Όλοι πέφτουμε κατά καιρούς. Όχι, δεν το εννοούμε με τον τρόπο που το είχε πει ο πατέρας του και έπειτα ο Alfred στον Bruce Wayne. Το εννοούμε κυριολεκτικά: όλοι σκοντάφτουμε και πέφτουμε που και που, άλλοι συχνότερα και άλλοι σπανιότερα, άλλοι λόγω αναπάντεχων εμποδίων που βρίσκονται στο δρόμο μας και άλλοι επειδή είναι απλά ατσούμπαλοι ως άνθρωποι.
Μια νέα έρευνα όμως έρχεται για να αποκαλύψει νέα δεδομένα σχετικά με τις ικανότητες των ανθρώπων στο περπάτημα. Ακολουθεί σπόιλερ: δεν είμαστε και τόσο καλοί σε αυτό.
Επιστήμονες από το Purdue University της Indiana στις ΗΠΑ ανακάλυψαν πως οι άνθρωποι είναι τελικά «εκπληκτικά κακοί» στο περπάτημα. Αντ' αυτού, είμαστε κυρίως αδέξιοι και άγαρμποι, όχι μόνο ως παιδιά ή αργότερα στην τρίτη ηλικία, αλλά και στο ενδιάμεσο.
Για τις ανάγκες της έρευνας, ζητήθηκε από φοιτητές του πανεπιστημίου να στέλνουν αναφορές στην επιστημονική ομάδα κάθε φορά που σκόνταφταν, γλιστρούσαν ή έπεφταν κάτω με κάποιον άλλο άσχημο τρόπο, για κάθε μέρα επί 16 εβδομάδες. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν πως οι πτώσεις είναι η τρίτη κύρια αιτία πρόκλησης ακούσιων τραυματισμών σε άτομα ηλικίας μεταξύ 18-35.
Σύμφωνα με την έρευνα, το 58% των τραυματισμών συνέβαινε όταν οι άνθρωποι απλώς περπατούσαν. Κυριότερη αιτία ήταν τα γλιστρήματα (48%), ενώ τα παραπατήματα καταλάμβαναν το 25%.
Πιο συγκεκριμένα, οι επιστήμονες αναφέρουν στα επίσημα αποτελέσματα: «Το γεγονός πως η πλειονότητα των πτώσεων συνέβη κατά το περπάτημα υποστηρίζει την επικρατούσα άποψη ότι τα δίποδα (ζώα με δύο πόδια) είναι μηχανικά ασταθή και επίσης αποδεικνύει πως το περπάτημα είναι ένα δύσκολο έργο. Αυτά τα αποτελέσματα έρχονται αντιμέτωπα με ένα ζήτημα που δεν έχει μελετηθεί επαρκώς αλλά είναι αρκετά σημαντικό και τονίζουν τη μηχανικά ασταθή φύση της δίποδης βάδισης».
Την επόμενη φορά που κάποιος θα γελάσει με μια αναίτια πτώση σας, λοιπόν, μπορείτε να του πείτε πως φταίει η μηχανικά ασταθής φύση σας ως δίποδο ζώο. Εναλλακτικά, μπορείτε απλά να προσέχετε λίγο που πατάτε.