Η Ντιπίκα Παντουκόνε, μια από τις πιο ακριβοπληρωμένες και διάσημες ηθοποιούς στο Μπόλιγουντ, επιλέγει τους ρόλους της προσεκτικά, έχοντας έναν συγκεκριμένο στόχο όσον αφορά τα μηνύματα που θέλει να μεταφέρει μέσα από τις ταινίες της.
Το «Chhapaak», που κυκλοφόρησε στις 10 Ιανουαρίου στις αίθουσες του εξωτερικού, είναι η πρώτη ταινία στην οποία η Παντουκόνε είναι παραγωγός. Η ηθοποιός επέλεξε να «μιλήσει» για τις επιθέσεις με οξύ στην Ινδία μέσα από το σενάριο που είναι εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της Λάξμι Αγκαρουάλ. Η -τότε- 15χρονη Αγκαρουάλ δέχτηκε επίθεση το 2005 από έναν άνδρα, με αποτέλεσμα το οξύ να της κάψει το πρόσωπο και τον λαιμό και να χρειαστεί δυο επεμβάσεις μέσα σε δυο μήνες. Σήμερα, η 29χρονη Αγκαρουάλ είναι ακτιβίστρια και πιέζει το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας για ρύθμιση της πώλησης οξέος (συμπεριλαμβανομένων του υδροχλωρικού και θειικού οξέος), αλλά και το Κοινοβούλιο ώστε να διευκολυνθεί η δίωξη των δραστών επίθεσης με οξύ.
Οι επιθέσεις με οξύ αυξάνονται σε πολλές χώρες και επηρεάζουν τις γυναίκες, σύμφωνα με την φιλανθρωπική οργάνωση Acid Survivors Trust International. Η Ινδία κατέγραψε περί τις 300 επιθέσεις το 2016, όμως ο πραγματικός αριθμός ήταν πιθανόν πολύ μεγαλύτερος. Το στίγμα των επιθέσεων με οξύ είναι μια μορφή κοινωνικού εξοστρακισμού που φέρνει ένα δεύτερο και μακροχρόνιο κύμα τραύματος στους επιζώντες. «Ο δράστης σου επιτίθεται μια φορά. Ομως η κοινωνία επιτίθεται κάθε φορά, σε κάθε στιγμή», δήλωσε η Αγκαρουάλ σε συνέντευξή της. «Αυτό που μου συνέβη είναι έγκλημα. Δεν διέπραξα το έγκλημα, οπότε γιατί να παραμείνω σιωπηλή;».
Μετά από οκτώ χρόνια εξαφάνισης από τον κόσμο, η Αγκαρουάλ κατέθεσε στην αστυνομία μια αναφορά ενάντια στον δράστη που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 10 χρόνων, ένα σπάνιο γεγονός για την Ινδία.
Το σενάριο του «Chhapaak», το οποίο δημιουργήθηκε από την σκηνοθέτιδα Μέγκνα Γκουλζαρ, κέντρισε αμέσως το ενδιαφέρον της Παντουκόνε. Το 2018, η ηθοποιός βρισκόταν σε στάδιο ολοκλήρωσης δυο δραματικών ταινιών εποχής και έψαχνε κάτι περισσότερο συναισθηματικό ως προς το ύφος. Ομως, η ιστορία της Αγκαρουάλ ήταν συναρπαστική. «Δεν συμβαίνει συχνά να γνωρίζεις κυριολεκτικά μέσα στα πρώτα δυο λεπτά ότι αυτή είναι η ταινία που θέλεις να γυρίσεις. Οταν διάβασα τις πρώτες σελίδες του σεναρίου, είπα: ”Αυτό είναι, θέλω να το κάνω”».
Πηγή: The New York Times