Οι «17 ημέρες της μεγάλης κρίσης» που πέρασε η Ελλάδα στις αρχές του Ιουλίου έφτασαν χτες, Δευτέρα, σε ένα αίσιο τέλος. Σχετικά αίσιο, σε κάθε περίπτωση, καθώς το μέλλον δεν φαντάζει και τόσο λαμπερό, αυτό όμως είναι μια άλλη κουβέντα. Με τις τράπεζες ακόμα κλειστές, τον κόσμο εξαντλημένο από τον φρενήρη ρυθμό των πολιτικών εξελίξεων και την κυβέρνηση να πασχίζει να εκπληρώσει τις προϋποθέσεις ενός τρίτου μνημονίου η λέξη «αίσιο» ίσως να μην είναι και τόσο πετυχημένη, τουλάχιστον όμως έχουμε ένα κάποιο «τέλος», την λήξη μιας κατάστασης ούτως ώστε να ξεκινήσουμε τις διεργασίες για το επόμενο στάδιο.
Μέσα σε αυτές τις 17 ημέρες του Δημοψηφίσματος, των capital controls και των συνεχών διαπραγματεύσεων, όμως, υπήρξαν κάποιοι άνθρωποι που δεν δέχτηκαν να παίξουν το παιχνίδι του εκφοβισμού και της τρομοκρατίας. Αντ' αυτού, διατήρησαν την ψυχραιμία τους και αποφάσισαν να διαθέσουν τους πόρους τους για να βοηθήσουν τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και τους ανθρώπους που είχαν πραγματικά ανάγκη για λίγη ανακούφιση μέσα σε αυτό το δύσκολο χρονικό διάστημα -και που, φυσικά, ακόμα έχουν.
Η μη κερδοσκοπική οργάνωση «ΜΠΟΡΟΥΜΕ», λειτουργεί από το 2011 και στόχος της είναι να καταπολεμά τη σπατάλη του περισσευούμενου φαγητού και να δρα υπέρ της αξιοποίησης του για κοινωφελή σκοπό σε όλη την Ελλάδα. Η οργάνωση, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά στο site της, λειτουργεί ως κόμβος επικοινωνίας των δωρητών τροφίμων και των φορέων-αποδεκτών, δημιουργώντας «γέφυρες» μεταξύ του εκάστοτε δωρητή και του πιο κατάλληλου φορέα-αποδέκτη.
Πώς βίωσαν οι ίδιοι την κρίσιμη κατάσταση στην οποία επήλθε η χώρα τις προηγούμενες εβδομάδες; «Η συμπαράσταση που έδειξε ο κόσμος ήταν συγκλονιστική, δεν προλαβαίναμε να δεχόμαστε δωρεές από ανθρώπους στο εξωτερικό, Έλληνες αλλά κυρίως ξένους από Γερμανία και Αυστραλία» μας λέει ο κ. Αλέξανδρος Θεοδωρίδης, ένας εκ των ιδρυτών του ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
«Έχουμε πραγματικά ξεπατωθεί να δίνουμε συνεντεύξεις σε ΜΜΕ του εξωτερικού, ο κόσμος έχει δείξει τεράστιο ενδιαφέρον. Ενώ η προσφορά είναι θεαματική, ωστόσο, δεν υπήρξε μεγάλη ζήτηση. Κάτι λογικό, καθώς δεν ήταν τόσο μεγάλο το χρονικό διάστημα ώστε να προκληθεί σημαντικό πρόβλημα» λέει ο κ. Θεοδωρίδης. Συμπληρώνει μάλιστα χαρακτηριστικά «Μας ρωτάνε συνεχώς οι ξένοι δημοσιογράφοι αν έχει αυξηθεί η ζήτηση στα συσσίτια και τους λέμε “Μα, τι ρωτάτε; Είναι δυνατόν;”. Ο κόσμος δεν έχει προλάβει καλά καλά να αδειάσει τα ψυγεία του».
Από τις πιο ιδιαίτερες και ταυτόχρονα συγκινητικές περιπτώσεις ανθρώπων από το εξωτερικό που θέλησαν να προσφέρουν τη βοήθειά τους στο ΜΠΟΡΟΥΜΕ ήταν αυτή μιας κυρίας από τη Γερμανία η οποία στην επικοινωνία που είχε με την οργάνωση, τους είπε «Θέλω ειλικρινά να σας ζητήσω συγγνώμη εκ μέρους τη χώρας μου, δεν συμφωνώ καθόλου με τον Σόιμπλε και την Μέρκελ και θέλω πραγματικά να σας βοηθήσω».
