Η Μιμή Ντενίση, ηγείται του αγώνα των κατοίκων της περιοχής γύρω από το Πεδίον Άρεως οι οποίοι διαμαρτύρονται για τις συνθήκες που επικρατούν σε έναν από τους μεγαλύτερους πνεύμονες πρασίνου της Αθήνας και όπως μάλιστα δηλώνει η ηθοποιός, ετοιμάζεται ακόμη και να καταθέσει σε μήνυση σε βάρος της Περιφερειάρχη, Ρένας Δούρου.
Σημειώνεται πως η κατάσταση στο άλσος παρά την αναμόρφωση και τις υποσχέσεις πως θα γεμίσει και πάλι ζωή, παραμένει ένα από τα σημεία που οι κάτοικοι της περιοχή όχι μόνο δεν μπορούν να απολαύσουν κάνοντας έναν περίπατο- όπως έκαναν γενιές και γενιές κατά το παρελθόν- αλλά αποφεύγουν ακόμη και να το προσεγγίσουν καθώς έχουν βρει καταφύγιο τοξικομανείς και πλήθος αλλοδαπών.
Συγκέντρωση υπογραφών
Έτσι, γνωστής καλλιτέχνιδα ανέλαβε να κινητοποιήσει τους κατοίκους και σύμφωνα με την εφημερίδα Espresso συγκεντρώνει υπογραφές μαζί με τον Σύλλογο Φίλων του Πάρκου, που αριθμεί 5.000 μέλη, προκειμένου να καταθέσουν μήνυση σε βάρος της Περιφερειάρχη η οποία είναι και η καθ' ύλην αρμόδια.
«Πρόκειται για μια μεγάλη ανοιχτή πληγή στο κέντρο της Αθήνας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε, κινδυνεύει η σωματική μας ακεραιότητα αλλά και η υγεία μας. Δεν νομίζω ότι πρέπει να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας, επειδή η Πολιτεία τα έχει αφήσει όλα στο έλεος του Θεού. Εγώ μόνο εριστικός άνθρωπος δεν είμαι, αλλά έχω αγανακτήσει. Το πάρκο ανήκει στην Περιφέρεια που δεν κάνει τίποτα για να μας προστατέψει, αλλά δεν φροντίζει κιόλας να ελέγξει την κατάσταση που επικρατεί μέσα στο Πεδίον του Αρεως, ειδικά τις βραδινές ώρες. Γι' αυτό αναγκαζόμαστε να φτάσουμε στα δικαστήρια και ας αποφασίσει η Δικαιοσύνη αν το αίτημά μας είναι σωστό και δίκαιο» δήλωσε η κ.Ντενίση στην εφημερίδα.
Βανδαλισμοί, απόπειρες παραβίασης σπιτιών και τοξικομανείς
Μάλιστα όπως αναφέρει η κ.Ντενίση έχει βρεθεί αντιμέτωπη με τοξικομανείς που έκαναν χρήση μέσα στον κήπο του σπιτιού της.
«Ούτε το παιδί μου ούτε και εγώ μπορούμε να κυκλοφορήσουμε μόνες μας. Ενα βράδυ που γύρισα σπίτι βρήκα τέσσερα άτομα που έκαναν ναρκωτικά στον κήπο μου. Το θεωρώ τραγικό. Δηλαδή, στην Ελλάδα όπου κάποτε δεν κλειδώναμε τα σπίτια, τώρα φοβόμαστε ακόμη και στον κήπο μας» σημειώνει και στη συνέχεια ξεναγεί τους ενδιαφερόμενους στη γειτονιά της και επισημαίνει τα προβλήματα που υπάρχουν. Όπως εξήγησε, τα σπίτια και οι είσοδοι πολυκατοικιών γύρω από το πάρκο, το τελευταίο διάστημα έχουν υποστεί φθορές, βανδαλισμούς έως και απόπειρες παραβίασης.
«Στην Ελλάδα υπάρχει και κόσμος που είναι αντιδραστικός, γι' αυτό κάποιοι που δεν γνωρίζουν το πρόβλημα μπορεί να με θεωρήσουν κάπως υπερβολική. Όμως πρέπει να μπεις μες στο πάρκο για να δεις το πρόβλημα και μάλιστα τη νύχτα. Ειδικά από την ώρα που σκοτεινιάζει το πάρκο γίνεται απλησίαστο και πάρα πολύ επικίνδυνο. Μιλάμε για έναν χώρο που έχει γίνει το στέκι των ναρκομανών και των εμπόρων ναρκωτικών και είναι γεμάτος πεταμένα τενεκεδάκια, στα οποία φαίνεται ότι έχουν κάνει ηρωίνη, σύριγγες και κάθε είδους σκουπίδια. Επίσης έχω πληροφορίες ότι εκεί μέσα τα βράδια γίνεται πορνεία και μάλιστα ανηλίκων. Εγώ δεν τα έχω με τους ανθρώπους που καταλήγουν στα ναρκωτικά ή οπουδήποτε αλλού, διότι είναι δυστυχισμένοι. "Ματώνει" η ψυχή μου όταν τους βλέπω να βγαίνουν από κει και καταλαβαίνω τι έχει προηγηθεί. Το θέμα είναι ότι η Πολιτεία πρέπει να φροντίσει και τους πολίτες της και όλους αυτούς που έρχονται στο πάρκο και κάνουν όλα αυτά που κάνουν, πρώτα απ' όλα εις βάρος τους», σημειώνει η ηθοποιός.
