Η AΕΚ χειρίστηκε με λανθασμένο τρόπο την υπόθεση προπονητή και κατάφερε να αδικήσει την τελική επιλογή της, τον Τιμούρ Κετσπάγια. Η διοίκηση είχε πείσει πως είναι έτοιμη να πάρει προπονητή από το υψηλό επίπεδο. Προσέξτε δεν λέω καλύτερο προπονητή, αλλά να ανήκει σε πιο υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο. Διαπραγματευόταν με προπονητές που θα μπορούσαν να δουλέψουν σε κορυφαία πρωταθλήματα. Έβγαλε την περασμένη εβδομάδα την εντύπωση πως έκοψε για χάρη του Μοντανιέ τον Αρουαμπαρένα, προπονητή που δούλεψε με επιτυχία δύο συνεχόμενες σεζόν στην Μπόκα, τον Γερμανό Φρινκς της Αούστρια, με θητεία στο Αμβούργο και με δύο πρωταθλήματα με τη Βασιλεία.
Δημιούργησε προσδοκίες απογοήτευσε τον κόσμο
Όταν δείχνεις πως επιλέγεις από το πιο υψηλό επίπεδο δημιουργείς προσδοκίες. Δεν υποστηρίζω πως ο Κετσπάγια είναι κατώτερος προπονητής από όσους ανέφερα, αλλά πως με την επιλογή του, η διοίκηση της ομάδα δείχνει και το επίπεδο της επένδυσης που είναι διατεθειμένη να κάνει.
Όταν φέρνεις έναν προπονητή που μπορεί να βρει δουλειά στο ισπανικό πρωτάθλημα ή στο Σαμπιονά, είναι δεδομένο πως και θα τον πληρώσεις καλά, αλλά και για να τον πείσεις να κατέβει επίπεδο, του έχεις υποσχεθεί ένα πρότζεκτ που τον καλύπτει. Παίρνοντας προπονητή που δούλευε και μπορεί να βρει δουλειά στο Σαμπιονά, στην Μπόκα, στο ισπανικό πρωτάθλημα, στην Πρέμιερ, στην Μπουντεσλίγκα δίνεις στίγμα, δημιουργείς προοπτική.
ΑΠΟΤΟΜΗ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ
Η ΑΕΚ έκανε το λάθος και δημιούργησε στον κόσμο με τον τρόπο που διαχειρίστηκε την αναζήτηση προπονητή, υψηλές προσδοκίες. Και το Σάββατο η προσγείωση ήρθε απότομα. Το πόσο υψηλές προσδοκίες είχαν μεγαλώσει τα στάνταρ των οπαδών της ΑΕΚ, φαίνεται και από το μούδιασμα του κόσμου, το Σάββατο το μεσημέρι όταν βγήκε αρχικά το όνομα του Λουτσέσκου. Ενός προπονητή, σοβαρού, που έχει δείξει καλά δείγματα με την δουλειά που κάνει στην Ξάνθη.
Παρότι δεν μπορεί να πει κανείς, πως ο Λουτσέσκου δεν είναι αξιόλογος και σοβαρός επαγγελματίας, το όνομα του δεν ακούστηκε καλά στους φίλους της ΑΕΚ. Ο λόγος ότι είχαν πειστεί πως η διοίκηση έψαχνε προπονητή από πιο υψηλό επίπεδο, περίμεναν να κελίσει η συμφωνία με Μοντανιέ και ανυπομονούσαν να δουν τις προοπτικές που αυτή ανοίγει.
Αν εξ αρχής γνώριζαν πως έχει μπάτζετ για πρώτο προπονητή τα τρία με τέσσερα κατοστάρικα και οι υποψήφιοι είναι από την δική μας ποδοσφαιρική πραγματικότητα, ούτε ο Λουτσέσκου θα χάλαγε κανέναν, ούτε φυσικά ο Τιμούρ Κετσπάγια.