Μία άλλη είναι αυτή ενός Ελληνογερμανού επιχειρηματία τροφίμων που ζει -και θεωρεί σπίτι του- την Γερμανία, ο οποίος όταν έμαθε για την κατάσταση της χώρας και το έργο του ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ευαισθητοποιήθηκε και έστειλε από τις αποθήκες του στη Βουλγαρία 11.000 βαζάκια σάλτσας για ενίσχυση του κόσμου στη Θεσσαλονίκη.
«Επιμένω στην προβολή και προώθηση των θετικών ενεργειών και όχι στη μιζέρια και τον τρόμο που προσπαθούν να βγάλουν προς τα έξω», λέει ο κ. Θεοδωρίδης, ο οποίος δηλώνει αισιόδοξος για το μέλλον, όσο δύσκολο κι αν διαγράφεται.
Από τη δική του πλευρά, ο Φούρνος ΒΕΝΕΤΗ προχώρησε σε μια σημαντική ανθρωπιστική κίνηση ώστε να ενισχύσει τις ευπαθείς και αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Από τις αρχές κιόλας του Ιουλίου, όλα τα καταστήματα ΒΕΝΕΤΗ προσφέρουν δωρεάν ψωμί στους συνταξιούχους, τους άπορους, τους άνεργους και τους πολύτεκνους «βοηθώντας τους συνανθρώπους μας να μη στερηθούν ένα προϊόν πρώτης ανάγκης για το ελληνικό τραπέζι όπως το ψωμί, στη δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία για τη χώρα».
«Η εταιρεία διαθέτει 11.000 φρατζόλες κάθε μέρα, οι οποίες προωθούνται από τα καταστήματα. Εξαντλούνται όλες, κάθε μέρα», λέει στη HuffPost Greece ο διευθύνων σύμβουλος του ΒΕΝΕΤΗ, κ. Παναγιώτης Μονεμβασιώτης. Τα είδη ψωμιού που προσφέρονται δωρεάν είναι φρατζόλα πολυτελείας, χωριάτικο χειροποίητο, φρατζόλα πετρόμυλου και χωριάτικο με σουσάμι. Αυτό που έχει κάνει εντύπωση, ωστόσο, στον κ. Μονεμβασιώτη, είναι η ταπεινότητα και η αξιοπρέπεια που δείχνει ο κόσμος.
«Οι Έλληνες είναι υπερήφανος λαός. Υπάρχει πολύ ενδιαφέρον αλλά εκδηλώνεται με πολύ διακριτικό τρόπο. Ο κόσμος μπαίνει στα καταστήματα και ρωτά διστακτικά αν ισχύει η προσφορά και αν θα μπορούσαν να πάρουν ψωμί. Έχουμε την αίσθηση πως ντρέπονται. Είναι πάντα πολύ διακριτικοί», σχολιάζει.
Μας επισημαίνει πως ο Φούρνος Βενέτη θα συνεχίσει να μοιράζει δωρεάν ψωμί σε όσους έχουν ανάγκη για όσο διάστημα παραμείνουν κλειστές οι τράπεζες. Ο ίδιος δεν είναι ούτε αισιόδοξος ούτε απαισιόδοξος για το μέλλον της χώρας. Προτιμά την οδό της αλληλεγγύης και του (μαύρου) χιούμορ «Όταν ήρθε το πρώτο μνημόνιο, οι Φούρνοι ΒΕΝΕΤΗ μείωσαν την τιμή της φρατζόλας από 75 λεπτά σε 49 λεπτά. Στο δεύτερο μνημόνιο, κάναμε πάλι προσφορά στις ευπαθείς ομάδες, με μηδενική αξία. Ελπίζουμε απλά στο τρίτο μνημόνιο να μην κλείσουν οι επιχειρήσεις και να έχουμε ακόμα δουλειά ώστε να συνεχίσουμε να βοηθάμε τον κόσμο, όπως μπορούμε», λέει ο κ. Μονεμβασιώτης.