Μιλώντας στην Espresso προσθέτει πως «δεν είναι θέμα των μεταναστών αυτό που συμβαίνει στο πάρκο. Εγώ δεν είμαι ρατσίστρια για να πω ότι φταίνε οι μετανάστες που έχει γίνει το πάρκο "μπάτε σκύλοι αλέστε". Αλλωστε αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι το έργο όπου παίζω φέτος (σ.σ.: "Σμύρνη μου αγαπημένη") μιλάει για τους πρόσφυγες, ενώ είναι γνωστό ότι έχω κάνει δωρεάν σεμινάρια για μετανάστες στη σχολή μου. Ομως είτε πρόκειται για Ελληνες είτε για αλλοδαπούς, το πάρκο πρέπει να καθαρίσει, δεν μπορεί να είναι... αποθήκη ψυχών. Πρέπει οι αρμόδιοι να βρουν χώρους να τους στεγάσουν, σε ιδρύματα αποτοξίνωσης ή οπουδήποτε κρίνουν εκείνοι, πάντως όχι να τους έχουν "πεταμένους" στο πάρκο. Θα πρέπει να πω ότι κάποιοι ζουν σε άθλιες συνθήκες εκεί μέσα, είναι άστεγοι και αυτό το ξέρω επειδή κατά καιρούς έρχονται στη σχολή μου και ζητούν να τους βοηθήσουμε, μας λένε τι βλέπουν τα μάτια τους. Ολοι υποστηρίζουν ότι η κατάσταση είναι τραγική, με τους εμπόρους ναρκωτικών και λευκής σαρκός να κάνουν τα βράδια χρυσές δουλειές. Ατομα από τον Σύλλογο Φίλων του Πάρκου μού είχαν πει ότι έχουν συναντήσει και συμμορίες με άγρια σκυλιά, τα οποία έχουν ώστε να κάνουν ανενόχλητοι τις ανομίες τους. Επίσης, οι άνθρωποι που έχουν τα περίπτερα στην περιοχή -και αναμφισβήτητα κινδυνεύει η ζωή τους κάθε βράδυ- μου έχουν εξομολογηθεί ότι συχνά πεθαίνουν μες στο πάρκο διάφοροι δυστυχισμένοι ναρκομανείς, αλλά αυτό είναι τόσο... συνηθισμένο φαινόμενο και δεν βγαίνει προς τα έξω», καταλήγει.
Πληρώνουμε αλλά δεν απολαμβάνουμε
Αναφέρεται όμως και σε άλλου είδους οχλήσεις όπως τα ρέιβ πάρτι, με του μουσική στο διαπασών και την απάντηση της αστυνομίας όταν ενημερώνεται από τους πολίτες που, όπως αναφέρει, δηλώνει πως δεν μπορεί να μπει στο πάρκο. «Σε όλο τον κόσμο λένε ότι οι πιο ευνοημένοι είναι αυτοί που μένουν δίπλα σε πάρκα, όπως είναι το Σέντραλ Παρκ και το Χάιντ Παρκ. Οι πολυκατοικίες της Μαυρομματαίων, εκ των οποίων οι πιο πολλές είναι του 1950, αλλά υπάρχουν και παλαιότερες, του 1930 και του 1919, όπως το κτίριο της σχολής μου, είναι από τις πιο όμορφες της Αθήνας. »Αξίζει να πω ότι ο ΕΝΦΙΑ που πληρώνουμε όσοι είμαστε ιδιοκτήτες διαμερισμάτων στην περιοχή είναι από τους πιο υψηλούς. Εντάξει, να τα πληρώνουμε πανάκριβα τα σπίτια μας λόγω του πάρκου, αλλά να μπορούμε και να το απολαύσουμε. Το θεωρώ απαράδεκτο να μένω δίπλα σε αυτόν τον εν δυνάμει παράδεισο και να μην έχει πάει η κόρη μου μία βόλτα εκεί», τονίζει η κ.Ντενίση ενώ αναφέρεται και στους βανδαλισμούς αγαλμάτων εντός του πάρκου, την καταστροφή όλων των ψυχαγωγικών χώρων- θέατρα και καφέ.
Καταλήγει δε υποστηρίζοντας πως «Το πρόβλημα δεν είναι τωρινό, όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν δεν έκαναν τίποτα, αν εξαιρέσουμε την ανάπλασή του πριν από μερικά χρόνια -με περισσότερα από 9.000.000 ευρώ, τα οποία δόθηκαν από κονδύλια του ΕΣΠΑ- και όμως παρέμεινε αφύλακτο. Εχω πάει πολλές φορές στην Περιφέρεια για το πάρκο και έχω κουραστεί να πιέζω τους αρμοδίους να γίνει κάτι. Η Περιφέρεια στην οποία ανήκει δεν νοιάστηκε καν. Αν η σημερινή περιφερειάρχης έκανε μόνο αυτή τη δουλειά και ασχολιόταν σοβαρά με το Πεδίον του Αρεως θα γινόταν ηρωίδα».
Πηγή:Espresso