Κανιβαλισμός, μυστηριώδεις εξαφανίσεις και φόνοι. Τα σκοτεινά μυστικά 9 τροπικών νησιών που λατρεύουν οι τουρίστες

Κανιβαλισμός, μυστηριώδεις εξαφανίσεις και δολοφονίες. Η σκοτεινή πλευρά 9 τροπικών νησιών που λατρεύουν οι τουρίστες
Empty hammock in the tropical beach in the Maldives at sunset
Fyletto via Getty Images
Empty hammock in the tropical beach in the Maldives at sunset

Πόσα πραγματικά γνωρίζουν οι τουρίστες που επισκέπτονται τροπικούς παραδείσους και τους υπόσχονται ανέμελες διακοπές και βουτιές σε σμαραγδένια νερά για τα νησιά που τους τα «προσφέρουν»; Συνήθως πολύ λίγα. Κι όμως αν και συχνά τέτοιους είδους προορισμοί- κυρίως νησιά- αντιμετωπίζονται σαν να μην έχουν παρελθόν αλλά να ξεπήδησαν ξαφνικά, μόνο και μόνο για να περνάμε εμείς καλά στις διακοπές μας, έχουν όχι μόνο μια πλούσια ιστορία αλλά και πολλές άλλες «μικρές» ενδιαφέρουσες ιστορίες που κάνουν αυτούς τους προορισμούς ακόμη πιο ενδιαφέροντες.

1. Η κρυφή ιστορία των Γκαλαπάγκος: Γυμνοί Γερμανοί, εξαφανίσεις, παράνοια

Πολλοί πιστεύουν ότι τα Γκαλαπάγκος έγιναν γνωστά μετά το 1835 και την επίσκεψη του Κάρολο Δαρβίνου. Σύμφωνα όμως με την Τravel Telegraph και νησί ήταν ήδη γνωστό, χρόνια πριν μεταξύ Αμερικανών φαλαινοθηρών. Ήταν όμως ένα κυνήγι φαλαινών το 1820 αυτό που άλλαξε τα πάντα. Το σκάφος των φαλαινοθηρών δέχθηκε επίθεση από μία φάλαινα φυσητήρα και το πλήρωμα επιβιβάστηκε σε σωσίβιες λέμβους εγκαταλείποντας το σκάφος. Επί μήνες έμειναν στις λέμβους χωρίς να καταφέρουν να βρουν κάποιον να τους βοηθήσει. Η πείνα ήταν αφόρητη και έτσι αναγκάστηκαν να στραφούν στον κανιβαλισμό. Όπως γράφει η Travel Telegraph «τραβούσαν κλήρο για το ποιος θα γίνει τροφή για τους υπόλοιπους και μετά τραβούσαν πάλι κλήρο για να καταλήξουν ποιος θα είναι αυτός που θα τον σκότωνε. Από τα 20 μέλη πληρώματος μόνο 8 επιβίωσαν». Εντοπίστηκαν ανοιχτά της Νοτίου Αμερικής, παράφρονες και περιτριγυρισμένοι από ανθρώπινα οστά. Η ιστορία τους αποτέλεσε έμπνευση για τη συγγραφή του μυθιστορήματος «Μόμπι Ντικ».

Οι περίεργες ιστορίες για τα Γκαλαπάγκος συνεχίζονται με την άφιξη σε αυτό ενός εκκεντρικού Γερμανού καθηγητή, του Δρ Φρίντριχ Ρίττερ και της ερωμένης του. Και οι δύο ζούσαν σύμφωνα με τις αρχές του Νίτσε, «γυμνισμός και χορτοφαγία». Προσέλκυσαν πολλούς οπαδούς μεταξύ των οποίων και τη βαρόνη Wager de Bosquet, η οποία κατέφθασε στο νησί με δύο εραστές και σχέδια για την κατασκευή ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων. Η βαρόνη και ένας εκ των εραστών της εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς, και δεν τους είδε κανείς ποτέ ξανά. Ο Ρίττε πέθανε από δηλητηρίαση μετά την κατανάλωση χαλασμένου κρέατος (αν και υποστήριζε πως ήταν χορτοφάγος). Η δε ερωμένη του επέστρεψε στη Γερμανία και κατέληξε σε ψυχιατρείο.

