Νικαίτη Κοντούρη: Η παράσταση για τη «Ρένα» του Κορτώ προέκυψε από μια ωραία «συνωμοσία γυναικών»

«Δεν ξεχνάμε, αλλά ο έρωτας μας κρατάει ζωντανούς, και προχωράμε. Και έρωτας είναι η ίδια η Ζωή που μας χαρίστηκε»

Η φράση «Εγώ που λες, αγόρι μου, είμαι παλιά πουτάνα. Για να καταλάβεις, έχω πάει μέχρι με τον Καρυωτάκη» παραμένει στην παράσταση;

«Δε θα μπορούσε να λείπει αυτή η φράση! Μόλις η Ρένα την ξεφουρνίσει, τα πράγματα μπαίνουν αυτόματα στη θέση τους!»

Η Ρένα, το τελευταίο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ, γίνεται θεατρικό σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη και γνωρίζει μια δεύτερη ζωή, με την Υρώ Μανέ στον ομώνυμο ρόλο.

Όπως γράφει και ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης, που υπογράφει τη θεατρική διασκευή «η Ρένα θα μπορούσε να είναι μια ακόμα πουτάνα. Μια ακόμα ξεμωραμένη ηλικιωμένη πουτάνα με πολλές εμπειρίες. Δεν είναι όμως. Γιατί δεν είναι ούτε η πουτανιά που την ορίζει. Ούτε τα χρόνια. Ούτε η ίδια η ιστορία. Η λαχτάρα της για τη ζωή και ο έρωτάς της για το αύριο είναι που την ορίζουν. Η επιθυμία της να ξημερώσει ένα ακόμα πρωί, να πιει το καφεδάκι της μαζί το τσιγάρο της στο μπαλκόνι και να κοιτάει όπου φτάνει το μάτι της και ακόμα παραπέρα. Και αν σε δει στο δρόμο μετά να σου πει: “Να ζήσεις όσο μπορείς πιο ευτυχισμένος. Ν′ αγαπήσεις και ν΄ αγαπηθείς”.

Λίγο πριν την πρεμιέρα -Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου, Δημοτικό Θέατρο Πειραιά- η Νικαίτη Κοντούρη μιλά στη Huffpost Greece.

Για «την περσόνα της ηλικιωμένης πόρνης, που λέει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη!», την ιστορία της που «περνάει ανάμεσα στη ζωή της Ελλάδος και στον προσωπικό της ανήφορο», την εμπιστοσύνη του Κορτώ, τη ζωντανή μουσική της παράστασης που φέρνει «στην επιφάνεια τις μυρωδιές, τους καπνούς, τους αγώνες, τους καημούς ταραγμένων εποχών», αλλά και τον ορισμό του έρωτα, όπως τον αντιλαμβάνεται η Ρένα.

-Την ιδέα της θεατρικής μεταφοράς είχε η Υρώ Μανέ. Μοιάζει με ωραία «συνωμοσία γυναικών» -είναι;

Η αλήθεια είναι, πως η Υρώ διάβασε τη νουβέλα του Κορτώ πρώτη απ′ όλους και ξετρελάθηκε με την περσόνα της ηλικιωμένης πόρνης, που λέει τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη! Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά, Νίκος Διαμαντής, μας έφερε σε επαφή, και μιας και η δική μου αντίδραση ήταν εξ ίσου ενθουσιώδης, ανέλαβα τη σκηνοθεσία. Η ωραία «συνωμοσία γυναικών» προέκυψε, αλλά ισχύει! Κανένας δεν μπορούσε να φανταστεί πως γνωριζόμασταν με την Υρώ από τη δεκαετία του ’80, ούτε πως ήμασταν Κορυφαίες Χορού στην Ορέστεια του Αμφι-θεάτρου με σκηνοθέτη τον Σπύρο Ευαγγελάτο, το 1990.

