Δεν θυμάμαι ακριβώς πόσα χρόνια πάνε απ’ την πρώτη φορά που είχα την τύχη να ακούσω ένα κομμάτι των Beirut, όμως δεν θα ξεχάσω ποτέ ποιο ήταν το τραγούδι που ανέλαβε να με συστήσει με την ιδιότυπη και χαρακτηριστική μουσική τους.
“Well it’s been a long time, long time now, since I’ve seen you smile” λέει ο πρώτος στίχος του φανταστικού “Nantes” κι ήταν έρωτας με την πρώτη ακρόαση. Για το κομμάτι το ίδιο, για τους Beirut, για την βαθιά μελαγχολική και ταξιδιάρικη μουσική τους, για την ιδιαίτερη φωνή που έδινε μελωδία σε αυτά τα λόγια. Απ’ τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα, ήξερα ότι η λίστα με τις αγαπημένες μου μπάντες είχε μόλις μεγαλώσει κατά μία.
Οι Beirut είναι σε τεράστιο, σχεδόν απόλυτο βαθμό, το μουσικό παιδί του χαρισματικού Zach Condon (δική του είναι κι η φωνή που ακούς), ο οποίος παρά το εξωτικό του ονόματος της μπάντας, κατάγεται απ’ το όχι και τόσο εξωτικό New Mexico. Το συγκρότημα μετράει πλέον 10 χρόνια παρουσίας και 5 ολοκληρωμένα άλμπουμ, αν θες να τους αναλύσουμε έτσι συμβατικά και βαρετά, βάζοντας κάτω μερικά νούμερα.
Μετράει επίσης ώρες ατέλειωτες μελαγχολίας, καψούρας, νοητού ταξιδιού σε μέρη μακρινά αλλά και μουσική μαγεία, την οποία μας έχει χαρίσει σε τεράστιες δόσεις όλα αυτά τα χρόνια. Ένα αληθινά ξεχωριστό μουσικό πρότζεκτ, που αύριο θα έχουμε τη χαρά να δούμε ξανά στη χώρα μας, στα πλαίσια της πρώτης ημέρας του φρέσκου Release Athens 2016.
Με έκδηλο τον ενθουσιασμό που θα δω για πρώτη φορά από κοντά έναν ανεκπλήρωτο μουσικό έρωτα, είχα την χαρά να συνομιλήσω με τον Zach, λίγες μόλις ημέρες πριν επισκεφτεί την Ελλάδα. Θα μπορούσα να του πω απλά ένα “ευχαριστώ, πες ό,τι θέλεις, ωραίο θα είναι”, αλλά είπα να το αντιμετωπίσω λίγο πιο επαγγελματικά το όλο ζήτημα, κατορθώντας να ξεχωρίσω λίγες μόνο απ’ τις ερωτήσεις που θα ήθελα να απευθύνω στον μερικούς μήνες μεγαλύτερο από μένα μουσικό.
Santa Fe
Πολύ πριν τη γέννηση των Beirut, ο Zach συμμετείχε ως μικρό παιδί σε τζαζ μπάντες στο New Mexico, παίζοντας τρομπέτα . Πώς μπήκε η μουσική στη ζωή του από τόσο νωρίς και κυρίως, πώς κατάφερε να μπει τόσο αντισυμβατικά; Δεν νομίζω στην Αλμπουκέρκη να συναντάς κάθε δύο στενά μικρά παιδάκια με τις τρομπέτες τους.
