Χαβιάρι. Ένα έδεσμα που αποτελεί σύμβολο κύρους και κοινωνικής τάξης, ενώ παραμένει ακαταμάχητος πειρασμός γεύσης για την παγκόσμια ελίτ. Είναι, ίσως, το ακριβότερο έδεσμα στον κόσμο. Το χαβιάρι: μία εικόνα από μικροσκοπικές και γυαλιστερές πέρλες, έχει χαρακτηριστεί ως o «μαύρος χρυσός της γεύσης».
Γιατί, όμως, είναι τόσο ακριβό;
Το χαβιάρι, προέρχεται από την τουρκική λέξη «havyar», ή την αραβική «khavyar», και με αυτό αναφέρονται στα παστωμένα αυγά του, σπάνιου σήμερα, οξυρρύγχου, ενός ψαριού της Μαύρης Θάλασσας.
Η τιμή του φτάνει σήμερα τα 35.000 δολάρια ανά κιλό. Αλλά δεν αρέσει σε όλους, είναι μια ιδιαίτερη γεύση.
Το χαβιάρι δεν αποτελούσε πάντα όμως, σύμβολο της ελίτ, ούτε θεωρούνταν πολύτιμο.
Τον 19ο αιώνα, τα αυγά οξυρρύγχου, ήταν πολύ συνηθισμένος μεζές και σερβίρονταν δωρεάν σε διάφορες εκδηλώσεις, όπως οι ξηροί καρποί σήμερα. Στην Ευρώπη, μάλιστα, οι ψαράδες τάιζαν τα γουρούνια με τα αυγά ψαριών, ή παρατούσαν τα αυγά στην παραλία να χαλάσουν!
Τι άλλαξε;
Το χαβιάρι, δεν προέρχεται από οπουδήποτε. Πρέπει να είναι αυγά οξυρρύγχου και πλέον στον κόσμο υπάρχουν μόνο 27 είδη, στην Βόρεια Αμερική, στην Ευρώπη και στην Ασία. Αλλά, όπως φαίνεται, όχι για πολύ.
Ο οξύρρυγχος, σύντομα, θα πάψει να υπάρχει γιατί οι άνθρωποι υπερ-αλιεύουν τον πληθυσμό του συγκεκριμένου είδους και καταστρέφουν τους οικότοπούς του.
Το 2010, η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης, συμπεριέλαβε 18 είδη στον κόκκινο κατάλογο για τα είδη υπό εξαφάνιση, καθιστώντας τον οξύρρυγχο, ένα από τα πιο απειλούμενα είδη στον πλανήτη.
Αυτό, όμως, με την σειρά του οδηγεί σε δύο δρόμους. Από τη μία, έτσι βοηθούν ώστε το ψάρι να προστατευτεί κάτα κάποιο τρόπο, και να ελαττωθεί η υπερ-αλίευση. Από την άλλη, όμως, αυτό το καθιστά ακόμα πιο πολύτιμο και η τιμή του φτάνει στα ύψη. Ο γνωστός νόμος της προσφοράς και της ζήτησης...
«Οι άνθρωποι ξεχνούν ότι καθένα από αυτά τα αυγά αφαιρείται με το χέρι. Και μάλιστα από ένα είδος που βρίσκεται υπό εξαφάνιση. Τα πάντα είναι ελεγχόμενα», αναφέρει η Ντέμπορα Κίαν, διευθύντρια εταιρείας που ασχολείται με το χαβιάρι.
Για αυτό πλέον, οι μεγαλύτερες ποσότητες χαβιαριού προέρχονται από φάρμες που ασχολούνται με την αλίευση οξορρύγχου.
«Μέχρι το 2011, το χαβιάρι που δεν προερχόταν από τέτοιες φάρμες, θεωρείτο παράνομο. Όταν ξεκίνησα, υπήρχαν μόνο 6 σε όλο τον κόσμο και μόνο δύο από αυτές, ασχολούνταν με το χαβιάρι. Σήμερα, υπάρχουν 2.000 φάρμες στον κόσμο».
Μια φάρμα που βρίσκεται στην Κίνα και ονομάζεται βασίλισσα Kaluga παράγει το 35% του χαβιαριού στον κόσμου. Το χαβιάρι συλλέγεται με την κλασική ρωσική και ιρανική τεχνική, η οποία περιλαμβάνει τη θανάτωση των ψαριών και την εκχύλιση των αυγών.
Άλλες εκμεταλλεύσεις διερευνούν μια διαφορετική τεχνική, η οποία δεν περιλαμβάνει τη θανάτωση των ψαριών.
Ονομάζεται απογύμνωση. Τα ψάρια εγχέονται με μια ορμόνη που ενεργοποιεί την επιθυμία τους να απελευθερώσουν τα αυγά.
«Το πιο σημαντικό είναι ότι τα ψάρια δεν πεθαίνουν, παραμένουν ζωντανα. Βασικά, δεν το καταλαβαίνουν καθόλου, καθώς η διαδικασία γίνεται πολύ γρήγορα», λέει ο Dmitrijs Tracuks, ιδιοκτήτης φάρμας που ασχολείται με την παραγωγή χαβιαριού.
Οι φάρμες αυτές δίνουν μια ευκαιρία στον οξορρύγχο να πολλαπλασιαστεί και να μεγαλώσει ο πληθυσμός του. Η επιλογή, όμως, του νόμιμου δρόμου και της μη θανάτωσης του ψαριού εξαρτάται καθαρά από τον άνθρωπο.
Πηγή: Youtube Tech Insider/ Wikipedia