Μόλις καταφέρετε να ηρεμήσετε λίγο και να σταματήσετε να κλαίτε από αυτό που ζήσαμε όλοι στην τελευταία σκηνή του επεισοδίου «The Door» του Game of Thrones, ελάτε να δούμε μαζί αυτή την, εντελώς τρελή, στιγμή του ίντερνετ που έχει γίνει viral από τη Δευτέρα.
Στο τελευταίο επεισόδιο του GoT, λοιπόν, μάθαμε πως ο Bran ήταν αυτός που έκανε τον Hodor όπως τον γνωρίσαμε, καθώς τον χρησιμοποίησε για να ξεφύγει από την επίθεση των wights «σπάζοντας», υπό μία έννοια, τον χωροχρόνο.
Ο Bran, ενώ βρισκόταν μέσα σε ένα όραμα του παρελθόντος, κατάφερε να μπει στο μυαλό του νεαρού Hodor -ο οποίος τότε λεγόταν Willis. Στο παρόν, η Meera Reed φωνάζει στον Hodor να κρατήσει την πόρτα («Hold the door!») ώστε να κρατήσει τους wights μέσα στη σπηλιά και να δώσει χρόνο σε αυτή και τον Bran (ο οποίος είναι αναίσθητος καθώς βρίσκεται ακόμα στο παρελθόν) να ξεφύγουν. Φαίνεται πως υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στους δύο Hodor, έτσι ώστε όταν ο Hodor του παρόντος σκοτώνεται από τους wights, η πράξη αυτή κάνει το Hodor του παρελθόντος να χάσει τα λογικά του. Ο νεαρός Willis αρχίζει να επαναλαμβάνει φωναχτά το «Hold the door», το οποίο μετά από πολλές επαναλήψεις μετατρέπεται σε «Hodor».
Μισό λεπτό, πάμε λίγο να κλάψουμε σε μια γωνία και επιστρέφουμε.
Ωραία, συνεχίζουμε.
Παρότι αυτή η τροπή των γεγονότων άφησε έκπληκτους σχεδόν όλους τους θεατές του Game of Thrones, υπήρξε ένα άτομο, ένας χρήστης του ίντερνετ με το ψευδώνυμο «Myrddin», ο οποίος είχε προβλέψει σωστά το νόημα του ονόματος του Hodor πριν από οκτώ (8) ολόκληρα χρόνια, στο φόρουμ asoiaf.westeros.org.
Στις 20 Φεβρουαρίου του 2008, ο/η Myrddin έγραψε:
«Ο καημένος, απλά ζητά από κάποιον να κρατήσει την πόρτα καθώς ο ίδιος κουβαλά πάντα κάποιον πάνω του. Μετά από λίγο το “Hold the door” έγινε “Hold the doorHold the doorHoldoorHodoor. Διάολε! Κρατήστε τη πόρτα!”. Στο τέλος έχασε τα λογικά του και το μόνο που μπορούσε να πει ήταν Hodor».
Κανείς δεν ξέρει την πραγματική ταυτότητα αυτού του ατόμου, αν και πολλοί πιστεύουν πως ίσως ήταν ο ίδιος ο George R.R. Martin που, απλά, μας τρόλαρε.