2.Το σεξουαλικό σκάνδαλο στα νησιά Πίτκαιρν

Το 2004 απαγγέλθηκαν κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση σε βάρος ανηλίκων και ενηλίκων σε συνολικά επτά άνδρες. Που το περίεργο; Αυτοί αποτελούσαν σχεδόν το 1/3 του αντρικού πληθυσμού του νησιού. Έξι από αυτούς κρίθηκαν ένοχοι για 32 σεξουαλικά εγκλήματα τα οποία διαπράχθηκαν σε διάστημα 40 ετών. Το 2016, ο πρώην δήμαρχος του νησιού κρίθηκε επίσης ένοχος για υπόθεση παιδικής πορνογραφίας.

3.Η τρελή, «ματωμένη βασίλισσα» της Μαδαγασκάρης

Ίσως κάποιοι να έχετε ακούσει το όνομα Ραναβαλόνα. Πρόκειται για την βασίλισσα της Μαδαγασκάρης που επίσης είναι γνωστή ως «η τρελή βασίλισσα», «Ραναβαλόνα η σκληρή», «Μοντέρνα Μεσσαλίνα», «Ματωμένη Βασίλισσα», «Παράξενη Βασίλισσα», «Θηλυκός Καλιγούλας»... Έπεισε τους Ευρωπαίους να τη βοηθήσουν να επιβάλλει την εξουσία της στο νησί και κατά τη διάρκεια των 33 χρόνων της βασιλείας της εστίασε τις προσπάθειές της στην εξόντωση των Χριστιανών, των γειτονικών βασιλείων και των πολιτικών της αντιπάλων. Χρησιμοποιούσε δε μεγάλο αριθμό σκλάβων, που εργάζονταν υπό εξοντωτικές συνθήκες για την κατασκευή του τεράστιου παλατιού της αλλά και κάποιων δημοσίων έργων. Ο πληθυσμός του νησιού μειώθηκε από 5 σε 2,5 εκατ. μόνο μέσα στην εξαετία 1833-1839. Ένας δε από τους διαβόητους τρόπους με τους οποίους απένειμε δικαιοσύνη προέβλεπε αρχικά τη δηλητηρίαση του υπόπτου ο οποίος στη συνέχεια αναγκαζόταν να φάει τρία κομμάτια από την πέτσα ενός κοτόπουλου. Ο θάνατος ή η αδυναμία του να τα φάει σήμαιναν ενοχή.

4.Οι δολοφονικές Παρθένες Νήσοι (των ΗΠΑ)

Οι Παρθένες Νήσοι των ΗΠΑ έχουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά δολοφονιών στον πλανήτη: 52,65 ανά 100.000 κατοίκους (μόνο το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα και η Βενεζουέλα τις «ανταγωνίζονται»). Η Τζαμάικα έρχεται 5η, ο Άγιος Χριστόφορος και Νεβίς είνα στην 9η θέση. Και όλες μαζί αυτές οι χώρες βρίσκονται στην πρώτη δεκάδα του Γραφείου του ΟΗΕ για τα ναρκωτικά και το έγκλημα.

5.Η πολύ πρόσφατη ιστορία κανιβαλισμού στο Bανουάτου

Oι νησιώτες θεωρείται πως ήταν δεινοί κανίβαλοι. Το 1839 οι δύο πρώτοι Βρετανοί ιεραπόστολοι που έφτασαν στην περιοχή δολοφονήθηκαν αμέσως και φαγώθηκαν στο νησί των Μαρτύρων που σήμερα πια ονομάζεται Ερρομάνγκο. Και η ιστορία συνεχίζεται. Σύμφωνα με τον Nick Squires και όπως γράφει σχετικά στην Travel Telegraph, ακόμη και το 2008 που επισκέφθηκε το νησί, οι ντόπιοι του έδιναν συμβουλές για ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος μαγειρέματος ενός ανθρώπου. Όπως του εξήγησαν οι πρόγονοί τους, πρώτα έσκαβαν μια τρύπα στη γη, έβαζαν μέσα ζεστές πέτρες, έκοβαν το θύμα σε κομματάκια και μετά τα τοποθετούσαν στην κορυφή. Πρόσθεταν φασόλια, έβαζαν μερικές ακόμη ζεστές πέτρες και τα κάλυπταν όλα αυτά με φύλλα μπανάνας για να διατηρείται εντός ο ατμός. Ο χρόνος ψησίματος ήταν τρεις έως πέντε ώρες και ο αρχηγός του χωριού έτρωγε πάντα το κεφάλι.

