Στην επέτειο του ενός έτους από την εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς αντιμετώπισαν τα ελληνικά ΜΜΕ (και συγκεκριμένα οι εφημερίδες) τόσο τη νίκη του στις αμερικανικές εκλογές όσο και τη συνάντησή του με τον Έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, στα μέσα του περασμένου Οκτώβρη.
Η αμήχανη στιγμή που ένας πάλαι ποτέ «εχθρός» της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ βρέθηκε τετ α τετ με τον πλανητάρχη, για τις ανάγκες του εθνικού σχεδίου εξωτερικής πολιτικής που θέλει την Ελλάδα διαχρονικά στο πλευρό των Αμερικάνων, βρήκε ποικίλες αντιδράσεις στα ελληνικά ΜΜΕ: οι φιλικές προς την κυβέρνηση εφημερίδες είδαν στο πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ έναν στρατηγικό εταίρο, ενώ τα αντίπαλα Μέσα αξιολόγησαν τη συνάντηση των δύο ηγετών ως κερδοφόρα μόνο για την πλευρά των ΗΠΑ, με τη συμφωνία για τη Σούδα και τα F-16.
Από την άλλη, πριν ένα χρόνο, όταν εξελέγη ο Ντόναλντ Τραμπ ως νέος πλανητάρχης, τα περισσότερα Μέσα στην Ελλάδα υποδέχτηκαν επιφυλακτικά τόσο για το μέλλον της Αμερικής όσο και της υφηλίου τη νίκη του και -σίγουρα- όχι άδικα. Μερικοί από τους τίτλους των εφημερίδων τότε έγραφαν: «Σκοτεινή Εποχή», «Τραμπ και δέος», «Τυφώνας Τραμπ σε ΗΠΑ, Ευρώπη, Ελλάδα», «Σοκ και Τραμπ» κ.ο.κ. Επιπλέον, υπήρξαν κι εκείνες οι εφημρίδες που επεσήμαναν ότι η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ αποδυνάμωσε τη σημασία της επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στην Ελλάδα.
Παρακάτω, παρατίθενται τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων σχετικά με αυτά τα δύο σημαντικά γεγονότα:
Τα πρωτοσέλιδα των ελληνικών εφημερίδων για τον Ντόναλντ Τραμπ
Όπως μπορεί να διακρίνει κανείς, υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες ο Ντόναλντ Τραμπ μετατράπηκε, μέσα σε ένα χρόνο, από επικίνδυνος για την παγκόσμια σταθερότητα ηγέτης σε αναγκαίο έως και στρατηγικό σύμμαχο της Ελλάδας. Ωστόσο, δεν προκαλεί λιγότερη εντύπωση το γεγονός ότι εφημερίδες που διαχρονικά θέλουν την Ελλάδα σύμμαχο των ΗΠΑ, έσπευσαν να βρουν ζημιογόνο το «deal» μεταξύ των δύο χωρών, ενώ με διαφορετική κυβέρνηση πιθανώς θα είχαν άλλη τοποθέτηση. Αυτό που οφείλουμε να αναγνωρίσουμε είναι ότι μόνος σταθερός στις θέσεις του σχετικά με τον πλανητάρχη τόσο ένα χρόνο πριν όσο και σήμερα είναι ο Ριζοσπάστης.
«Scripta manet», ας μην το ξεχνάμε αυτό.