Όταν ο Αντώνης Σαμαράς ζητούσε πριν από περίπου δυο μήνες από τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη να «οργώσει» την Ελλάδα και να αναλάβει την «επιχείρηση συσπείρωσης» της ΝΔ, για τον πρόεδρο της Βουλής ήταν η ευκαιρία που έψαχνε.
Κυρίως γιατί θα μπορούσε να πει τα πράγματα με το όνομα τους χωρίς να περιορίζεται από την «εθιμοτυπία» του θεσμικού του ρόλου, αλλά να προετοιμαστεί και ο ίδιος για το ενδεχόμενο μιας εκλογικής αναμέτρησης, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του το προεκλογικό σύνθημα που χρησιμοποιούσε ο προκάτοχός του Απόστολος Κακλαμάνης: «Και ο Πρόεδρος της Βουλής θέλει Σταυρό».
Σε μια εκ βαθέων συζήτηση μαζί του, ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης - και όχι ο Πρόεδρος της Βουλής - καταθέτει τη δική του εκδοχή για τις πολιτικές εξελίξεις μέχρι την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας προτάσσοντας τον «κίνδυνο ακυβερνησίας» και κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για τα φαινόμενα των «εντάσεων που δημιουργούν ένα θολό τοπίο».
Κύριο μέλημα του - αν και υποψήφιος στην Β´ Αθήνας - να επαναφέρει στη ΝΔ τους ψηφοφόρους που το 2009 και το 2012 γύρισαν την πλάτη στο κόμμα, ώστε να εκφραστεί ενιαία η Παράταξη.
Σε αντίθετη περίπτωση, όπως ο ίδιος λέει «μόνο ο κατακερματισμός της Παράταξης και η αποχή μπορούν να οδηγήσουν κάποιο άλλο κόμμα να είναι πρώτο».
Η κατάθεση του προϋπολογισμού στη Βουλή (21 Νοεμβρίου) και η ψήφιση του στις 7 Δεκεμβρίου -μια ημέρα πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup- είναι «η αφετηρία για την ανατροπή των δημοσκοπικών ευρημάτων», εκτιμά ο ίδιος, θεωρώντας ότι «μπορεί το κλίμα να αναστραφεί, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα επαναληφθεί το θολό τοπίο που δημιούργησε εντάσεις τόσο εντός κυβέρνησης, όσο και απέναντι στους δανειστές μας».
Ο κ. Μεϊμαράκης αποφεύγει να χαρακτηρίσει την ψηφοφορία στη Βουλή «κρας τεστ» για την κυβέρνηση εκτιμώντας ότι οι βουλευτές «δεν θα δημιουργήσουν προβλήματα και θα στηρίξουν, από την στιγμή που η ψήφος στον προϋπολογισμό είναι κατ´ ουσιών μια ψήφος εμπιστοσύνης».
Αυτή η ψήφος - όπως λέει - μαζί με την έκθεση αξιολόγησης είναι οι «ικανές και αναγκαίες συνθήκες για να δημιουργηθεί μια θετική εικόνα της χώρας εντός και εκτός συνόρων, αλλά και ένα σημαντικό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης για να πετύχει ένα ευνοϊκό σχέδιο για μετά την κρίση».
Όσο για τον επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Ανέκφραστος αντιμετώπισε την υπενθύμιση της πρόσφατης πρότασης του πρώην βουλευτή Ανδρέα Ψυχάρη ο οποίος έριξε το όνομα «Μεϊμαράκης» στη σχετική ονοματολογία, αλλά με χαρακτηριστική άνεση είπε την άποψη του ότι «δεν έχω κανένα πρόβλημα αν ο επόμενος Πρόεδρος θα είναι Κεντροδεξιός ή Κεντροαριστερός, αρκεί να είναι καλός, συνετός, να συμβολίζει το Έθνος και την ενότητα, όμως να έχει κοινωνική αποδοχή και να συγκεντρώνει τους 180...».
Όπως συνηθίζει να λέει «οι πολίτες θα μας ψηφίσουν αν βγάλουμε την χώρα από την κρίση και όχι μόνο αν βγάλουμε Πρόεδρο Δημοκρατίας...».