Σήμερα οι περισσότεροι ανθρωπολόγοι συμφωνούν ότι η τελευταία καταγεγραμμένη τέτοιου είδους δολοφονία στο Βανουάτου πραγματοποιήθηκε μόλις το 1969.

6.Ραδιενέργεια και καρχαρίες στην ατόλη Μπικίνι των Νησιών Μάρσαλ

Σύμφωνα με την Unesco η ατόλη Μπικίνι είναι άκρως επικίνδυνη για δύο λόγους: την πυρηνική ακτινοβολία και τους καρχαρίες. Ήταν η περιοχή όπου διεξήχθησαν περισσότερες από 20 δοκιμές πυρηνικών όπλων την περίοδο 1946-1958. Αν και τα νησιά χαρακτηρίστηκαν «ασφαλή» το 1997 οι κάτοικοι αρνήθηκαν να επιστρέψουν και δεν συνιστάται η κατανάλωση προϊόντων που παράγονται εκεί. Επιπροσθέτως το γεγονός πως κανείς δεν έχει ψαρέψει στην περιοχή τα τελευταία 65 χρόνια σημαίνει πως η θαλάσσια ζωή είναι μεν πλούσια αλλά παράλληλα είναι έντονη και η παρουσία καρχαριών που κάθε χρόνο επιτίθενται σε πολλούς δύτες που εξερευνούν τα ναυάγια στη θαλάσσια περιοχή.

7.Μαλδίβες η πρωτεύουσα των...διαζυγίων (και των απορριμάτων)

Αν και εξαιρετικά δημοφιλής μεταξύ των νιόπαντρων ζευγαριών που το επιλέγουν για μήνα του μέλιτος οι Μαλδίβες φημίζονται για τον μεγάλο αριθμό διαζυγίων και για την ακρίβεια κατέχουν και το σχετικό Ρεκόρ Γκίνες (ναι υπάρχει και για αυτό). Συγκεκριμένα κάθε χρόνο υπολογίζεται πως παίρνουν διαζύγιο 10,97 στους 1.000 κατοίκους (ενδεικτικά στο Ηνωμένο Βασίλειο το ποσοστό είναι 2 στους 1.000 κατοίκους). Επίσης κάτι που πολλοί δεν γνωρίζουν είναι πως το παραδεισένιο νησί αποτελεί την χωματερή απορριμάτων του Ινδικού Ωκεανού. Μάλιστα από το 1992 έχει δημιουργηθεί και ένα τεχνητό νησί προκειμένου να γίνει καλύτερη διαχείριση του προβλήματος.

8.Οι Σεϊχέλες και το υψηλότερο ποσοστό φυλακίσεων στον κόσμο

Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2014, οι Σεϊχέλες έχουν ποσοστό φυλάκισης 799 ανά 100.000 κατοίκους - υψηλότερο από οποιοδήποτε άλλη χώρα (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, που έρχεται δεύτερη με 693). Ο δε πληθυσμός της χώρας είναι μόλις 95.000. Πρακτικά δηλαδή βρίσκονται στη φυλακή περί τα 800 άτομα. Στην κορυφή των χωρών με τα πέντε υψηλότερα ποσοστά φυλακίσεων βρίσκουμε δύο ακόμη αγαπημένους προορισμούς. Τον Άγιο Χριστόφορο και Νέβις (St.Kitts and Nevis) και τις αμερικανικές Παρθένες Νήσους.

9.Η μάστιγα της παχυσαρκίας στον Ειρηνικό Ωκεανό

Περισσότεροι από 603 εκατομμύρια ενήλικες και 107 εκατομμύρια παιδιά που ζουν σε χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού (ο παγκόσμιος πληθυσμός ανέρχεται στα 7,5 δισεκ.) είναι παχύσαρκοι, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση ινστιτούτου που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον. Πρακτικά πρόκειται για το 5% όλων των παιδιών και το 12% όλων των ενηλίκων.

Πηγή: Telegraph