“Με κάποιο τρόπο, η μουσική ήταν πάντα στη ζωή μου. Απ’ όταν ήμουν παιδάκι, η γιαγιά μου έπαιζε πιάνο και μου τραγουδούσε κι ο πατέρας μου έβαζε μουσική δυνατά στο σπίτι. Μεγάλωσα κοντά και στη μουσική των Mariachi λόγω της περιοχής του New Mexico κι αυτό νομίζω ήταν που με ενέπνευσε να αρχίσω να παίζω τρομπέτα”. Η τζαζ πώς προέκυψε όμως; Τα περισσότερα παιδιά στην ηλικία εκείνη γοητεύονται απ’ την πανκ ή την ροκ μουσική, η οποία τους κάνει να φαίνονται πολύ πιο κουλ στους συμμαθητές τους. “Κοίτα, η αλήθεια είναι πως αν είσαι παιδί στις Η.Π.Α και θέλεις να μάθεις ένα πνευστό όργανο, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Θα πας είτε στην κλασική είτε στην τζαζ μουσική. Εγώ επέλεξα την τζαζ αν και τότε δεν την είχα και σε καμιά τρομερή εκτίμηση, ούτε είχα κάνει ποτέ έστω ένα σόλο. Τώρα που μεγαλώνω έχω αρχίσει να την εκτιμώ περισσότερο από ποτέ, τρυπώνει σε όλες τις μουσικές όλο και περισσότερο”. Κι απ’ τις τζαζ μπάντες της παιδικής ηλικίας, στους Beirut, οι οποίοι ξεκίνησαν σαν ένα σόλο πρότζεκτ, για να εξελιχθούν τελικά σε ένα ολοκληρωμένο μουσικό συγκρότημα. Πώς προέκυψε αυτή η μετάβαση και πώς δουλεύει μέχρι στιγμής για τον Zach;
Παραμένει ακόμα ένα πολύ προσωπικό πρότζεκτ, αφού όλες οι μελωδίες, τα φωνητικά, οι επιλογές των οργάνων, ανήκουν σε μένα. Πάνω στη σκηνή βέβαια, είναι μια διαφορετική ιστορία, αφού πρόκειται για συνεργασία μεταξύ όλων των μελών, εκεί στηρίζομαι σε μεγάλο βαθμό σε αυτούς.
As Needed
Δεν χρειάζονται περισσότερα από μερικά δευτερόλεπτα για να αντιληφθείς τη διαφορετικότητα της μουσικής των Beirut. Δεν ξέρω αν είναι η μελωδία, οι στίχοι, τα όργανα ή ακόμα κι ο συνδυασμός αυτών, όμως πρόκειται για μια πολύ ιδιαίτερη μουσική ταυτότητα. Πώς προέκυψε αυτή; Είναι κάτι που είχε στο μυαλό του ο Zach 10 χρόνια πριν;
“Η ταυτότητα αυτή που λες ήρθε σε μεγάλο βαθμό πολύ φυσικά. Αρχικά προσπάθησα να μιμηθώ πολλούς μουσικούς και συγκροτήματα, όμως πολύ γρήγορα κατάλαβα ότι δεν θα μπορούσα να είμαι καλός σε οτιδήποτε διαφορετικό πέρα από το δικό μου, προσωπικό υλικό. Έκτοτε δεν προσπάθησα ποτέ να επιβάλλω στον εαυτό μου τίποτα κι όλα ήρθαν φυσιολογικά”. Απ’ όλα τα διαμάντια των Beirut, ποιο λάμπει περισσότερο στα μάτια του Zach;
“Τελευταία, το Perth, επειδή αφορά ένα διαφορετικό στιλ μουσικής, κάτι στο οποίο μπορείς ακόμα και να χορέψεις. Φοβόμουν να το βγάλω εκεί έξω, όμως κατάφεραν να με πείσουν. Τελικά, μου αρέσει κι ο τρόπος που εξελίχθηκε το video clip”. Η επιλογή του ονόματος Beirut, έχει εξηγηθεί ξανά απ’ τον Zach, λόγω των συγκρούσεων και των αντιθέσεων της πρωτεύουσας του Λιβάνου, με τον ίδιο να ξεκαθαρίζει την πλήρη απουσία πολιτικής σκοπιμότητας πίσω απ΄αυτήν την επιλογή και να μην αποκλείει την αλλαγή του ονόματος αν κάτι στραβώσει. Ο ίδιος όταν επισκέφτηκε με τους Beirut τη χώρα, πώς έγινε δεκτός;
Την πρώτη φορά που είχα πάει στο Λίβανο με την αρραβωνιαστικιά μου, είχαμε τρυπώσει στη χώρα σαν τουρίστες. Εντόπισα ένα πανέμορφο μέρος δίπλα στη θάλασσα στην Βύβλο κι αποφασίσαμε να επιστρέψουμε με το συγκρότημα την επόμενη χρονιά. Μας υποδέχτηκαν πολύ καλά, το αγαπώ πολύ το μέρος, ρωτάω συνέχεια ανθρώπους εκεί αν τους ενοχλεί που έδωσα το όνομα της πόλης τους στην μπάντα και μέχρι στιγμής δεν μου έχει πει κανείς ότι τον ενοχλεί, οπότε είμαστε καλά.
