Μια γυναίκα πήρε στο σπίτι της ένα σκύλο που ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που νόμιζε ότι θα του προσέφερε απλά ένα αξιοπρεπές μέρος για να πεθάνει. Όμως το μόνο που ο σκυλάκος χρειαζόταν στην πραγματικότητα ήταν λίγη αγάπη.
Λόγω της οικονομικής κρίσης, στην Ελλάδα τα αδέσποτα είναι πολλά. Η Αθηναία Βάλια Ορφανίδου ακολουθεί διάφορα φιλοζωικά σωματεία στο Facebook για να προσφέρει στέγη σε μερικά από τα αδέσποτα σκυλιά. Σχεδόν σε καθημερινό επίπεδο, η κ. Ορφανίδου βλέπει τόσες φωτογραφίες σκυλιών που βρίσκονται σε ανάγκη στο διαδίκτυο που έχει σχεδόν απευαισθητοποιηθεί.
Όμως στις 14 Νομεβρίου του 2014 η ίδια είδε την φωτογραφία ενός αδέσποτου που την σόκαρε. Ήταν φοβισμένος και λιμοκτονούσε, σε σημείο που μπορούσε κανείς να δει τα κόκκαλά του.
«Όταν οι άνθρωποι είδαν αρχικά την φωτογραφία, κάποιοι (σχολιαστές) είπαν ότι έμοιαζε ψεύτικη – σαν σκηνή από βιντεοπαιχνίδι με ζόμπι», δήλωσε στην αμερικανική έκδοση της Huffington Post η κ. Ορφανίδου. Τέτοιου είδους φωτογραφίες δημοσιεύονται πολύ συχνά στην χώρα μας που ακόμα και η ίδια η γυναίκα δεν ήταν σίγουρη εάν πρόκειται για αληθινό περιστατικό.
«Εάν είσαι διασώστης, προσπαθείς να επαληθεύσεις τα πάντα», είπε. Και αυτό ακριβώς έκανε, ενώ αργότερα αποφάσισε να φιλοξενήσει τον σκύλο στο σπίτι της.
Μια γυναίκα που είδε τον σκύλο ενώ περνούσε από ένα σιδηροδρομικό σταθμό στα Οινόφυτα, τράβηξε την φωτογραφία και την δημοσίευσε ζητώντας βοήθεια.
«Ο μοναδικός άνθρωπος που τον τάιζε καμιά φορά ήταν ένας μετανάστης από το Πακιστάν», είπε η κ. Ορφανίδου, αναφερόμενη στον άνδρα που βοήθησε στον εντοπισμό του σκύλου.
Όταν η ίδια τελικά γνώρισε τον Μπίλι στο κτηνιατρείο, ο σκύλος ήταν εντελώς φοβισμένος. Δεν ήθελε μάλιστα να βγει από το σπιτάκι με το οποίο τον μετέφεραν ως εκεί.
«Η κατάστασή του με σόκαρε!», είπε η Ορφανίδου.
Ήταν σε τόσο άσχημη κατάσταση που η ίδια ήταν βέβαιη ότι θα του προσέφερε απλώς ένα ήρεμο περιβάλλον για να πεθάνει. Όμως, μετά την εξέταση, ο κτηνίατρος είπε ότι ήταν καλά.
«Όταν μου το είπε, ειλικρινά γέλασα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω», είπε. «Και ύστερα έγινα ανυπόμονη. Ήθελα να τον δω να αναρρώνει».
Η ίδια τον πήρε σπίτι και του έδωσε ένα ήσυχο και ζεστό μέρος για να αναρρώσει σε ένα μικρό μπάνιο.
«Απλά τον παρακολουθούσα. Δεν ήξερα πως και που να τον ακουμπήσω χωρίς να τον κάνω να πονέσει. Το δέρμα του ήταν μια μεγάλη ανοιχτή πληγή».
Παρόλα αυτά, όταν προσέφερε στον σκύλο ένα πιάτο φαγητό, εκείνος άρχισε να τρώει, που για την ίδια σήμαινε ότι ήθελε να ζήσει. Δύο μήνες αργότερα, ο Μπίλι άλλαξε τελείως. Είχε ένα υπέροχο μαύρο τρίχωμα και πολύ δύναμη.
Όταν ανάρρωσε πλήρως, ο Μπίλι υιοθετήθηκε από μια γυναίκα που είχε μάθει για την ιστορία του μέσω των social media.
Παρόλο που ο Μπίλι πήγε στο καλύτερο σπίτι που θα μπορούσε να πάει, το να τον αποχωριστεί ήταν πολύ δύσκολο για την Ορφανίδου.
«Φιλοξενώ αρκετά σκυλιά και εργάζομαι εθελοντικά σε καταφύγια σκύλων στην Αθήνα, όμως δεν είχα δει ξανά κάποιον σκύλο να αναρρώνει σταδιακά μπροστά στα μάτια μου», είπε. «Ήταν δύσκολο να αποχωριστώ τον Μπίλι γιατί εγώ κι αυτός μοιραζόμασταν ένα θαύμα».
*Το κείμενο αρχικά δημοσιεύτηκε στην αμερικανική έκδοση της Huffington Post.