1.Από πότε δραστηριοποιείστε στην Ελλάδα και πόσα άτομα απασχολείτε;
Έχουμε περισσότερους από 20.000 εθελοντές ανά τον κόσμο και στην Ελλάδα ξεκινήσαμε να δραστηριοποιούμαστε στα τέλη Αυγούστου 2015, με 225 εθελοντές συνολικά από τότε- όλοι τους έμπειροι στην αντιμετώπιση καταστροφών, κανένας έμμισθος.
2.Ποιο το έργο που προσφέρετε και σε ποια συγκεκριμένα πεδία εξειδικεύεστε;
Είμαστε μια κίνηση εθελοντισμού που πιστεύει ότι «ο καθένας είναι απαραίτητος». To Third Wave ιδρύθηκε από την (Dr.) Alison Thompson και σκοπός μας είναι - ξεπερνώντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια- να συνδράμουμε όσους χρειάζονται βοήθεια, δίνοντάς τους αγάπη, φως και ελπίδα.
Κάθε καταστροφή είναι διαφορετική και έχουμε μάθει να προσαρμοζόμαστε. Στο παρελθόν κύριος σκοπός μας ήταν η παροχή ιατρικής βοήθειας, όμως, στην παρούσα κρίση έχουμε επικεντρωθεί στην διανομή στους πρόσφυγες μιας χάρτινης, αναδιπλούμενης και αδιάβροχης «συσκευής» που φορτίζει με ηλιακή ενέργεια και παράγει φως μέχρι και για 12 ώρες.
3.Ποιες είναι οι πηγές χρηματοδότησής σας (κρατική, ιδιωτική, ΙΟs -World Bank, UNHCR κτλ) και πως κατανέμεται το συνολικό μπάτζετ σας- στις δράσεις της οργάνωσης αλλά και τα λειτουργικά έξοδά σας, τη μισθοδοσία κλπ;
Η χρηματοδότηση μας προέρχεται από φίλους μας στο Facebook- όλες οι δωρεές χρησιμοποιούνται στις συσκευές φωτισμού. Προσφάτως ξεκίνησε και χρηματοδότησή μας από την οργάνωση “Operation Blessing International”.
4.Με ποια διαδικασία και βάση ποιων κριτηρίων αποφασίζονται οι αποστολές σας; Περιοχές και ανθρωπιστικές κρίσεις όπου έχετε παρέμβει ή έχετε τώρα παρουσία; Πως και από ποιον γίνεται η αξιολόγηση του έργου σας;
Οι εθελοντές μας βρίσκονται παρόντες στις μεγάλες καταστροφές, συνήθως την επόμενη μέρα, δημιουργώντας νοσοκομειακές εγκαταστάσεις στο πεδίο, όπου και παραμένουν μακροπρόθεσμα.
Ιδρυθήκαμε μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου - συνέδραμα αμέσως η ίδια (σσ Alison Thompson) και παρέμεινα 9 μήνες στο Ground Zero. Στο τσουνάμι του 2004 λειτουργήσαμε ένα νοσοκομείο στο πεδίο, ανακατασκευάσαμε 500 σπίτια κι ένα νοσοκομείο και δημιουργήσαμε θέσεις εργασίας. Στη Σρι Λάνκα δημιουργήσαμε το πρώτο κέντρο έγκαιρης προειδοποίησης τσουνάμι. Στην Αϊτή, στους σεισμούς του 2010, με την βοήθεια του φίλου Sean Penn συνδράμαμε στην λειτουργία προσφυγικού καταυλισμού, νοσοκομείου και κλινικής για περιπτώσεις βιασμού στην παραγκούπολη Cite Soleil. Παραμένουμε 6 χρόνια στην Αϊτή. Άλλες περιοχές όπου έχουμε παρέμβει: Νεπάλ, Φιλιππίνες, Νέα Ορλεάνη.
