Ελένη Αρβελέρ στη HuffPost Greece: Το μεταναστευτικό είναι διαρκές. Δε λύνεται από τη μία μέρα στην άλλη

Ελένη Αρβελέρ στη HuffPost Greece: Το μεταναστευτικό είναι διαρκές. Δε λύνεται από τη μία μέρα στην άλλη
HuffPost Greece/Thanos Kabylis

Κάπου μέσα στην πλημμύρα ομιλιών του Delphi Economic Forum που διεξάγεται αυτές τις μέρες στους Δελφούς, κατάφερα να ξακρίσω την επόμενη του Προέδρου της Δημοκρατίας ομιλήτρια, την κυρία Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ, Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, για να μου δώσει μια ιδέα για τον βασικό άξονα της ομιλίας της, αλλά και την εικόνα της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα, από τη δική της οπτική γωνία.

Να πούμε λίγα λόγια για την παρουσία σας εδώ;

Καταρχήν είμαι Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών, οπότε υποχρεωτικά έπρεπε να μιλήσω. Το δικό μου κομμάτι δε μπορούσε παρά να ήταν η ιστορία. Κατάλαβα ότι οι άνθρωποι επαναλαμβάνονται, η ιστορία όχι. Εκείνο που ενδιέφερε, είναι ότι ο τόπος αυτός έχει να κάνει με μία αμφίδρομη πολιτική ρήση, ήξεις και αφήξεις. Η Πυθία δεν ήξερε τίποτα, αλλά όταν τα παιδάκια φτάνανε στο δρόμο που πάει προς την Ιτέα αυτά ανεβαίνανε από το βουνό. Είχανε περάσει τη νύχτα μαζί με αυτούς που πηγαίνανε προς την Πυθία. Κι ακούγανε τι λέγανε. Έφταναν πιο γρήγορα στην Πυθία και της λέγανε: ο τάδε ενδιαφέρεται για αυτό, ο τάδε για το άλλο. Κι έτσι τα κατάφερνε η Πυθία να λέει πάντοτε κάτι το οποίο είτε γινόταν είτε δε γινόταν, είχε δίκιο. Αυτό κατάλαβα εδώ. Έχουν όλοι δίκιο. Ας τα ακούσουμε, και μια φορά φτάνει.

Αναφέρατε στην ομιλία σας τη φράση για τον πολιτισμό και το περίστροφο (με διακόπτει με ενθουσιασμό πριν τελειώσω τη φράση μου)...

Ακούστε, αυτό το είχε πει ο Μπάλντουρ Φον Σίραχ και όχι ο Γκέμπελς, μετά είπαν ότι το λέει ο Γκέμπελς. Είπε λοιπόν «Όταν ακούω τη λέξη κουλτούρα, δηλαδή πολιτισμό, βγάζω το περίστροφό μου». Εγώ από τη δική μου πλευρά λέω το μόνο όπλο είναι ο πολιτισμός, γιατί όταν το μοιράζεσαι με κάποιον, με οποιονδήποτε κι αν το μοιράζεσαι, δε χάνεις, αλλά πλουτίζεις. Κι είναι η μόνη μοιρασιά που το κάνει αυτό. Λοιπόν, και το εργαλείο για τον πολιτισμό είναι βέβαια η παιδεία και το γνώθι σαυτόν. Να μη λέμε ότι η αρετή πρέπει να γίνεται με θεατές και ακροατές, η αρετή ασκείται χωρίς θεατές και χωρίς ακροατές. Αν το κάνεις αυτό μπορείς να ανατρέψεις τη ρήση των ναζιστών και να λες, όταν ακούω τη λέξη περίστροφο, βγάζω τον πολιτισμό μου.

Πώς ακούσατε τις ομιλίες για το προσφυγικό;

Ο Αβραμόπουλος ήταν τέλειος, έδωσε στοιχεία, είπε τα πράγματα. Εδώ δε μπορούμε να κάνουμε αντίλογο με τον Αβραμόπουλο, μίλησε με στοιχεία. Νομίζω όμως πρέπει γρήγορα να κάνουμε ένα τέτοιο πάνελ στην Αθήνα, γύρω από τις μεταναστεύσεις, το προσφυγικό, τις μετακινήσεις πληθυσμών, για να ακουστούν μερικά πράγματα. Αυτό λέω να το οργανώσω με τον καινούριο διευθυντή του Μεγάρου (Μουσικής).

