Νέο Δελχί - Χαιρετίσματα από την Ινδία, όπου καλωσορίζουμε την τελευταία διεθνή έκδοση, σε συνεργασία με τον όμιλο «The Times Of India» και τον ψηφιακό του βραχίονα, Times Internet (TIE).
H Ινδία είχε πάντα βαθιά, προσωπική σημασία για μένα. Όταν ήμουν 17 ετών, σπούδασα συγκριτική θρησκειολογία στο Πανεπιστήμιο Visva-Bharati της Καλκούτα, το οποίο ιδρύθηκε από τον συγγραφέα και καλλιτέχνη Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ. Ανάμεσα στο χρόνο που πέρασα εκεί για τις σπουδές μου, ταξίδεψα σε ολόκληρη τη χώρα, την οποία και ερωτεύτηκα. Η ερωτική σχέση με την Ινδία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Τα τελευταία χρόνια, όπου αυξάνεται η προσήλωση μου στο πώς μπορούμε να κατακτήσουμε περισσότερη ευημερία και σοφία στη καθημερινότητα μας, την οποία η σύγχρονη τεχνολογία πολιορκεί, η Ινδία είναι ακόμη πιο επίκαιρη και συναρπαστική υπόθεση.
Πέρα από τους 1.240.000.000 κατοίκους της, η Ινδία είναι απέραντη με κάθε τρόπο - η ιστορία, τα χρώματα, οι γεύσεις, οι πνευματικές παραδόσεις, οι ιστορίες των ανθρώπων της, οι αντιφάσεις, καθώς και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζει. Η αφήγηση όλων αυτών των ιστοριών και η δημιουργία μιας πλατφόρμας, ώστε οι ίδιοι οι Ινδοί να μπορούν να αφηγηθούν τις δικές τους ιστορίες συνιστούν έναν από τους βασικότερους λόγους για τους οποίους είμαι τόσο ενθουσιασμένη με τη HuffPost India.
Όπως γράφει ο Patrick French στο βιβλίο «Ινδία: ένα πορτρέτο»:
Με τον συνδυασμό του ακραίου πλούτου και της τεράστιας φτώχειας, την ανάμειξη μορφωμένων και αναλφάβητων ανθρώπων, τις ανταγωνιστικές ιδεολογίες, την έλλειψη ομοιογένειας, την καλοσύνη και την αμείλικτη σκληρότητα, τις πολύπλοκες σχέσεις με τη θρησκεία, τις παράλληλες πραγματικότητες και τον ταχύτατο ρυθμό κοινωνικών αλλαγών, η Ινδία αποτελεί έναν μακρόκοσμο και ίσως μια προοικονομία για τις συνθήκες του κόσμου στο μέλλον.
Χωρίς αμφιβολία, η Ινδία αντιμετωπίζει τεράστιες και μοναδικές προκλήσεις. Αν και έχει εξελιχθεί, από την 10η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο το 2005 στην τρίτη μεγαλύτερη το 2011 -και ενδεχομένως, μάλιστα, να ξεπεράσει και την Κίνα μέχρι το 2028 ως η πολυπληθέστερη χώρα στο κόσμο- 400 εκατομμύρια Ινδοί ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ συγκεντρώνει το 40% των υποσιτιζόμενων παιδιών του πλανήτη. Η διαφθορά είναι ενδημική σε κάθε πολιτική διαστρωμάτωση, ενώ σχεδόν το ένα τέταρτο των Ινδών ανδρών έχουν διαπράξει κάποιο σεξουαλικό έγκλημα. Μόλις πέρυσι, κατά μέσο όρο 92 γυναίκες την ημέρα έπεσαν θύματα βιασμού -και αυτό περιλαμβάνει μόνο τις περιπτώσεις που καταγγέλθηκαν. (Ορισμένοι ακτιβιστές σημειώνουν ότι μονάχα το 10% ή ακόμη και το 1% των βιασμών έχουν αναφερθεί στις αρχές). Πάνω από το ήμισυ του πληθυσμού της χώρας -620 εκατομμύρια άνθρωποι - δεν έχουν τουαλέτα στο σπίτι τους. Όπως το έθεσε και η Maria Fernandez της UNICEF «είτε στα αστικά κέντρα είτε στην επαρχία, τα περιττώματα είναι παντού γύρω μας, από τις παιδικές χαρές μέχρι έξω από τα γραφεία μας». Όπως γράφουν οι Jean Drèze and Amartya Sen στο βιβλίο τους «Αβέβαιη δόξα: H Ινδία και οι αντιφάσεις της»:
«Η ανισότητα στην Ινδία παίρνει τρομερές διαστάσεις λόγω των τεράστιων αντιθέσεων ανάμεσα σε προνομιούχους και φτωχούς. Υπάρχει τεράστια ανεπάρκεια σε όλα εκείνα τα βασικά αγαθά που προϋποθέτουν οι στοιχειώδεις συνθήκες ζωής. Αυτά που εμείς θεωρούμε δεδομένα, όπως ένα σχολείο, ένα νοσοκομείο, μια τουαλέτα στο σπίτι ή δυο γεύματα την ημέρα, απουσιάζουν από τη ζωή ενός τεράστιου ποσοστού του πληθυσμού της Ινδίας».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, από την αρχή του 21ου αιώνα, η Ινδία διανύει τη φάση της μαζικότερης μετανάστευσης από τις αγροτικές προς τις αστικές περιοχές. Τα παραδοσιακά συστήματα υποστήριξης έχουν αποδυναμωθεί και οι πιέσεις είναι τεράστιες. Αυτή τη στιγμή στην Ινδία αυτοκτονούν κάθε μέρα κατά μέσο όρο 371 άνθρωποι - και αυτό σημειώνεται κάθε 15 λεπτά της ώρας. «Η κουλτούρα των πολυεθνικών εταιριών έχει επιβάλει περισσότερες ώρες εργασίας, λιγότερο ελεύθερο χρόνο για την οικογένεια, αποσπασματικό τρόπο ζωής και διαρκή εξάρτηση από την τεχνολογία» σχολιάζει ο Τζόνσον Τόμας, διευθυντής της τηλεφωνικής γραμμής υποστήριξης Aasra για την πρόληψη των αυτοκτονιών. Με άλλα λόγια, το άγχος και οι εξοντωτικοί ρυθμοί εργασίας, σε συνδυασμό με την αποξένωση από την οικογένεια και τους φίλους έχουν καταστροφικές συνέπειες.
Αυτό που περιγράφεται δεν είναι ανόμοιο με ό, τι έγινε στη Δύση, μόνο που εδώ στην Ινδία αυτό συμβαίνει σε σαρωτικό ρυθμό και σε μαζικότερη κλίμακα.
Και ακριβώς όπως και στις ΗΠΑ, η «υπερ-συνδεσιμότητα» και η υπερβολική εξάρτηση από τα τηλέφωνα και τις ψηφιακές συσκευές έχουν αρνητικές επιπτώσεις στον ύπνο των Ινδών, με αποτέλεσμα τον«junk ύπνο» -μια αποσπασματική εκδοχή του ύπνου που δεν είναι βαθύς και δεν φθάνει στο στάδιο REM. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο μεταξύ των νέων Ινδών. Όπως έγραψε και η Anisha Francis στους Times of India, «αν και έχει γίνει συνηθισμένο φαινόμενο να βλέπεις παιδιά στη προ-εφηβική ηλικία να ασχολούνται διαρκώς με τα κινητά τηλέφωνα και τα iPod, που τους έχουν αγοράσει οι γονείς τους, τα ίδια ηλεκτρονικά gadget βρίσκονται στη κορυφή της λίστας των αιτιών για τις ανθυγιεινές συνήθειες ύπνου». Σύμφωνα με μια έρευνα που έγινε σε 25 πόλεις της Ινδίας, το εκπληκτικό ποσοστό του 93 τοις εκατό των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι δεν κοιμούνται τις απαραίτητες ώρες.
