Για κάθε ταξιδιώτη - επισκέπτη της Νέας Υόρκης, το Σημείο Μηδέν όπου πριν από τις 11 Σεπτεμβρίου 2001 στέκονταν οι Δίδυμοι Πύργοι, αποτελεί ίσως το σημαντικότερο σημείο της σύγχρονης μεγαλούπολης.
Είναι ο τόπος που συνδέεται με την ιστορική μνήμη της παγκόσμιας κοινότητας εδώ και 18 χρόνια. Ο τόπος όπου η μισαλλοδοξία και ο θρησκευτικός φανατισμός κυριάρχησαν στιγμιαία. Η αμερικανική κοινωνία έβαλε στοίχημα από τότε, να αγωνίζεται στο διηνεκές για να μην το ξαναζήσει.
Σε αυτό το σημείο-σύμβολο, σε δεσπόζουσα θέση ακριβώς μπροστά στο μνημείο για τους χιλιάδες ανθρώπους που χάθηκαν, στέκεται ο ημιτελής Ναός του Αγίου Νικολάου, επιβεβαιώνοντας ότι η Νέα Υόρκη είναι μητρόπολη (και) με ορθόδοξη χριστιανική ταυτότητα. Είναι μία σκέψη που θα καθορίσει στους αμέσως επόμενους μήνες και χρόνια τις πράξεις του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, ο οποίος ενθρονίστηκε ενώπιον των Ελλήνων ομογενών το Σάββατο 22 Ιουνίου.
Πρώτη προτεραιότητά του, όπως ο ίδιος αποκάλυψε σε συνομιλητές του, θα είναι η ανοικοδόμηση του Ναού του Αγίου Νικολάου στο Σημείο Μηδέν. «Κύριο και φλέγον» ζήτημα για την ομογένεια εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως τόνισε πολλάκις αυτές τις μέρες και ο ίδιος.
Η ανοικοδόμηση του είναι ένα χρέος που έχει η ελληνική ομογένεια προς τον αμερικανικό λαό αλλά καθήκον καθώς συνεχίζεται η μάχη ενάντια στην θρησκευτική μισαλλοδοξία και στην τρομοκρατία, σημείωσε ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος, προσθέτοντας πως το ότι δεν έχει ολοκληρωθεί μας εκθέτει ενώπιον και όλου του αμερικανικού λαού. Η ολοκλήρωσή του είναι θέμα τιμής.
Ο Ναός, στο σημείο αυτό που για πολλούς θεωρείται το κέντρο του σύγχρονου κόσμου θα υπενθυμίζει ταυτόχρονα τον ρόλο και την μαρτυρία της Ορθοδοξίας και του Οικουμενικού Πατριαρχείου εναντίον κάθε μορφής βίας, μισαλλοδοξίας και τρομοκρατίας.
Είναι ίσως το πρώτο και δυσκολότερο στοίχημα για τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο, που έχει να σηκώσει στους ώμους του όχι μόνο το τεράστιο βάρος της αναγέννησης της Ορθοδοξίας στις ΗΠΑ, αλλά και τις τεράστιες προσδοκίες, ως ο ποιμενάρχης που θα ενσαρκώσει το σύγχρονο και προοδευτικό πρόσωπο του Οικουμενικού Θρόνου στην Νέα Υόρκη.
Είναι πραγματικότητα ότι η ενθρόνιση σηματοδοτεί έναν νέο κύκλο. Το διαβάζει κανείς και στην αισιοδοξία των ομογενών, που είχαν ανάγκη την επανασύνδεση με την μητέρα Εκκλησία, μετά από μια περίοδο κάμψης. Ο ενθουσιασμός για την άφιξη του Ελπιδοφόρου ήταν έκδηλος από την πρώτη στιγμή που προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο JFK αλλά και κατά την άφιξή του για την ενθρόνιση.
Οι προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει ο Ελπιδοφόρος είναι πολύ μεγάλες. Πρέπει να είμαστε ρεαλιστές.
Η Αρχιεπισκοπή της Αμερικής δεν αποτελεί μόνο τον θρησκευτικό δίαυλο, που γεφυρώνει την απόσταση μεταξύ Φαναρίου και των κέντρων αποφάσεων των Ηνωμένων Πολιτειών. Είναι και μια από τις σύγχρονες, απτές αποδείξεις της παγκόσμιας εμβέλειας του Οικουμενικού Θρόνου, επί του παρόντος και όχι μόνο ιστορικά.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν αναλαμβάνει μόνο την ευθύνη να ενώσει τον ελληνισμό των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά και να εκφράσει το σύγχρονο όραμα της Ορθοδοξίας, εκεί όπου κρίνονται πολλές από τις σημαντικότερες αποφάσεις που θα καθορίσουν το άμεσο μέλλον.
Κάθε δική του επιτυχία θα αποτελεί δικαίωση του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου ο οποίος με γνώμονα την μετάβαση στις νεότερες γενιές Ιεραρχών και την αξιοποίηση δοκιμασμένων, προοδευτικών προσώπων, με ακεραιότητα, επικοινωνιακές ικανότητες, όπως όραμα και σθένος, δεν έκανε απλά συμβολικές κινήσεις. Έκανε κινήσεις ουσίας για το μέλλον της Ορθοδοξίας και το καθήκον της απέναντι στις νέες γενιές, εντός ενός σκληρού αλλά πραγματικού, πολιτικοοικονομικού σύγχρονου κοινωνικού γίγνεσθαι που έχει φέρει την ανθρωπότητα, ενώπιον δύσκολων ηθικών διλημμάτων.