίτες.
Ξεκάθαρες γραμμές απέναντι σε παραδοσιακά ιδεολογικούς αντιπάλους γιατί και αυτό λείπει από την συζήτηση. Να μιλήσουμε για ιδέες και όραμα.
Ξεκάθαρα πρόσωπα, έτοιμα να παλέψουν για ένα καλύτερο κάτι, όχι σκελετούς της ντουλάπας.
Γιατί η πολιτική από οποιαδήποτε ιδεολογικό μετερίζι και αν προέρχεται χρειάζεται αυτά τα πρόσωπα που μπορούν να μιλήσουν για την πλειοψηφία, γιατί έχουν ζήσει τις ανάγκες της.
Enough is enough με την πολιτική της καμαρίλας και του λαϊκισμού.