Ωστόσο, η Ινδία διαθέτει μοναδικούς πόρους για να ανταποκριθεί σε όλες τις προκλήσεις. Όταν οι άνθρωποι μιλούν για τα σύγχρονα πλεονεκτήματα της Ινδίας, συχνά επικεντρώνονται σε θέματα, όπως η τεχνολογία, η ακαδημαϊκή προσήλωση στην επιστήμη, την τεχνολογία και την πληροφορική, καθώς και η άνοδος της μεσαίας τάξης. Λιγότερη συζήτηση γίνεται για αυτό που βλέπει κάποιος, όταν βρίσκεται εδώ: πώς, σε καθημερινό επίπεδο, οι Ινδοί οργανικά και αβίαστα αξιοποιούν τα εργαλεία και τις πρακτικές των αρχαίων πνευματικών παραδόσεων τους. Ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο αυτές οι παραδόσεις αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ινδικής ζωής θα βοηθήσουν σε μεγάλο βαθμό, ώστε η Ινδία να διαχειριστεί και να υπερβεί τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται.
Για αρκετές δεκαετίες τώρα, πολλές από αυτές τις παραδόσεις και τις πρακτικές έχουν ενσωματωθεί στη δυτική κουλτούρα. Από την ευρεία υιοθέτηση του διαλογισμού μέχρι την διάδοση της γιόγκα, η οποία κάποτε θεωρούνταν κάτι "εναλλακτικό", σήμερα βρίσκονται εδραιωμένες στο σύμπαν του αμερικανικού mainstream.
Οι πνευματικές παραδόσεις της Ινδίας έχουν σήμερα ξεχωριστή θέση στο επίκεντρο της παγκόσμιας συζήτησης για το τι σημαίνει να ζούμε μια καλή ζωή.
Η Μπαγκαβάτ Γκίτα (Bhagavad Gita), ένα κεφάλαιο του Ινδουϊστικού έπους Μαχαμπαράτα, του 5ου π.Χ αιώνα, εφιστά την προσοχή μας σε τρία διαφορετικά μοντέλα ζωής: μια ζωή που χαρακτηρίζεται από αδράνεια και νωθρότητα, δίχως στόχους και τα επιτεύγματα. Μια ζωή γεμάτη δράση, εργασία και επιθυμία. Και μια ζωή γεμάτη με καλοσύνη, η οποία δεν αφορά αποκλειστικά τους εαυτούς μας, αλλά τους άλλους. Στο δεύτερο μοντέλο ζωής φαίνεται ότι εδράζεται το μεγαλύτερο μέρος της σύγχρονής ζωής, όμως όλο και περισσότεροι άνθρωποι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης συνειδητοποιούν την ρηχότητα μιας αποκλειστικά παρόμοιας προσέγγισης. Προκειμένου να κατακτήσουμε την ευτυχία μαζί με την ευημερία, χρειάζεται να κατανοήσουμε το τρίτο μοντέλο ζωής.
Ορισμένοι από τους πιο καινοτόμους business leaders έχουν αντλήσει τις αρχές τους, ιχνηλατώντας αξίες που προέρχονται από τις ρίζες του Ινδικού πολιτισμού και ανακαλύπτωντας τη γιόγκα, τον διαλογισμό και τις μεθόδους ανανέωσης ως εναλλακτικές οδούς στη δυτική κουλτούρα εργασίας, η οποία διέπεται από το στρες, την έλλειψη ύπνου και την εξάντληση. Θυμηθείτε το βιβλίο που ζήτησε ο Steve Jobs να μοιραστεί στο μνημόσυνο του: δεν πρόκειται για ένα εγχειρίδιο για επιχειρήσεις, ούτε ένα βιβλίο σχετικά με την τεχνολογία της καινοτομίας, αλλά «H Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι» του Paramahansa Yogananda, ενός από τους ανθρώπους που βοήθησαν στο να διαδοθεί ο διαλογισμός στη Δύση. Οπως έγραψε ο Γιογκανάντα:
«Η διαίσθηση είναι καθοδήγηση της ψυχής, που εμφανίζεται φυσικά στον άνθρωπο κατά τη διάρκεια εκείνων των στιγμών, όταν ο νους του είναι ήρεμος. Σχεδόν ο καθένας έχει βιώσει την εμπειρία μιας ανεξήγητα σωστής σκέψης, ή έχει μεταφέρει αποτελεσματικά τις σκέψεις του σε ένα άλλο πρόσωπο. Το ανθρώπινο μυαλό, απαλλαγμένο από την στατική της ανησυχίας, μπορεί να εκτελέσει μέσω της κεραίας της διαίσθησης όλες τις λειτουργίες των περίπλοκων μηχανισμών, λειτουργώντας σαν ένας πολύπλοκος πομπός και δέκτης σκέψεων, ο οποίος μπορεί να αποσυντονίζει εκείνες που είναι ανεπιθύμητες».