Δεδομένου όμως ότι το πρόβλημα είναι πιεστικό, ασφυκτικό, τι θα προσθέσει άλλη μία θεωρητική συζήτηση;

Ακούστε. Το πρόβλημα είναι διαρκές. Δε μπορείς να το λύσεις από τη μία μέρα στην άλλη. Και πρέπει να ξέρεις πώς το λύνανε οι παλιοί. Δεν είναι η πρώτη φορά που μετακινούνται πληθυσμοί, έχουμε εισβολές κτλ. Αυτά δεν είναι βιαστικά πράγματα.

Άρα λέτε να πάρουμε το χρόνο μας, να σκεφτούμε τι θα κάνουμε...

Ε βέβαια. Τι θα κάνεις; Θα τους διώξεις; Θα τους βυθίσεις; Τι θα κάνεις;

Εσείς έχετε και την εικόνα της Γαλλίας όμως.

Όχι όχι όχι. Οι Γάλλοι έχουν πέντε εκατομμύρια Άραβες. Τι συζητάμε. Ούτε ένας δε μίλησε για τη διαφορά θρησκείας. Η αφομοίωση, η ένταξη και η ενσωμάτωση περνάνε από τι πρώτα; Από την παιδεία. Ακούσατε πουθενά τη λέξη; Άρα, η ιστορία χρειάζεται.

Εσάς η κατάσταση στην Ελλάδα τι γεύση σας αφήνει;

(Χαμογελαστή απαντά) Ακούστε, εγώ είμαι Γαλλίδα. Δεν τα ξέρω τώρα αυτά. Ήρθα προχτές. Φεύγω αύριο.

Μιλάμε ελληνικά όμως...

Ακούστε, ναι. Ακούστε. Όταν το εθνικό θέμα γίνεται κομματικό, όταν το κομματικό γίνεται προσωπικό, και όταν το προσωπικό γίνεται θεσμικό γιατί τα πρόσωπα διευκολύνονται, είναι η απόλυτη παρακμή. Δε λέω τίποτε άλλο.

Αν έπρεπε να βάλουμε δυο-τρεις ατάκες από τη σημερινή ομιλία σας, τηλεγραφικά, ποιες θα διαλέγατε;

Το πρώτο, Μέμφομαι τον αιώνα άνευ Ελλήνων. Και το λέει ο Νέρων. Μέμφομαι τον αιώνα, και δεν υπάρχει πια αρετή αρχαία. Και λένε οι Έλληνες: πεθάναμε εμείς ή ο χρόνος; Και αυτά δεν τα λέω εγώ. Τα χουν πει άλλοι. Ακρισία και ταραχή, έτι πλείων... Και μετά εγώ θα βαζα: Σείστηκε ο Όλυμπος και δεν είχε εντοπιστεί ο Γολγοθάς. Και τότε ο άνθρωπος γίνεται θεός. Τον Αλέξανδρο τον κάνανε θεό. Τους αυτοκράτορες τους κάνανε θεούς. Ο Άρπαλος έκανε την ερωμένη του θεό, και τα λοιπά, και τα λοιπά, και τα λοιπά. Οπότε, τι να τις κάνετε τις δικές μου τις ατάκες. Αυτές είναι οι ατάκες. Τα πανε όλα. Τα 'πανε όλα.

Ετοιμάζουμε σε λίγο καιρό στη Huffington Post Greece ένα θέμα για τη γυναίκα. Ποια συμβουλή θα δίνατε εσείς στη σημερινή γυναίκα;

Να κάνει αυτά που θέλει και όχι αυτά που θέλουν οι άλλοι για αυτήν.

Είναι αυτός ο δικός σας ορισμός του φεμινισμού θα λέγαμε;

Όχι παιδί μου, ποτέ δεν ήμουν φεμινίστρια. Ήμουν πάντοτε για το ζευγάρι. Το τρίτο γένος...είναι ο άντρας, η γυναίκα και το ζευγάρι. Ήμουνα πάντοτε για το τρίτο γένος. Το ζευγάρι.

Ευχαριστώ πολύ, καλή επιστροφή.

Κι εγώ ευχαριστώ.

Δημοφιλή