-Η πρώτη αντίδραση του Κορτώ στην πρόταση να ανέβει το βιβλίο του στο θέατρο;

Ο Αύγουστος Κορτώ είναι το ίδιο γενναιόδωρος όπως τα έργα του. Δεν παρενέβη ούτε μια φορά στη διαδικασία. Εμπιστεύτηκε την Υρώ και στη συνέχεια το θέατρο και όλους τους συντελεστές, και μας άφησε να κάνουμε την παράσταση «όπως ξέρουμε καλύτερα». Ελπίζω και εύχομαι να μην τον απογοητεύσουμε στο ελάχιστο.

-Μυήστε μας στο ταξίδι της Ρένας -ένα ταξίδι που συμβαίνει παράλληλα με την ιστορία της Ελλάδας από τις αρχές του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Ποιά η αφετηρία, οι κυριότεροι σταθμοί -για όσους θα έρθουν να δουν την παράσταση χωρίς να έχουν διαβάσει το βιβλίο;

Η διαδρομή της παράστασης ακολουθεί τη λογική της νουβέλας του Κορτώ. Η έναρξη όμως είναι διαφορετική από την αφήγηση του βιβλίου. Στην παράσταση μας, ξεκινάμε με τον ερχομό μιας παρέας τριών νεαρών ανδρών που κουβαλάνε τη Ρένα σπίτι της από το ATHENS PRIDE.

H Ρένα, μια υπεραιωνόβια παράξενη Κυρία, μόνη, κάνει τα πάντα για να κρατήσει το ενδιαφέρον των συνομιλητών της αμείωτο. Έτσι, ξεκινάει να μας μιλάει για τον πρώτο της έρωτα στα 15 της, αμέσως μετά την Μικρασιατική καταστροφή, κι από εκεί περνάει ανάμεσα στη ζωή της Ελλάδος και στον προσωπικό της ανήφορο με γοργό και θαυμαστό τρόπο για να φτάσει ως τις μέρες μας. Οι θεατές πριν την έναρξη της παράστασης θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ένα 6λεπτο επαναλαμβανόμενο ντοκυμαντέρ-οδηγό των γεγονότων που αναφέρονται στην παράσταση. Στο πρόγραμμα επίσης θα υπάρχει μια αντίστοιχη σελίδα.

-Ποιό είναι το στοιχείο που σας συγκινεί περισσότερο στον χαρακτήρα της; Είναι μία γυναίκα του περιθωρίου ή, τελικά όχι;

Με συγκινούν πολλά: η δύναμή της, η ευθύτητα της, το αίσθημα Δικαίου που την χαρακτηρίζει, και πάνω απ′ όλα, η παντελής έλλειψη μνησικακίας. Είναι μια περσόνα που γεννήθηκε και μεγάλωσε στα πορνεία, και βάζει πάνω απ′ όλα το δίκιο του νηστικού, του άστεγου, του περιθωριακού, όμως η ίδια είναι ένας ξεχωριστός άνθρωπος.

-Πώς ορίζει η Ρένα την αγάπη; Την προδοσία; Υπάρχει κάποια στιγμή που αναθεωρεί τους ορισμούς της;

«Δεν ξεχνάμε, αλλά ο έρωτας μας κρατάει ζωντανούς, και προχωράμε. Και έρωτας είναι η ίδια η Ζωή που μας χαρίστηκε».