Ο Jobs είχε περάσει αρκετό χρόνο στην Ινδία και είχε επηρεαστεί ιδιαίτερα από τον ρόλο που παίζει η διαίσθηση στην καθημερινότητα των Ινδών. «Οι άνθρωποι στην ινδική ύπαιθρο δεν χρησιμοποιούν τη λογική τους, όπως κάνουμε εμείς. Αντίθετα χρησιμοποιούν τη διαίσθησή τους, και η διαίσθησή τους είναι πολύ πιο ανεπτυγμένη από ό, τι στον υπόλοιπο κόσμο», είπε ο Jobs. «Η διαίσθηση είναι ένα πολύ ισχυρό πράγμα, πιο ισχυρή από την διάνοια, κατά τη γνώμη μου. Αυτή η κατανόηση είχε μεγάλο αντίκτυπο στη δουλειά μου."
Η αξία και η ισχύς της διαίσθησης και της συναίσθησης επικυρώνονται όλο και συχνότερα από την επιστήμη. Τον περασμένο Οκτώβριο, ταξίδεψα στην Νταραμσάλα για μια συνάντηση με τον Δαλάι Λάμα, την οποία διοργάνωσε το Mind and Life Institute. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου, ήταν αδύνατο να μην παρατηρήσω πόσο βαθιά ενσωματωμένη είναι η αίσθηση ευγνωμοσύνης στην καθημερινή ινδική ζωή, με κάθε γεύμα να ξεκινά με μια απλή προσευχή. Οι άνθρωποι σκέφτονται τον Δαλάι Λάμα ως πνευματικό ηγέτη, και είναι σίγουρα αυτό, αλλά ακούγοντας κανείς αυτόν και πολλούς από τους παρισταμένους μοναχούς, ήταν συναρπαστικό να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο επιζητούν από την επιστήμη (συγκεκριμένα την νευροεπιστήμη) ώστε να πείσουν μια δύσπιστη και κοσμική κοινωνία για τη δύναμη του στοχασμού και της συμπόνιας, ώστε να αλλάξουμε τη ζωή μας και τον κόσμο μας.
Ένα τεράστιο μέρος της δυναμικής που έχει σήμερα η Ινδία εντοπίζεται στην ικανότητά της να ξαναβρίσκει τις ρίζες της, αναζητώντας πρακτικές από το δικό της παρελθόν, και έπειτα να τις ενσωματώνει σε κάθε διαφορετική παράμετρο της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της πολιτικής. Ο Πρωθυπουργός Ναρέντρα Μόντι εξελέγη τον περασμένο Μάιο με ατζέντα την ανάπτυξη όλων των βασικών υποδομών της Ινδίας και την καταπολέμηση της εκτίναξης των ανισοτήτων και της φτώχειας. Ωστόσο η πολιτική ηγεσία πρέπει να δρα για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών με κάθε δυνατό τρόπο. Έτσι, τον περασμένο μήνα, ο Μόντι διόρισε τον Shripad Yesso Naik ως τον πρώτο υπουργό της Ινδίας με αποκλειστική αρμοδιότητα τη γιόγκα. Μέχρι τώρα η Ινδία διέθετε ήδη ένα τμήμα του Υπουργείου Υγείας με έμφαση στην Αγιουρβέδα και τη γιόγκα, όχι μόνο για τη διεξαγωγή έρευνας, αλλά και για την προώθηση της ευαισθητοποίησης γύρω από αυτές τις πρακτικές και τα οφέλη τους. Ομως η υπουργοποίηση του Naik σηματοδοτεί ότι η παραπάνω δέσμευση περνάει στο επόμενο επίπεδο, καθιστώντας την Ινδία σε θέση να εξελιχθεί σε μια ακόμη πιο ισχυρή χώρα με σημαντικό ρόλο στη παγκόσμια ευημερία. «Αυτή είναι η κοσμοθεωρία μας και δεν έχει λάβει ακόμη αρκετή βαρύτητα», δήλωσε ο Naik. «Αποστολή μας να την χαρίσουμε στον κόσμο».