Είμαστε υπόλογοι σε εμάς τους ίδιους και στους ανθρώπους που συνδράμουμε, εργαζόμενοι πάντα εντός του νομικού πλαισίου κάθε χώρας. Επιδιώκαμε ανέκαθεν οι άνθρωποι να μας χαρίζουν αντί για χρήματα το χρόνο τους ως εθελοντές, αλλά στην προσφυγική κρίση συγκεντρώσαμε χρήματα για τις ηλιακές λάμπες. Κάθε δωρεά γίνεται σύμφωνα με την διαδικασία που προβλέπει η νομοθεσία των ΗΠΑ, τα χρηματικά ποσά είναι ελέγξιμα και οι δωρητές μας παίρνουν απόδειξη.
5.Στην περίπτωση της Ελλάδας και της συνδρομής σας στο προσφυγικό ζήτημα, πως επιλέχθηκαν οι τοποθεσίες (ή το σημείο) όπου δραστηριοποιείστε; Πόσο προβλέπετε ότι θα χρειαστεί να έχετε παρουσία στο πεδίο;
Εργαζόμαστε συνήθως στις μεγαλύτερες καταστροφές, όπου οι κυβερνήσεις και οι μεγάλες ΜΚΟ πιέζονται να ανταποκριθούν πέρα από τις δυνατότητές τους- προσπαθούμε να κλείσουμε τα κενά που υπάρχουν. Επιλέγουμε τα σημεία παρέμβασής μας με επιτόπου επισκέψεις τη νύχτα, οπότε εκτιμούμε τον υπάρχον φωτισμό. Σε κάποιους καταυλισμούς υπάρχουν μερικά μεγάλα φώτα, αλλά μέσα στις σκηνές το σκοτάδι είναι βαθύ. Προσπαθούμε να καλύψουμε αυτήν την ανάγκη. Θα παραμείνουμε όσο υπάρχει ανθρώπινος πόνος και ανάγκη για αγάπη και φως.
6.Πως αξιολογείτε την συνεργασία με τις ελληνικές αρχές- την κυβέρνηση ή τις περιφερειακές/ αυτοδιοικητικές δομές- αλλά και τις τοπικές κοινωνίες; Προβλήματα συνεργασίας ή αποδοχής σας, υπήρξαν;
Οι Έλληνες έχουν υπομονετικοί. Δίνουν ακόμα και το λίγο που μπορούν και έχουν ανοίξει τα σπίτια τους (στους πρόσφυγες). Γιαγιάδες 89 χρονών, που πέρασαν και οι ίδιες προσφυγιά, μαγείρευαν για τους πρόσφυγες και έδιναν γάλα στα μωρά τους. Οι ελληνικές Αρχές κάνουν ότι καλύτερο μπορούν αλλά βρίσκονται και υπό μεγάλη πίεση από την Ε.Ε. να συμμορφώνονται με κανόνες που συνεχώς αλλάζουν. Ένα πρόβλημα είναι ότι δεν επιτρέπεται στους εθελοντές και τις ΜΚΟ να συνδράμουν στα νέα στρατόπεδα προσφύγων. Ο χρόνος ενός εθελοντή εκτιμάται ότι αξίζει 23 - 28 δολάρια/ ώρα. Γιατί λοιπόν να μην χρησιμοποιηθεί αυτό το δωρεάν εργασιακό δυναμικό για να βελτιωθεί η ζωή των προσφύγων, αντί να εξαναγκάζεται ο στρατός να κάνει τα πάντα;
7.Είστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα των προσπαθειών σας στην Ελλάδα; Πόσο καίρια θεωρείτε την προσφορά σας αλλά διεθνών οργανώσεων και ΜΚΟ γενικότερα σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση; Συνεργάζεστε με άλλες εθελοντικές ομάδες ή ΜΚΟ και ποιο είναι το επίπεδο συντονισμού των δράσεων σας;
Κατά τη διάρκεια της ανταπόκρισης σε οποιαδήποτε καταστροφή, σταδιακά βελτιωνόμαστε. Οι εθελοντές μας έχουν παραδώσει περισσότερες από 13.000 ηλιακούς λαμπτήρες σε πρόσφυγες στην Ελλάδα, συνήθως έναν ανά οικογένεια. Εκτιμούμε λοιπόν ότι περισσότεροι από 65.000 άνθρωποι βοηθήθηκαν από εμάς, ενώ έχουμε συμμετάσχει σε διασώσεις χιλιάδων στις ακτές. Δεν είναι μεγάλοι αριθμοί σε σχέση με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που διέφυγαν αλλά αυτό μπορούμε να κάνουμε.
