Μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση: Η μέθοδος που δημιουργεί εναλλακτικές οικογένειες σε ολόκληρο τον κόσμο

Τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα μιας αμφιλεγόμενης διαδικασίας που κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος παγκοσμίως.
Jill Lehmann Photography via Getty Images

Ήταν πριν από τέσσερα περίπου χρόνια όταν η Λίατ Μάλκα περίμενε με αγωνία το σπέρμα ενός νεκρού άνδρα για να γονιμοποιήσει το ωάριο της και να γίνει μητέρα. Η νηπιαγωγός από το Ισραήλ είχε προσπαθήσει ακόμα μια φορά να υποβληθεί σε τεχνητή γονιμοποίηση, δυστυχώς όμως η προσπάθειά της απέτυχε. Τον επόμενο μήνα όμως τα κατάφερε και τελικά η γυναίκα έμεινε έγκυος και εννέα μήνες αργότερα γέννησε τη Σίρα, το όνομα της οποίας επιλέχθηκε επειδή σημαίνει «τραγούδι» αλλά και «προσευχή» στα εβραϊκά.

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες η μεταθανάτια αναπαραγωγή είναι μια μέθοδος που ακολουθούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι προκειμένου να αποκτήσουν παιδιά. Οι άνδρες, σύμφωνα με αυτή, δωρίζουν το γενετικό τους υλικό όσο βρίσκονται στη ζωή ή πριν πεθάνουν, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν το γενεαλογικό τους δέντρο.

Οι ειδικοί προβλέπουν πως ο αριθμός της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής μετά θάνατον θα σημειώσει αύξηση τα επόμενα χρόνια δίνοντας ώθηση στην επικράτηση των «εναλλακτικών οικογενειών» που είναι αποτέλεσμα συνδυασμών πέρα από τους παραδοσιακούς. Το Ισραήλ, μια χώρα με ιδιαίτερα αυξημένα επίπεδα μεταθανάτιας εξωσωματικής ανά κάτοικο, θεωρείται και ένα ακμάζον εργαστήριο για περαιτέρω δοκιμές όσον αφορά τον συγκεκριμένο τρόπο.

Laurent Mekul via Getty Images

Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται. Το κράτος του Ισραήλ, που ρυθμίζει και χρηματοδοτεί το IVF, της εξωσωματικής δηλαδή γονιμοποίησης, είναι αυτό που θα αποφασίσει και ποιοι θα συμμετέχουν στη διαδικασία. Αυτή τη στιγμή, όλες οι γυναίκες άνω των 45 ετών, μπορούν να προχωρήσουν στην εξωσωματική γονιμοποίηση, αντλώντας γενετικό υλικό από άνδρες που έχουν φύγει από τη ζωή.

Η Μάλκα έμαθε για τη διαδικασία και τις δυνατότητες που έχει όταν ήταν 35 ετών. Ο γιατρός της τότε την ενημέρωσε πως δεν είχε αρκετά ωάρια. Έτσι, άρχισε να ψάχνει για το σπέρμα ενός ανώνυμου δότη, δεν της άρεσε όμως η ιδέα πως το παιδί της δεν θα γνώριζε ποτέ την οικογένεια του πατέρα του. Παράλληλα, φοβόταν πως το παιδί της σε μια τόσο μικρή χώρα κάποια στιγμή ίσως συναντούσε τυχαία κάποιον που θα τύχαινε να είναι αδερφός του χωρίς να το ξέρει.

Τελικά, πέτυχε στο YouTube ένα βίντεο που είχαν ποστάρει η Τζούλια και ο Βλαντ Ποζνιάνσκι. Το ζευγάρι ζητούσε νόμιμη άδεια προκειμένου να δωρίσει το σπέρμα του 25χρονου γιου τους που είχε πεθάνει από καρκίνο όταν ήταν 25 ετών. Η επιθυμία του να διατηρήσει το σπέρμα του και να το χρησιμοποιήσει για να γονιμοποιήσει μια γυναίκα περιγραφόταν με λεπτομέρειες σε ένα νομικό έγγραφο που είχε υπογράψει η δικηγόρος, Ίριτ Ρόζενμπλουμ.

Η Μάλκα επικοινώνησε με την Rosenblum, που ίδρυσε τη New Family, μια οργάνωση που αναλαμβάνει να στηρίξει εναλλακτικές ανάλογες οικογένειες στο Ισραήλ. Στη συνέχεια η Μάλκα έπρεπε να υπογράψει μια σύμβαση που όριζε πως θα χρησιμοποιήσει το σπέρμα του Μπαρούχ για να μείνει έγκυος. Έπειτα από δώδεκα μήνες γραφειοκρατικών διαδικασιών και επαφών, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ της οικογένειας και το 2015 γεννήθηκε η μικρή Σίρα.

Τη σημασία της συζήτησης για την μεταθανάτια υποβοηθούμενη αναπαραγωγή τονίζει η ειδικός οικογενειακού δικαίου και λέκτορας του πανεπιστημίου του Λίμερικ, Κάθριν Ο ’Σούλιβαν. Όπως αναφέρει, η Γαλλία, η Γερμανία και η Σουηδία επέλεξαν την απαγόρευση, ενώ άλλες χώρες όπως η Ιρλανδία αναπτύσσουν νόμους για να την επιτρέψουν. Τέτοια νομικά πλαίσια θα πρέπει να εξετάζουν σχετικά ζητήματα όπως τα κληρονομικά και τα παιδαγωγικά ζητήματα.

Η Μάλκα εξηγεί ότι παρά τους κινδύνους που υποκρύπτονται μετά τη διαδικασία, αυτή και η κόρη της ζουν ευτυχισμένες. Όταν σχολά από το νηπιαγωγείο η Σίρα, πηγαίνουν συχνά στην παραλία ή χορεύουν στο σαλόνι τους. «Είμαστε πάντα οι δύο μας και κάνουμε αυτό που μας αρέσει», είπε.

(Με πληροφορίες από The Atlantic)

Δημοφιλή