-Η ιστορία είναι μόνο αβανταδόρικη ή, έχει και σκοτεινές γωνίες, «τρύπες» στις οποίες μπορεί να πέσει ο σκηνοθέτης από τη μια στιγμή στην άλλη, από τη μια σκηνή στην άλλη;

Σε ένα λογοτεχνικό κείμενο υπάρχουν πρόσωπα και περιστατικά, τα οποία δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε μια παράσταση 100 λεπτών χωρίς διάλειμμα. Επομένως, το βάρος της επιλογής το σηκώνει κατ′ αρχάς ο διασκευαστής, στην προκειμένη περίπτωση ο Στέλιος Χατζηαδαμίδης, και κατά δεύτερον η ομάδα των ηθοποιών που την απαρτίζουν η Υρώ Μανέ, ο Αγης Εμμανουήλ, ο Κωνσταντίνος Φάμης, ο Μιχάλης Αβρατόγλου και η βοηθός μου Θάλεια Γρίβα. Έχουμε πρεμιέρα τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου και το θεατρικό κείμενο χρειάζεται ακόμα μικροδιορθώσεις. Όμως, αυτό το ταξίδι είναι πολύ γοητευτικό.

Τα καλύτερα προκύπτουν με τη συμβολή του Χατζηαδαμίδη, των ηθοποών, της βοηθού μου, της χορογράφου (Φρόσω Κορρού), του σκηνογράφο (Κωνσταντίνος Ζαμάνης), και βέβαια των σπουδαίων μουσικών μας (Παναγιώτης Τσεβάς, Κωνσταντίνος Νικολόπουλος), που πάνω σε ένα μικρό πάλκο, πίσω από το μίνιμαλ σκηνικό, ακολουθούν το μουσικό χνάρι του κειμένου και φέρνουν στην επιφάνεια τις μυρωδιές, τους καπνούς, τους αγώνες, τους καημούς ταραγμένων εποχών. Περιμένουμε τους φωτισμούς (Στέλλα Κάλτσου) για την απογείωση....

-Έχουν περάσει μερικοί μήνες από την ξαφνική απώλεια του κορυφαίου σκηνογράφου Γιώργου Πάτσα, του συζύγου, συντρόφου, συνοδοιπόρου σας, αλλά και πατέρα του γιου σας. Τι σας λείπει περισσότερο από κείνον;

Ο ίδιος....

Info

Από τις 10 Δεκεμβρίου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Δευτέρα και Τρίτη στις 8.30 μ.μ. για λίγες παραστάσεις.

Στον ρόλο της Ρένας η Υρώ Μανέ.

Συμπρωταγωνιστούν: Άγης Εμμανουήλ, Κωνσταντίνος Φάμης, Μιχάλης Αβρατόγλου & οι μουσικοί Παναγιώτης Τσεβάς και Κώστας Νικολόπουλος.

Συντελεστές

Συγγραφέας: Αύγουστος Κορτώ

Θεατρική διασκευή: ΣτελιοςΧατζηαδαμίδης

Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη

Σκηνικά-κοστούμια : Κωνσταντίνος Ζαμάνης

Μουσική : Παναγιώτης Τσεβάς

Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου

Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού

Video: Στέφανος Παπαδόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτης : Θάλεια Γρίβα

Βοηθός σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Μαρία Παπαδοπούλου

Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση

Φωτογραφίες: Μαντώ Βασίλη

Επιμέλεια μακιγιάζ φωτογράφισης και video: Ευάγγελος Κοντομούς

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Δευτέρα & Τρίτη 8.30 μ.μ.

Εισιτήρια:Διακεκριμένη: 25 € | Α’ Ζώνη: 20 € - Φοιτητικό-Ανέργων: 17 € | B’ Ζώνη: 15 € - Φοιτητικό-Ανέργων: 13 € | Γ’ Ζώνη: 10 € – Φοιτητικό-Ανέργων: 8 €

Προπώληση εισιτηρίων: ταμείο Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά : 210 4143 310,/ www.viva.gr, 2109213310

Δημοτικό Θεάτρου Πειραιά: Τηλ.: 210 4143 310 | www.dithepi.gr

Ώρες Ταμείου Δευτέρα: Αργεί

Τρίτη έως Παρασκευή: 10.00 – 14.00 και 18:00 – 21:00

Σάββατο: 16.00 – 21.00

Κυριακή: 16.00 – 20:00.

Δημοφιλή