Το εθελοντικό κίνημα είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την ανθρωπιστική κρίση. Το ζητούμενο είναι να βοηθάμε άλλους ανθρώπους χωρίς να προτάσουμε την «ατζέντα» μας. Μετά από 20 χρόνια εμπειρίας, έχω μάθει ότι πρέπει να συνεργαζόμαστε - σε αυτή τη δουλειά δεν υπάρχει θέση για ομάδες που προτάσσουν το «εγώ» τους. Όλοι μας είμαστε συνδεδεμένοι μέσω Facebook, Twitter, Whatsapp. Oι ομάδες εθελοντών και οι ΜΚΟ με αυτές τις πλατφόρμες επικοινωνούν και αλληλοϋποστηρίζονται.
8.Θεωρείτε ότι αναγνωρίζεται και αποτιμάται ορθά το έργο σας στη δημόσια σφαίρα;
Δε γνωρίζω τι ακριβώς σκέφτεται το «πλατύ κοινό». Σίγουρα υπάρχει θυμός ή και μίσος απέναντι στους πρόσφυγες. Αυτό συνήθως σημαίνει ότι οι άνθρωποι είναι φοβισμένοι ή ανενημέρωτοι για την πραγματικότητα. Έχω δει την αλλαγή στα πρόσωπα των προσφύγων όταν τους δίνουμε τις ηλιακές λάμπες, πως η χαρά ξεσπάει και αρχίζουν να γελούν. Πρέπει απλά να τους αντιμετωπίζουμε ανθρώπινα και με αξιοπρέπεια.
9.Πιστεύετε ότι υπάρχουν αρνητικά στερεότυπα ή παρανοήσεις (πχ από τα ΜΜΕ) όσον αφορά τη δράση σας; Για παράδειγμα έχουν διατυπωθεί κατηγορίες έναντι ορισμένων ΜΚΟ ότι παροτρύνουν τους πρόσφυγες να αγνοήσουν επίσημες ευρωπαϊκές αποφάσεις;
Το πρώτο που σκέφτονται οι εθελοντές και οι ΜΚΟ είναι να σώσουν ανθρώπινες ζωές. Έχω κρατήσει πολλά πνιγμένα βρέφη στην αγκαλιά μου και γνωρίζω ότι είναι λάθος να μην βοηθάς αυτές τις οικογένειες. Μετά το Ολοκαύτωμα η ανθρωπότητα είπε «ποτέ ξανά» αλλά σήμερα αυτό το «ποτέ» είναι εδώ. Οι Σύριοι υποφέρουν και πεθαίνουν, ενώ οι αποφάσεις της Ε.Ε. δε λειτουργούν (υπέρ τους).
Το εθελοντικό κίνημα στην Ελλάδα νιώθει σαν το αντιστασιακό κίνημα εναντίον του Χίτλερ στον Β΄Π.Π., όταν βοηθούσε τους Εβραίους να διαφύγουν. Υποστηρίζουμε τους πρόσφυγες γιατί έχουμε συναντήσει οικογένειες που τα μωρά τους έχουν καψίματα από τσιγάρα μελών του ISIS, γυναίκες που βιάστηκαν ομαδικά από 20 άντρες (του ISIS). Δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε για αυτούς. Η δράση μας με τους ηλιακούς λαμπτήρες είναι μόνο θετική και τα ελληνικά ΜΜΕ, που κατά καιρούς μας έχουν βοηθήσει να αποκτήσουμε πρόσβαση σε προσφυγικούς καταυλισμούς, γνωρίζουν τη σημασία του έργου μας. Οι εθελοντές εργαζόμαστε ώρες επί ωρών, σεβόμενοι ο ένας τον άλλο και τον κάθε άνθρωπο- είναι τιμή μας να μας επικρίνουν για αυτά τα χαρακτηριστικά.