Όταν κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου συναντήθηκα με τον Naik στο Bangalore στα πλαίσια του Sri Sri Ravi Shankar's ashram για τον εορτασμό της 10ης επετείου της Ακαδημίας Αγιουβερδικών Επιστημών Sri Sri, μου είπε ότι θα ήθελε να δει «έναν δάσκαλο γιόγκα σε κάθε χωριό και τη γιόγκα να διδάσκεται σε κάθε δημόσιο σχολείο». Αλλά ο τρόπος που μου μίλησε για την γιόγκα διέφερε από την απλουστευτική αντίληψη της γιόγκας ως μιας μεθόδου άσκησης. Εκείνο που χαρίζει δύναμη στη γιόγκα, είπε «είναι η σύνδεση με το μυαλό και ολόκληρη η σοφία που προέρχεται από τα βάθη των 5000 χρόνων, καθιστώντας δυνατή την πρόληψη των ασθενειών και την προσφορά ειδικών asanas (στάσεων) για διάφορες παθήσεις».
Είναι γνωστό ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Μόντι ασκεί ενθουσιωδώς τη γιόγκα (αφιερώνει δύο ώρες την ημέρα) και έχει μιλήσει για το πώς, βοηθώντας μας να κάνουμε ενδοσκόπηση, η γιόγκα μπορεί να επιφέρει αλλαγές προς τα έξω. «Η γιόγκα δεν πρέπει να είναι απλώς μια άσκηση για εμάς, αλλά θα πρέπει να είναι ένα μέσο για να συνδεθούμε με τον κόσμο και με τη φύση», δήλωσε ο Μόντι τον Σεπτέμβριο στην ομιλία του στα πλαίσια της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών. «Θα πρέπει να φέρει μια αλλαγή στον τρόπο ζωής μας και να δημιουργήσει την ευαισθητοποίηση σε εμάς, και αυτό είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής». Στην ίδια ομιλία ενθάρρυνε τη δημιουργία μιας Παγκόσμιας Ημέρας Γιόγκα.
Η υιοθέτηση αυτών των αρχών μπορεί να διαπιστωθεί σε κάθε επίπεδο. Ο Hasmukh Patel, ο επίτροπος της αστυνομίας του Surat, χρησιμοποιεί τη γιόγκα ως μέθοδο για να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα των 3.500 αστυνομικών υπό τις διαταγές του. Το πρόγραμμα επιτρέπει στους αστυνομικούς να λάβουν μέρος σε 10ήμερο πρόγραμμα εντατικού διαλογισμού και γιόγκα, ενώ ασφαλώς λαμβάνουν κανονικά τις πλήρεις αποδοχές τους. Η σχολή της γιόγκα που ακολουθείται είναι η Βιπάσανα, που κυριολεκτικά σημαίνει «να δείτε τα πράγματα όπως πραγματικά είναι» - ένα αρκετά καλό εφόδιο για έναν αστυνομικό. «Ως αξιωματικός της αστυνομίας» σχολίασε ο Patel, «ασχολούμαι κυρίως με την αδικία. Αυτή συνήθιζε να με εξοργίζει αλλά μετά το διαλογισμό, σταμάτησε. Ο κύριος αντίκτυπος του διαλογισμού είναι ο έλεγχος της αντίδρασης, του θυμός, του φόβος και η βελτίωση της συγκέντρωσης και της λήψης καλύτερων και πιο στοχευμένων αποφάσεων». Ασφαλώς στις ΗΠΑ δεν λείπουν οι ειδήσεις για αξιωματικούς της αστυνομίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να είχαν λάβει καλύτερες και περισσότερο σωστές αποφάσεις.
