Το ντοκιμαντέρ The Extra Mile κάνει πρεμιέρα στην Cosmote TV, παρουσιάζοντας έναν άθλο με νόημα.
Ο Λευτέρης Παρασκευάς κάνει μια ζωή αθλητισμό. Πρωταθλητής στην κολύμβηση και αθλητής πόλο, ασχολείται τα τελευταία χρόνια με το τρίαθλο, παίρνοντας μέρος σε όλο και πιο απαιτητικές διοργανώσεις ανά τον κόσμο. Για να προετοιμαστεί, τρέχει, κολυμπά και ποδηλατεί ατέλειωτες αποστάσεις, επί ατέλειωτες ώρες, δοκιμάζοντας συνεχώς τα όριά του. Καταπονεί χωρίς έλεος το σώμα του, αλλά έχει καταφέρει να νοηματοδοτήσει τον αγώνα του συνδέοντάς τον με προσφορά αγάπης: οι αθλητικοί του στόχοι σχετίζονται με την ενίσχυση ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Είναι ένα κίνητρο για το Λευτέρη -του οποίου η ζωή συνδέεται σταθερά με φιλανθρωπικές δράσεις- ώστε να συνεχίζει. Ένα έξτρα κίνητρο για να κάνει το "extra mile", να ολοκληρώνει κάθε του εγχείρημα και να γράφει όμορφες ιστορίες με happy end.
Γιατί τέτοιες ακριβώς ιστορίες, στις οποίες η θέληση συνδυάζεται με την προσπάθεια και στο τέλος ο ήρωας θριαμβεύει, είναι οι αγώνες του Λευτέρη Παρασκευά. Κι επειδή είναι συναρπαστικές, συγκινητικές και, κυρίως, αληθινές, αξίζει κανείς να τις αφηγείται. Κάπως έτσι σκέφτηκε η Βικτώρια Βελλοπούλου κι αποφάσισε να ακολουθήσει με την κάμερά της το Λευτέρη στο πιο επίπονο και ριψοκίνδυνο τρίαθλο του κόσμου, το Arch to Arc: από τη Μαρμάρινη Αψίδα του Λονδίνου έως την Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι, σε μια διαδρομή 463,5 χιλιομέτρων που περιλαμβάνει τρέξιμο 140 χιλιομέτρων από το Λονδίνο ως το Ντόβερ και ποδηλασία 289,7 χιλιομέτρων από το Καλέ μέχρι το κέντρο του Παρισιού. Αν αυτά δεν είναι αρκετά extreme, αρκεί να αναφερθεί ότι το "ενδιάμεσο" μεταξύ Ντόβερ και Καλέ είναι το στενό της Μάγχης - που δεν μοιάζει και τόσο στενό αν το διασχίζεις κολυμπώντας. Χρειάζονται πάνω από 12 ώρες στο νερό για να καλύψει κανείς 33,8 χιλιόμετρα, μέσα στο κρύο, τα έντονα θαλάσσια ρεύματα και τα θαλάσσια πλάσματα που δεν είναι πάντα φιλικά. Πολλοί το έχουν επιχειρήσει, λίγοι το κατάφεραν κι ανάμεσα σε αυτούς είναι πλέον ο Λευτέρης Παρασκευάς.
Το κατόρθωμά του από μόνο του είναι τόσο εντυπωσιακό που είναι δύσκολο να μη γοητευτείς από την καθαρά αθλητική του πλευρά, ειδικά όταν αποστολή σου είναι να το κάνεις εικόνα. Όμως η Βελλοπούλου στο ντοκιμαντέρ της ξέφυγε από το κλισέ της παρουσίασης ενός υπεραθλητή και κατάφερε να αποτυπώσει στον αισθητήρα της ό,τι συγκροτεί τον άνθρωπο Παρασκευά σαν προσωπικότητα και τον οδηγεί να αναμετρηθεί με τον εαυτό του. Την αυτοπειθαρχία και την επιμονή που χρειάζεται ένας 40άρης με οικογενειακές υποχρεώσεις και day job για να κυνηγήσει ένα τόσο μεγάλο όραμα χωρίς να κάνει εκπτώσεις στα υπόλοιπα. Τη θέλησή του που σφυρηλατήθηκε από τη μακρόχρονη συστηματική ενασχόλησή του με τα σπορ και δεν τον εγκαταλείπει ακόμη κι όταν τελειώνουν οι δυνάμεις του. Την πίστη του στην αξία της προσπάθειας. Και, κυρίως, τη διάθεσή του να δώσει ό,τι έχει για να βοηθήσει συνανθρώπους του που το έχουν ανάγκη. Αυτό που έχει ο Λευτέρης είναι αρκετό για να τραβήξει την προσοχή και να συγκεντρώσει πόρους οι οποίοι, όπως αισθάνεται ο ίδιος, ποτέ δεν είναι αρκετοί. Κάνει λοιπόν ό,τι μπορεί για να τους αυξήσει - και δεν μπορεί λίγα. Στην περίπτωση του "The Extra Mile - Ξεπερνώντας τα όρια για τα παιδιά", η φιλανθρωπική εκστρατεία στόχευε στην ενίσχυση ατόμων με αναπηρία.
Η ταινία, συμπαραγωγή της Cosmote TV, συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του 19ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Θα κάνει τηλεοπτική πρεμιέρα στις 28 Ιουλίου, στο COSMOTE CINEMA2 HD, αποκλειστικά για τους συνδρομητές του καναλιού που θα έχουν την ευκαιρία να μπουν στην ψυχοσύνθεση ενός σεμνού ήρωα, να αφουγκραστούν το πάθος του, να συγκινηθούν με τα ευγενή του κίνητρα και να ζήσουν την περιπέτειά του - μια περιπέτεια που εκτυλίχθηκε ενώ η ελληνική κοινωνία βίωνε τη χειρότερη στιγμή της κρίσης. Ο ίδιος ο Λευτέρης Παρασκευάς δεν έμεινε ανεπηρέαστος, χρειάστηκε να κλείσει το κομμωτήριό του και να βιώσει μια εσωτερική σύγκρουση: από τη μία το τρίαθλο, ο σκοπός του, η προσπάθειά του κι από την άλλη, πίσω του, μια Ελλάδα που κλυδωνιζόταν επικίνδυνα. Ίσως δεν ήταν σίγουρος ότι κάνει το σωστό, αλλά το να επιχειρεί αυτό που οι γύρω του θεωρούν ανέφικτο και, συγχρόνως, να του δίνει νόημα και ανθρωπιά μοιάζει από μόνο του σωστό.