My Wife Lost in the Wild
Απ’ τους τίτλους των τραγουδιών του έχουν περάσει πολλές πόλεις του κόσμου, όχι όμως η Αθήνα, τουλάχιστον προς το παρόν. Ελληνική μουσική γνωρίζει, έχει ακούσματα απ΄τη χώρα μας; “Ακούω πολλά ρεμπέτικα κι έχω ξοδέψει πολλές ώρες για να μάθω μπουζούκι και μπαγλαμά”. Αυτή η αγάπη για τις μελαγχολικές μελωδίες πώς προέκυψε; “Πάντα με γοήτευαν οι μελαγχολικές μελωδίες. Είναι ένα απ’ αυτά τα πράγματα που δεν μπορώ να εξηγήσω, κι ένας απ’ τους λόγους που αγαπάω τόσο τη μουσική. Η μελωδία είναι ένας πιο αγνός τρόπος να εκφράσεις τα συναισθήματά σου σε σχέση με τα λόγια κι απλά ακούω καθαρά τι συμβαίνει μέσα στο κεφάλι μου”.
Ο ίδιος προέρχεται από μια δύσκολη χρονιά, με ένα διαζύγιο και μια υπερκόπωση να τον βαραίνουν. Σε τι διάθεση τον βρίσκουμε τώρα; “Όλα αυτά μοιάζουν πια μια ολόκληρη ζωή μακριά. Είμαι μια χαρά”, διαβεβαιώνει για να ξαναφέρω στην κουβέντα τα ταξίδια που τόσο αγαπάει. Αγαπημένος του προορισμός; “Αγαπημένος προορισμός είναι πάντα το New Mexico”. Και τότε γιατί μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη; “Ερωτεύτηκα μια χώρα και μια γυναίκα”. Πώς είναι η εμπειρία της ζωής στην Τουρκία; Με τον Ερντογάν εκεί να λύνει και να δένει, πώς αισθάνεται; “Eίναι μια εντελώς νέα εμπειρία για μένα. Υποστηρίζω όλους όσους παλεύουν για ελευθερία σκέψης κι έκφρασης”, απαντάει ξεκάθαρα και μιας και πιάσαμε την πολιτική και τις γραφικές, επικίνδυνες φιγούρες αυτής, ζητάω ένα σύντομο σχόλιο για τον Ντόναλντ Τραμπ. To “κινούμενος σκουπιδοτενεκές” που μου προσφέρει με καλύπτει απόλυτα.
Κλείνοντας, ζητάω απ’ τον Zach μια αποκάλυψη για τα μελλοντικά του πλάνα. Δουλεύει σε νέα πράγματα αυτή την εποχή ή έχουν πάει όλα πίσω λόγω της περιοδείας τους; “Πάντα δουλεύω πάνω σε κάτι, θα έχετε νεότερα σύντομα”, απαντάει χωρίς διάθεση για αποκαλύψεις. Τουλάχιστον, τι να περιμένουμε από το αυριανό βράδυ; “Ελπίζω να καταφέρουμε να προσφέρουμε λίγο φως στις νύχτες σας με τις συναυλίες μας”.
Του Κωνσταντίνου Αμπατζή
Πηγή: Oneman