Η τεχνολογία έχει διαταράξει κάθε πτυχή της ινδικής κοινωνίας και υπάρχουν πάνω από 240 εκατομμύρια χρήστες του Διαδικτύου στην Ινδία -περισσότεροι από ό,τι υπάρχουν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κάποτε το ταξίδι με τρένο στη χώρα απαιτούσε άφθονες ώρες αναμονής σε ουρά. Σήμερα οι Ινδοί μπορούν να αγοράσουν τα εισιτήρια τους από το Irctc.co.in -στην πραγματικότητα πρόκειται για την μεγαλύτερη πλατφόρμα e-commerce στη χώρα. Οι αγρότες, ακόμη και στα πιο απομακρυσμένα χωριά μπορούν να χρησιμοποιούν τα κινητά τηλέφωνα τους για να μάθουν τις τιμές των βασικών προϊόντων σε πραγματικό χρόνο. Καθένας με πρόσβαση στο διαδίκτυο μπορεί να επιλέξει ένα μάθημα προγραμματισμού από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στο Coursera ή ένα μάθημα φιλοσοφία από το Yale. Και τώρα η Swayam, μια εγχώρια εταιρεία MOOC (που προσφέρει massive open online courses) θα προσφέρει μαθήματα IIT από το Πανεπιστήμιο της Βομβάης και άλλα τεχνολογικά ιδρύματα. Εξάλλου το συντριπτικό ποσοστό των Ινδών χρησιμοποιούν το κινητό τηλέφωνο τους: περισσότεροι από 100 εκατομμύρια Ινδοί έχουν προφίλ στο Facebook και περισσότεροι από 84 εκατομμύρια έχουν πρόσβαση σε αυτό μέσω κινητής συσκευής.
Όσο η Ινδία εκσυγχρονίζεται, ταυτόχρονα διατηρεί ζωντανές τις αξίες των φιλοσοφικών παραδόσεων της. Αυτό είναι ακόμη πιο αισθητό στον τομέα των επιχειρήσεων. Πολλοί επιχειρηματίες προσπαθούν να επιταχύνουν τις αλλαγές στους χώρους εργασίας, ώστε να αμβλύνουν την επαγγελματική εξουθένωση, βοηθώντας παράλληλα το ανθρώπινο δυναμικό να αξιοποιήσει την πλήρη δυναμική του. Σχεδόν το 1/3 των εργοδοτών προσφέρουν κάποιο πρόγραμμα ανακούφισης του εργασιακού στρες, μέσω μαθημάτων γιόγκα και Tai Chi.
Σχεδόν όλοι από όσους έχω συναντήσει στο ταξίδι μου στην Ινδία εξασκούν κάποια μορφή πνευματικής πρακτικής και είναι πρόθυμοι να μιλήσουν γι' αυτό -και να το μοιραστούν στο Twitter! Για παράδειγμα, ο Ντεβέντρα Φαντναβίς, υπουργός της πολιτείας Μαχαράστρα και μέλος του κυβερνώντος κόμματος Bharatiya Janata έγραψε πρόσφατα στο twitter για τον στόχο του να ενθαρρύνει τη γιόγκα και τις άλλες πρωτοβουλίες ολιστικής ιατρικής «για να οικοδομηθεί μια υγιής Μαχαράστρα». Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Karan Johar μίλησε για το πώς ο διαλογισμός είναι συχνά «η πιο ειρηνική στιγμή της ημέρας», προσθέτοντας ότι «Όλοι θέλουμε να βρεθούμε σε αυτό το στάδιο συνειδητότητας, πείτε το διαλογισμό ή απλώς αναζήτηση...». Και η δημοσιογράφος Barkha Dutt, η οποία τα τελευταία 20 χρόνια έχει ταξιδέψει σε εμπόλεμες ζώνες από το Κασμίρ μέχρι το Ιράκ, θεωρεί ότι η γιόγκα αποτελεί ένα κλειδί για προσωπική εξισορρόπηση, όταν το μεγαλύτερο μέρος της δουλειάς της προκαλεί κατάθλιψη. «Το μειονέκτημα της δουλειάς που κάνω είναι ότι είμαι εκτεθειμένη σε τόσο θάνατο, βία, συγκρούσεις και τραγωδία» σχολιάζει. «Αυτό σε σημαδεύει με τρόπους που είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσεις άμεσα... Επομένως, περισσότερο και από την φυσική αναζωογόνηση, αυτό που χρειάζομαι είναι κάτι που με βοηθάει να απαλλαγώ από το στρες».
