Γιατί πλαντάζουμε στο κλάμα με κάθε ταινία της Pixar;

Γιατί πλαντάζουμε στο κλάμα με κάθε ταινία της Pixar;

Υπάρχει μια πανανθρώπινη αλήθεια, γνωστή σε κάθε άκρη αυτού του κόσμου, η οποία ορίζει το εξής: δεν υπάρχει περίπτωση να δεις μια ταινία της Pixar χωρίς να σε πιάσουν τα κλάματα σε κάποιο σημείο της -ή σε πολλά. Εκτός, ίσως, από το «Cars» και τις συνέχειές του, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Είναι σαν η Pixar να έχει ανάγει τη λύπη και το πάθος σε επιστήμη.

Ή μήπως όντως το έχει κάνει;

Αυτό ακριβώς υποστηρίζει η ομάδα του Above Average, κι έτσι έφτιαξαν ένα ξεκαρδιστικό βίντεο το οποίο μας ξεναγεί στο «SadLab» (Εργαστήριο Θλίψης) της Pixar. Ένα πλήρως εξοπλισμένο επιστημονικό εργαστήριο μέσα στο οποίο οι ερευνητές της Pixar προσπαθούν καθημερινά να βρουν νέους τρόπους και τεχνικές για να κάνουν τον κόσμο να πλαντάζει στο κλάμα.

Ναι, φυσικά και το SadLab δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Περιέχει όμως κάποια ψήγματα αλήθειας, καθώς η Pixar έχει όντως ορισμένους απαράβατους κανόνες που καθορίζουν τον συναισθηματικό τρόπο αφήγησης που χρησιμοποιεί στις ταινίες της. Μπορεί αυτοί οι κανόνες να μην βγήκαν από μελέτες σε εργαστήριο, σίγουρα όμως λειτουργούν. Για παράδειγμα, η πιο πρόσφατη ταινία της Pixar, το «Τα Μυαλά που Κουβαλάς», το οποίο έκανε μικρούς και μεγάλους να βγαίνουν από τις σκοτεινές αίθουσες με πρησμένα μάτια, έφτασε τα $750εκ. στα box office παγκοσμίως κι έγινε η τρίτη πιο κερδοφόρα ταινία του 2015. Λίγο κλάμα δεν έβλαψε ποτέ κανέναν, άλλωστε.