«O χρόνος είναι χρήμα». Μόνο;

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Όσα βιβλία και να διαβάσει κάποιος για τη διαχείριση του χρόνου, όσα life coaching lessons παρακολουθήσει, ποτέ δεν θα μπει στη διαδικασία να «αλλάξει» τις προτεραιότητες του και να στοχεύσει εκεί που έχει αποφασίσει παρά μόνο αν το θέλει. Το να ξεκαθαρίσουμε που θέλουμε να πάμε και γιατί, είναι το πρώτο πράγμα που βάζει -ήδη-προτεραιότητες μέσα μας.
Moyan_Brenn/Flickr

Ο αγαπημένος μου Benjamin Franklin, είχε πει «Αγαπάτε τη ζωή; Τότε μη σπαταλάτε το χρόνο. Γιατί αυτός αποτελεί το υλικό της ζωής». Πόσο σωστό, πόσο τραγικά σωστό...Αν κάτσουμε κάποια στιγμή κάτω και αναλογιστούμε το πόσο χρόνο δώσαμε σε λάθος ανθρώπους, καταστάσεις, σχέσεις, επαγγελματικές συμφωνίες και στιγμές, τότε θα έρθουμε μπροστά στο ερώτημα. «Τι κάνω απο δω και πέρα για να μην χάσω το πολύτιμο μου «υλικό» που αποκαλείται «ΧΡΟΝΟΣ;»

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Όσα βιβλία και να διαβάσει κάποιος για τη διαχείριση του χρόνου, όσα life coaching lessons παρακολουθήσει, ποτέ δεν θα μπει στη διαδικασία να «αλλάξει» τις προτεραιότητες του και να στοχεύσει εκεί που έχει αποφασίσει παρά μόνο αν το θέλει. Το να ξεκαθαρίσουμε που θέλουμε να πάμε και γιατί, είναι το πρώτο πράγμα που βάζει -ήδη-προτεραιότητες μέσα μας. Αν μετά καταγράψουμε σε ένα καθημερινό πλάνο, που πάνε οι τόσες ώρες μας -τις οποίες ίδιες ώρες διαθέτει κι ο Obama, you are not alone...- θα δούμε τι μπορούμε να περικόψουμε και τι όχι. Ξεκινάμε να διαχειριζόμαστε τη ζωή μας, που σημαίνει οτι διαχειριζόμαστε το μέλλον μας. Δύσκολο; Ναι, καθώς η συνήθεια είναι αυτό που μάθαμε και μας δίνει πολλά άλλοθι για την αναβλητικότητα μας.

Αν είχατε μια ή δυο ώρες καθημερινά ελεύθερες, πώς θα μπορούσαν να διατεθούν πιο σωστα; (Σκέφτομαι τι θα μπορούσα να κάνω με 2 ώρες κάθε μέρα, επί 7 μέρες την εβδομάδα, ισούται με 14 ώρες σε εβδομαδιαία βαση! Αν πολλαπλασιάσω τις 14 αυτές ώρες επί τις 50 εβδομάδες του έτους, αμέσως έχω 700 (!) παραγωγικές ώρες ετησίως.....)

Και ξεκινάμε να σκεφτούμε το βασικό. Που επιθυμούμε να τοποθετήσουμε αυτές τις ώρες...; Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε γυμναστική, να γράψουμε ενα βιβλίο, να μάθουμε μια νέα γλώσσα, να κάνουμε αυτά που πάντα θέλαμε, αλλα «δεν είχαμε χρόνο....»

Αν δούμε τον εαυτό μας σαν τον «τέλειο διαχειριστή χρόνου», αυτή η εικόνα θα γίνει σιγά-σιγά αποδεκτή απο το υποσυνείδητο μας, και θα μάθουμε να λειτουργούμε έτσι ακριβώς. Χρειάζεται επίσης χρόνος για να βάλετε το άμοιρο το υποσυνείδητο σε αυτή τη διαδικασία...Σας πήρε χρόνο πολύ η αναβλητικότητα και στην αρχή θα είναι δύσκολο να το πείσετε ΑΛΛΑ....κρατήστε αυτή την εσωτερική δέσμευση μέσα σας. Έχει ερθει η ώρα να αποφασίζετε εσείς πως θα μοιράζετε το καλό σας υλικό. Μην επιτρέψετε στον εαυτό σας να «κάνει πίσω» στα γνωστά του νοητικά λημέρια. Μην τον αφήνετε να χαλαρώσει και μη βρίσκετε δικαιολογίες.

Φυσικά για μένα υπάρχει ενα βασικότερο κίνητρο που θα σας κάνει να «αλλάξετε». Το να αλλάξετε παρέες. Το να είστε μαζί με ανθρώπους που θα αποτελούν πρότυπο πειθαρχίας και αποτελεσματικότητας για εσάς, και θα σας πηγαίνουν μπροστά και όχι πίσω. Ίσως αυτό είναι και το δυσκολότερο κομμάτι της κάθε εσωτερικής μας αλλαγής. «Οι άλλοι». Αλλά στη ζωή μετρά το «αν δεν γίνεσαι καλύτερος, γίνεσαι χειρότερος...». Και πάνω από όλα, υπάρχει και αυτό που λέμε «ποιοτικός χρόνος». Που μπορεί να είναι η ανταμοιβή για όσα πετύχαμε. Το να μείνουμε κοντά σε ανθρώπους που λατρεύουμε και μας λατρεύουν. Το να μοιραστούμε τις πολύτιμες μας στιγμές μαζί τους. Καμμιά σπατάληση του καλού μας υλικού, εκει που δεν υπάρχει ανταπόδοση και αγάπη. Οι σημερινές μας επιλογές καθορίζουν το μέλλον μας. Και οι καλές στιγμές είναι οι πιο πολύτιμοι πόροι μας.