Και τώρα, λίγα λόγια για την διευθυντική ομάδα της HuffPost Ιndia. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να συνεργαζόμαστε με τον Satyan Gajwani, τον οποίο γνώρισα για πρώτη φορά πριν πέντε χρόνια. Aνέλαβε CEO της Times Internet (ΤΙΕ) όταν ήταν μόλις 27 χρονών και γνώρισε τη σύζυγό του Trishla Jain, όταν σπούδαζαν και οι δυο στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Ο Puneet Singhvi ηγείται της Times Global Partners, ενός τμήματος του ομίλου The Times of India, το οποίο είναι υπεύθυνο για να την ανάπτυξη των ψηφιακών μέσων και επιχειρήσεων στην Ινδία και φέρνει μαζί του την πολυετή πείρα του από το παρελθόν του στους τομείς της κινητής τηλεφωνίας και των πωλήσεων. Επίσης, έχουμε την χαρά να διευθύνει την συντακτική ομάδα της HuffPost India ο KK Sruthijith, editor-in-chief, ο οποίος προέρχεται από το Quartz India.
Η ΗuffPost India εισέρχεται στο ψηφιακό σύμπαν καλύπτοντας θέματα και ιστορίες που αντιπροσωπεύουν πολλές και διαφορετικές πτυχές της ινδικής ζωής και του πολιτισμού, μεταξύ των οποίων: μια ανασκόπηση των πρώτων έξι μηνών της θητείας του πρωθυπουργού Ναρέντρα Μόντι, τους τρόπους με τους οποίους οι χαμηλές τιμές του πετρελαίου βοηθούν την ινδική οικονομία, το ρεκόρ της χώρας στις επιδόσεις της για την κλιματική αλλαγή, μια συνέντευξη με τον σκηνοθέτη του Bollywood, Farah Khan και μερικά από τα καλύτερα ταξιδιωτικά applications. Aπό την HuffPost India ελπίζουμε να αρχίσει η συζήτηση για το πώς μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή μας με λιγότερο άγχος, μεγαλύτερη πληρότητα και ήδη από την ημέρα έναρξης δημοσιεύουμε, μεταξύ άλλων, ρεπορτάζ με συμβουλές εμπειρογνωμόνων σχετικά με το πώς μπορούν οι Ινδοί να αντιμετωπίσουν το άγχος που συνεπάγονται οι ώρες κυκλοφοριακής αιχμής στο μετρό του Νέου Δελχίου, τους λόγους για τους οποίους οι Ινδοί χάνουν τον οφέλιμο χρόνο του ύπνου, συνεντεύξεις με νεαρούς Ινδούς που εργάζονται σε tech επιχειρήσεις και αντάλλαξαν τον αστικό τρόπο ζωής για μια καθημερινότητα σε μακρινές επαρχίες, αλλά και τις 11 στάσεις γιόγκα που μπορείτε να δοκιμάσετε στο γραφείο σας.