Έτσι κι αλλιώς, ο ΠΑΟΚ τον Βλάνταν Ίβιτς κράτησε, ο Παναθηναϊκός πορεύεται με την περίεργη περίπτωση του Αντρεα Στραματσόνι και η αλήθεια είναι πως ο Μάρκο Σίλβα την πρώτη του χρονιά δεν τρέλανε και κανέναν με την ποδοσφαιρική πρόταση που έφερε.
Οπότε ο Κετσπάγια για τα δεδομένα του ποδοσφαίρου μας, μία χαρά είναι. Όταν όμως βάζει τον πήχη ψηλά και ξαφνικά τον κατεβάζεις απότομα, φέρνεις και την απογοήτευση στον κόσμο σου.
ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ
Ο Τιμούρ Κετσπαγια είναι μία περίεργη περίπτωση. Όσοι των γνωρίζουν, μιλάνε για έναν άνθρωπό που έχει πάθος για την μπάλα, καψούρα για το επάγγελμα του προπονητή, μεγάλη θέληση για να πετύχει, αλλά επίσης ότι πρόκειται για έναν σκληρό δύσκολο χαρακτήρα.
Οι ποδοσφαιριστές που θα στελεχώσουν το ρόστερ της ΑΕΚ, θα συναντήσουν έναν σκληρό προπονητή που απαιτεί πειθαρχία και θα είναι σκληρός για να την επιβάλει. Οι τρόποι του δεν είναι ευγενικοί και από την πρώτη ημέρα θα δείξει πως είναι αυτός το απόλυτο αφεντικό στα αποδυτήρια.
Σκληρός, έρχεται εύκολα σε ρήξεις. Βάζει μεγάλους υπερβατικούς στόχους και παλεύει για να τους πετύχει. Δεν υπάρχει παιχνίδι, που θεωρεί εκ των προτέρων χαμένο κάτι που το έδειξε και στην Ανόρθωση και στην Εθνική Κύπρου. Με την Μπαρτσελόνα να παίξει, θα βάλει σαν στόχο την νίκη, θα πιέσει πολύ την ομάδα του για να πάρει αποτέλεσμα και αν δεν το πετύχει θα σκάσει.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΥΠΕΡΒΑΣΕΙΣ
Αυτή η παράλογη λογική που φέρνει έντονη πίεση, δημιουργεί και την δυνατότητα για υπερβάσεις. Αν κάτσουμε να δούμε τις προπονητικές δουλείες του Τιμούρ Κετσπάγια, θα δούμε έναν άνθρωπο που τα έχει πάει περίφημα σε δύσκολες αποστολές. Σαν πραγματικές δουλειές μπορούν να θεωρηθούν οι δύο που πήρε στην Κύπρο σε Ανόρθωση και ΑΠΟΕΛ και η δουλειά του στην Εθνική Γεωργίας. Το πέρασμα του από τον Ολυμπιακό δεν μπορεί να κριθεί, δεν ήταν κανονική δουλειά.
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από την ομάδα που σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Στην Ανόρθωση λατρεύτηκε και πέτυχε θαύματα. Δούλεψε 5 σεζόν. Πήρε δύο πρωταθλήματα το 2004/04 και το αήττητο πρωτάθλημα το 2007/08, κατέκτησε το κύπελλο το 2006/07, το πιο σημαντικό επίτευγμα όμως το πέτυχε, που έβαλε την Ανόρθωση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Στόχο που το Κυπριακό ποδόσφαιρο τον κυνηγούσε πολλά χρόνια, αλλά η πρώτη ομάδα που το κατάφερε ήταν η Ανόρθωση του Κετσπάγια. Ο Τιμούρ, ήξερε πως για να κερδίσεις ομάδες, καλύτερες με μεγαλύτερο μπάτζετ από το δικό σου και με πιο υψηλή ποιότητα, πρέπει να δημιουργήσεις μία πολεμική μηχανή. Στην Ανόρθωση το πέτυχε.
ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗ
Ο Κετσπάγια μοιάζει τόσο σαν άνθρωπός, αλλά και σαν προπονητική φιλοσοφία, με τον Αργύρη Πεδουλάκη. Και οι δύο είναι δύσκολοι χαρακτήρες, παρότι έχουν δουλειές που έχει φανεί η αξία τους, δεν έχουν πάρει τον χώρο που τους αναλογεί στην συνείδηση του κόσμου ενώ και οι δύο χτίζουν τις ομάδες τους, φτιάχνοντας πρώτα την άμυνα τους. Και των δύο η φιλοσοφία τους στηρίζεται πρώτα στο αμυντικό κομμάτι και μέσα από την αποδοτικότητα του αμυντικού πλάνου έρχεται και η δημιουργία.
Υπάρχει ένα στατιστικό στοιχείο που δείχνει και τον τρόπο που καταφέρνει να βελτιώνει τις ομάδες του ο Κετσπάγια. Από το Τσάμπιονς Λιγκ έχουμε μία εικόνα πως η Ανόρθωση έπαιζε ταμπούρι και χρησιμοποιούσε καθαρούς στόπερ στον χώρο του κέντρου. Ποδοσφαιρικά δεν είναι παράδοξο, καθώς για να σταθεί μία ομάδα σε πιο υψηλό επίπεδο, πρέπει να παίξει άμυνα και να κλέψει αποτελέσματα. Υπάρχει ένα στατιστικό στοιχείο όμως στο Κυπριακό στοιχείο που αποδεικνύει, το πόσο πιο σφιχτή ομάδα έκανε την Ανόρθωση.
Κοίταξα τα 5 χρόνια που δούλεψε ο Κετσπάγια στην Ανόρθωση και τα 5 χρόνια, πριν την αναλάβει. Για να δω το πόσο δραστική ήταν η επιρροή της φιλοσοφίας του. Η Ανόρθωση από το 1999-2004 σκόραρε μόνο στο πρωτάθλημα Κύπρου κατά μέσο όρο 2,57 γκολ και δεχόταν 1,2 ανά παιχνίδι. Στις 5 σεζόν Κετσπάγια, οι φίλοι της ομάδα έβλεπαν σαφώς λιγότερα τέρματα. Η Ανόρθωση σκόραρε 1,90 τέρματα ανά παιχνίδι και δεχόταν 0,80.
ΠΕΤΥΧΕ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΟΚΚΑΛΗ
Η επιτυχία του στην Ανόρθωση τον έφερε στον Ολυμπιακό. Εκεί δεν μπορεί να κριθεί. Ο Σωκράτης Κόκκαλης είχε πάρει την απόφαση του να αφήσει τον Ολυμπιακό στο τέλος της περιόδου και από τον Κετσπάγια ζήτησε να βάλει την ομάδα στους ομίλους. Οι φίλοι του Ολυμπιακού και ο Τύπος της χώρας δε είχαν καταλάβει εκείνη την εποχή τι συμβαίνει. Δεν είχε γίνει κατανοητό πως πρόκειται για την τελευταία σεζόν Κόκκαλη και τι θα ακολουθήσει στην συνέχεια.
Στον Κετσπάγια ζητήθηκε να πάει τον Ολυμπιακό στους ομίλους καθώς για τον Κόκκαλη, που είχε μόνος του να τα βάλει με την πολυμετοχικότητα, θα ήταν χτύπημα που θα ήταν αδύνατον να σηκώσει, αν έχανε τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Προσέλαβε τον άνθρωπό που στο δικό του μυαλό, θα μπορούσε να του εγγυηθεί αυτόν τον στόχο.
Ο Κετσπάγια πέτυχε με τις αδύναμες Σλόβαν Μπρατισλάβας και Σέριφ 4 νίκες και χωρίς να το γνωρίζει, ολοκλήρωσε την αποστολή του. Από εκεί και πέρα ήταν δεδομένο πως επρόκειτο για ένα αναλώσιμο πρόσωπο. Είχε μία αποστολή την πέτυχε και από την στιγμή που στον κόσμο δεν ήταν αρεστός ήταν θέμα χρόνου το πότε θα φύγει.
