Κάθε πότε πρέπει να γυμνάζουμε τους κοιλιακούς μας

Χρήσιμες πληροφορίες κι υποδείξεις από ειδικό.
Γυμνάζοντας τους κοιλιακούς μύες
Hinterhaus Productions via Getty Images
Γυμνάζοντας τους κοιλιακούς μύες

Δουλεύουμε τους κοιλιακούς μας διαφορετικά από τους άλλους μυς του σώματός μας, εκτελώντας υπερβολικό αριθμό επαναλήψεων ή τους γυμνάζουμε καθημερινά; Εάν ναι, δεν είμαστε οι μόνοι.

Σύμφωνα με την γυμνάστρια Νάντια Μαρκοπούλου, πολύ συχνά οι άνθρωποι δίνουν υπερβολική έμφαση στους κοιλιακούς μύες, εκτελώντας καθημερινή προπόνηση χωρίς ξεκούραση, πιστεύοντας πως έτσι θα κάψουν περισσότερο λίπος, ιδιαίτερα κοιλιακό (λίπος).

Ωστόσο, οι κοιλιακοί μύες είναι ακριβώς όπως κάθε άλλος μυς στο σώμα μας, οπότε θα πρέπει να τους προπονούμε με τον ίδιο τρόπο που θα προπονούσαμε, ας πούμε, τον δικέφαλο ή τους μυς της ράχης μας. Για την καλύτερη κατανόηση των μυών μας ας δούμε όμως αρχικά τη φυσιολογία τους:

Πλάγιοι Κοιλιακοί: Βρίσκονται στο πλάγιο κοιλιακό τοίχωμα και χωρίζονται στον έξω λοξό, που καλύπτει το εξωτερικό κοιλιακό τοίχωμα και τον έσω. Δύο από τις βασικές δράσεις τους αποτελούν την κάμψη του θώρακα προς τα πλάγια και τη στροφή του κορμού. Οι δυο αυτοί κοιλιακοί συνεργάζονται σε μεγάλο βαθμό στις περισσότερες κινήσεις.

Εγκάρσιος Κοιλιακός: ’Ισως από τους πιο παραμελημένους μυς ο ο εγκάρσιος κοιλιακός. Είναι από τους πλέον βασικούς σταθεροποιητές της σπονδυλικής στήλης και ενεργοποιείται κυρίως με την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, ή αλλιώς με το «τράβηγμα» του αφαλού προς τα μέσα, δηλαδή προς τη σπονδυλική στήλη.

Κάθε πότε να τους γυμνάζουμε, λοιπόν;

Η συχνότητα της προπόνησης αναφέρεται στον αριθμό των προπονητικών μονάδων (δηλαδή των προπονήσεων) που εκτελούνται κατά τη διάρκεια ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος (π.χ. μια εβδομάδα). Για τα προγράμματα προπόνησης με αντίσταση, ένας προπονητής ή ασκούμενος θα πρέπει να λάβει υπόψη του ορισμένους παράγοντες, όπως η προπονητική κατάσταση του ασκούμενου, το είδος των ασκήσεων κ.α.

Γενικός κανόνας είναι ο προγραμματισμός των προπονήσεων με τρόπο ώστε να υπάρχει τουλάχιστον μια ημέρα ανάπαυσης μεταξύ των προπονήσεων που απευθύνονται στην ίδια μυϊκή ομάδα για αύξηση στη μυϊκή δύναμη και υπερτροφία. Ωστόσο, για τη μεγιστοποίηση της ανάπτυξης των μυών, δεν θα πρέπει να υπάρχουν περισσότερες από τρεις συνεχόμενες ημέρες ανάπαυσης μεταξύ των προπονήσεων, κάτι που οδηγεί στην ανάγκη εφαρμογής προπόνησης ενδυνάμωσης για μια μυϊκή ομάδα τουλάχιστον με συχνότητα δύο ημερών την εβδομάδα.

Ακόμη, η προσθήκη ημερών ανάπαυσης στο προπονητικό μας πρόγραμμα προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Εκτός των παραπάνω, αποτρέπει τη μυϊκή κόπωση που προκαλείται από την άσκηση, μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού και βελτιώνει την αθλητική απόδοση. Τέλος, ο κίνδυνος της υπερβολικής προπόνησης, είναι μια κατάσταση που μπορεί να έχει τεράστιο αντίκτυπο, τόσο στην ψυχική, όσο και τη σωματική μας ευεξία.

Συμπερασματικά, αν δεν έχουμε σκοπό να κάνουμε 100 πιέσεις ώμων κάθε μέρα, τότε δεν υπάρχει λόγος να εκτελούμε 100 κοιλιακούς καθημερινά. Μια καλή πρακτική αποτελεί η εφαρμογή προπόνησης ενδυνάμωσης με συχνότητα 2 ή 3 φορές την εβδομάδα, με μια μέρα ανάπαυσης μεταξύ των προπονήσεων, περιλαμβάνοντας ποικιλία πολυαρθρικών και μη ασκήσεων για μια συνολική, λειτουργική και ομοιόμορφη εκγύμναση των μυών της κοιλιακής χώρας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να ενεργοποιήσουμε τους μύες της κοιλιάς μας κατά τη διάρκεια των προπονήσεών μας (όπως π.χ. με ασκήσεις σταθεροποίησης, σανίδα κ.α.), απλά δεν υπάρχει ανάγκη να τους προπονούμε συστηματικά κάθε μέρα. Σημαντικό επίσης αποτελεί το κίνητρο μιας τέτοιας επιλογής: αν αυτό είναι να φανούν οι κοιλιακοί μας, ενώ έχουμε υψηλό ποσοστό λίπους στην περιοχή της κοιλιάς, τότε καλύτερα να εστιάσουμε στο γενικότερο προπονητικό μας πλάνο και την διατροφή μας.

Ας μην ξεχνάμε πως πάντα η ποιότητα θα πρέπει να υπερισχύει της ποσότητας σε ένα προπονητικό πρόγραμμα και επομένως είναι πολύ πιο σημαντικό να εστιάσουμε στην σωστή τεχνική των ασκήσεων που θα μας επιφέρει γρηγορότερα τα αποτελέσματα που επιθυμούμε.

Τέλος, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πώς τα παραπάνω αποτελούν συστάσεις που απευθύνονται στον γενικό πληθυσμό. Κάθε ασκούμενος αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση και κατά τη διάρκεια κατασκευής ενός προπονητικού προγράμματος θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη πολλοί παράγοντες, όπως οι προπονητικοί στόχοι, το προπονητικό επίπεδο του αθλουμένου, μυϊκές ανισορροπίες κ.α. Για αυτόν τον λόγο, είναι πολύ σημαντικό για τη φροντίδα του σώματός μας να καθοδηγούμαστε από κάποιον ειδικό, στη συγκεκριμένη περίπτωση, έναν επιστημονικά καταρτισμένο γυμναστή.

ΠΗΓΗ: fmh.gr