Και ενώ η HuffPost India θα καλύπτει όλες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ινδία, καθώς και όλες εκείνες τις παθογένειες ή τις δυσλειτουργίες, θα αφηγείται με τολμηρό και συστηματικό τρόπο όλες εκείνες τις ιστορίες που παρουσιάζουν όσα λειτουργούν σωστά. Για αρχή, αναδεικνύουμε όλες τις οργανώσεις που αξιοποιούν τη συλλογική δημιουργικότητα και αλληλεγγύη, ώστε να βελτιώσουν τις ζωές διαφορετικών ατόμων και κοινοτήτων. Το Ugly Indian Project είναι μια οργάνωση που προσκαλεί ανθρώπους στη Μπανγκαλόρ για να καθαρίσουν αυτή την πανέμορφη πόλη -και ασφαλώς έπειτα καταγράφουν στα social media τη δουλειά τους, ποστάροντας φωτογραφίες.
Θα διαβάσετε επίσης ένα ρεπορτάζ για το Raagiri, μια πρωτοβουλία διεκδίκησης του δικαιώματος πεζοδρόμησης στο Νέο Δελχί ώστε να μειωθεί η κυκλοφοριακή συμφόρηση και η ρύπανση. Κοιτάμε, επιπλέον, πως οι Ινδοί χρησιμοποιούν τα social media και την τεχνολογία με δημιουργικούς τρόπους, όπως με το να χρησιμοποιούν ομάδες στο Facebook για να βρίσκουν στέγη σε πόλεις της Ινδίας, χωρίς μεσίτες, αλλά και εφαρμογές «επαγρύπνησης», όπως το application Pothole Watch, το οποίο καταγράφει τις λακούβες στους δρόμους.
Παρουσιάζουμε το προφίλ του Rwitwika Bhattacharya, ενός 27χρονου απόφοιτου του Χάρβαρντ, ο οποίος ίδρυσε μια ΜΚΟ που βοηθάει τους βουλευτές να διαγνώσουν τα βασικά ζητήματα στις εκλογικές περιφέρειες τους.
Στην ενότητα των blogs της HuffPost Ινδίας γράφουν, μεταξύ άλλων, ο καταξιωμένος ηθοποιός Manoj Bajpayee για τις συμβουλές που δίνει στη κόρη του, η lifestyle blogger Miss Malini γράφει για την αύξηση της πολιτιστικής επιρροής της Ινδίας σε ολόκληρο τον κόσμο, ο Arnab Ray για τις πολιτικές διαμάχες που βρίσκονται σε εξέλιξη στο Νέο Δελχί, η editor-in-chief του YaleGlobal για μια πιθανή συνοριακή συμφωνία με το Μπαγκλαντές, ο καθηγητής ψυχολογίας Tanu Shree Singh γράφει για την πρόκληση του να μεγαλώνεις αγόρια που θα σέβονται τις γυναίκες στο πλαίσιο μιας πατριαρχικής κοινωνίας. Η περιβαντολλογική ακτιβίστρια Sunita Narain γράφει για την περιβαλλοντολογική κρίση στο Νέο Δελχί. Ο ραδιοφωνικός παραγωγός Anant Nath Jha γράφει για την περιβόητη κίνηση στους Ινδικούς δρόμους. Ο Baijayant "Jay" Panda, μέλος του Κοινοβουλίου γράφει για τη δύναμη της τεχνολογίας, ο Chapal Mehra για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στην Ινδία, ο υποψήφιος διδάκτορας Raza Habib Raja γράφει για τις Πακιστανικές ρίζες του και την αγάπη του για την Ινδία και ο ηθοποιός Rahul Khanna για τη σχέση του με τον παππού του.
Σαφέστατα, η Ινδία αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις στο δρόμο της για το μέλλον. Ομως, είναι η προσήλωση στις αρχαίες παραδόσεις της, οι οποίες έχουν μεταφερθεί σε ολόκληρο τον κόσμο και συνδέονται με τη δύναμη της σοφίας που θα αποτελέσουν το βασικότερο στήριγμα και την εγγύηση για την ανοικοδόμηση μιας νέας εποχής. Είμαι ενθουσιασμένη που η HuffPost India θα είναι εκεί για να αφηγηθεί αυτό το χρονικό και -εξίσου σημαντικό- να βοηθήσει τους Ινδούς να μοιραστούν οι ίδιοι τις προσωπικές ιστορίες τους. Ας καλωσορίσουμε μαζί την Ινδία στην οικογένεια της HuffPost.