Νέες...παρατηρήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο για μια ακόμη φορά στοχεύει κατώτατους μισθούς, επιδόματα ανεργίας και ό,τι έχει απομείνει από την εργασιακή νομοθεσία.
Εμπειρογνώμονες του Ταμείου σε μια ακόμη μελέτη (Απασχόληση των νέων στις ανεπτυγμένες οικονομίες της Ευρώπης: Αναζητώντας λύσεις) με βασικό θέμα των ανεργία των νέων στην Ε.Ε. διατυπώνει την εκτίμηση πως ο κατώτατος μισθός ως ποσοστό του μέσου μισθού «αυξήθηκε» έτσι τώρα η χώρα μας θα πρέπει μειώσει το επίδομα ανεργίας.
Συγκεκριμένα, υποστηρίζουν πως το υψηλότερο κόστος εργασίας- όπως αυτό προκύπτει από την αύξηση του κατώτερου μισθού σε σχέση με το μέσο μισθό- σχετίζεται με υψηλότερη ανεργία, ειδικά στους νέους οι οποίοι κατά κύριο λόγο προσλαμβάνονται σε τέτοιες θέσεις . Τονίζεται δε πως το ποσοστό όσων εργάζονται με καθεστώς προσωρινής απασχόλησης είναι μικρότερο συγκριτικά με άλλα κράτη- μέλη.
Κατατάσσουν μάλιστα την Ελλάδα, μαζί με την Ισπανία και την Ιταλία, στην τρίτη «ομάδα» χωρών όπου η ανεργία των νέων ήταν υψηλότερη του μέσου όρου και πριν την κρίση.
Στη μελέτη μάλιστα τονίζουν πως «Το ποσοστό του κατώτατου μισθού σε σχέση με το μέσο μισθό παρέμεινε απαράλλαχτο για την πλειοψηφία των ανεπτυγμένων ευρωπαϊκών χωρών, ενώ αυξήθηκε στη Γαλλία, την Ελλάδα, την Πορτογαλία και την Ισπανία».
Ειδικότερα για την Ελλάδα, αναφέρεται πως ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται στα 586 ευρώ, ενώ ο μέσος μισθός στα 1.022 ευρώ. Έτσι, σύμφωνα με τη μελέτη ο κατώτατος μισθός αποτελεί το 57% του μέσου μισθού που δίδεται στους εργαζομένους στην Ελλάδα.
Όπως προτείνεται, οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας θα πρέπει να προσανατολιστούν: στη μείωση του εργασιακού κόστους μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών, στην αναμόρφωση των πολιτικών που διαμορφώνουν τους κατώτατους μισθούς, στην αναμόρφωση των επιδομάτων ανεργίας, στη βελτίωση των δεξιοτήτων και της επαγγελματικής κατάρτισης, στη μείωση της δυαδικότητας στην αγορά εργασίας και στην εφαρμογή ενεργών πολιτικών εργασιακής πολιτικής.