Ο Κετσπάγια κέρδισε στο Αλκαζάρ με 2-0 και έφερε λευκή ισοπαλία με την Καβάλα στο Καραϊσκάκης. Και εδώ δεν είχε γίνει σωστή αξιολόγηση του επιπέδου της Καβάλας, καθώς στην συνέχεια η ομάδα του Ψωμιάδη έκανε πολλές κηδείες. Συνέχεια δεν υπήρξε, ο Κόκκαλης με την πρόκριση στους ομίλους είχε εξασφαλίσει πως έχει τα λεφτά από το Τσάμπιονς Λιγκ που θα του επέτρεπαν να κλείσει την χρονιά και να βρει ήρεμο χρόνο να κοιτάξει να βρει την διάδοχη κατάσταση για τον Ολυμπιακό. Από την στιγμή που ο κόσμος δεν ήθελε τον Κετσπάγια, δεν είχε κανέναν λόγο να του πάει κόντρα.
Τις ημέρες που ακολούθησαν της απομάκρυνσης Κετσπάγια, έβγαλε τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του κάνοντας επιθετικές δηλώσεις που δεν αρμόζουν σε έναν προπονητή που λειτουργεί ψυχρά σαν επαγγελματίας και γνωρίζει την ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος που ακολουθεί.
ΕΦΑΓΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ
Ανέλαβε στην συνέχεια την Εθνική της πατρίδας του και προσπάθησε να την φθάσει σε τελικά. Δεν τα κατάφερε, δεν υπήρχε η ποιότητα. Ακούγοντας τον Κετσπάγια να βάζει στα προκριματικά του Euro του 2012 και στα προκριματικά του Μουντιάλ της Βραζιλίας στόχο την πρόκριση ενώ ήταν προπονητής στην Εθνική Γεωργίας συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει φραγμός.
Η αλήθεια πάντως είναι πως μόνο όταν ονειρεύεσαι και παλεύεις για κάτι το απλησίαστο μπορεί να το πετύχεις, αλλά κάπου υπάρχει και ένα όριο. Ο Κετσπάγια, απλά σαν προπονητής της Εθνικής Γεωργίας πέτυχε, αλλά δεν το κατάλαβε ούτε ο ίδιος αυξάνοντας πολύ τις απατήσεις και την πίεση στην δουλειά του. Για παράδειγμα πριν το τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της Εθνικής Γεωργίας απέναντι στους Πολωνούς δήλωνε βέβαιος για την νίκη. Η ήττα με 4-0 του στοίχισε πολύ και τον οδήγησε σε παραίτηση.
Έκατσε για δέκα μήνες χωρίς δουλειά, ήθελε να αναλάβει την Εθνική μας ομάδα, δεν του δόθηκε η δουλειά, πήγε ξανά στην Κύπρο αυτήν την φορά στην ΑΠΟΕΛ και παρότι αμφισβητήθηκε, τσακώθηκε, έφτασε κοντά στην απόλυση μέσα στην σεζόν, στο τέλος πήρε το πρωτάθλημα.
Ή ΘΑ ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΨΟΥΝ Ή ΘΑ ΤΟΝ ΜΙΣΗΣΟΥΝ
Η ΑΕΚ παίρνει έναν ξεροκέφαλο, δύσκολο άνθρωπό, αυστηρό προπονητή που απαιτεί πειθαρχία στα αποδυτήρια, σκέφτεται αρκετά αμυντικά το ποδόσφαιρο και είναι δουλευταράς. Ο Κετσπάγια όχι μόνο δεν θα ζητήσει πίστωση χρόνου, αλλά θα πιέσει ο ίδιος το ρόστερ του, για μεγαλύτερους στόχους από ό,τι θα του ζητήσει η διοίκηση.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ή τρως τα μούτρα σου, δημιουργείς εχθρούς, τσακώνεσαι και φεύγεις μέσα σε άσχημο κλίμα, ή πετυχαίνεις στόχους που φαντάζουν απλησίαστοι. Μέση λύση της συνεργασίας δεν φαίνεται να υπάρχει.
ΠΗΓΗ: contra.gr