Σαράντα χρόνια πέρασαν από το πιο δύσκολο βράδυ στην ιστορία των «The Who». Σαράντα χρόνια από την συναυλία στο Σινσινάτι. Εκεί όπου 11 νέοι άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 23 τραυματίστηκαν, στην προσπάθεια τους να φτάσουν όσο γινόταν πιο κοντά στην σκηνή.
Ο κιθαρίστας του συγκροτήματος Πιτ Τάουνσεντ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο, Associated Press, με αφορμή το πρώτο του βιβλίο «The Age of Anxiety», κάνει λόγο για τον πόνο που προκάλεσε το περιστατικό στα μέλη του συγκροτήματος, τον θυμό τους για τον παραγωγό Μπιλ Κέρμπισλι, που δεν τους ενημέρωσε ποτέ για το τί είχε συμβεί πριν εκείνοι βγουν για να τραγουδήσουν αλλά και το λάθος της μπάντας να φύγει αμέσως μετά, για τον επόμενο σταθμό της περιοδείας τους.
«Δεν μας δικαιολογώ καθόλου. Ούτε και πρόκειται να μας συγχωρήσω. Επρεπε να μείνουμε» είπε ο Τάουνσεντ κατά την διάρκεια της συνέντευξης.
Όλα συνέβησαν στις 3 Δεκεμβρίου του 1979, στο Riverfront Coliseum, το σημερινό Heritage Bank Center. Ήταν μία συναυλία sold out. Τα 18.000 εισιτήρια είχαν κάνει φτερά. Οι χιλιάδες κόσμος έξω από το κλειστό γήπεδο, περίμενε για ώρες με αγωνία να ανοίξουν οι πόρτες, προκειμένου να ξεχυθεί στον αγωνιστικό χώρο για την καλύτερη δυνατή θέση. Όταν οι Who, ξεκίνησαν το καθιερωμένο «sound check», η υπομονή όλων είχε εξαντληθεί και η αδρεναλίνη ήταν στα ύψη.
Μόλις κάποιες πόρτες άνοιξαν, αυτοί που ήταν μπροστά παρασύρθηκαν από τον όχλο που καθ′ όλη την διάρκεια έσπρωχνε όσο αυτές ήταν κλειστές, με αποτέλεσμα να ποδοπατηθούν.
Οι Who δεν ενημερώθηκαν ποτέ, για την τραγωδία, παρά μόνο αφού η συναυλία είχε τελειώσει. Τότε ο μάνατζερ, Μπιλ Κέρμπισλι, τους είπε «έχω κάτι τρομερό να σας ανακοινώσω».
Είδαμε διάφορα σώματα εδώ και εκεί ξαπλωμένα στο έδαφος καθώς φεύγαμε από το στάδιο, λέει ο Τάουνσεντ. «Πολλοί εκ των οποίων δεν ήταν νεκροί. Δεν ήξεραν οι αρχές ποιοι ήταν ζωντανοί και ποιοι σοβαρά τραυματισμένοι. Ήταν περίπου 40 άτομα καλυμμένα με κουβέρτες».
Ακόμα θυμάται την οργή που ένιωσε για τον Κέρμπισλι. «Ήθελα να τον σκοτώσω. Θα μπορούσε τουλάχιστον να μας δώσει την επιλογή, να αποφασίσουμε εμείς, αν θα φύγουμε για τον επόμενο σταθμό της περιοδείας, που ήταν η πόλη Μπάφαλο, της Νέας Υόρκης, ή να μείνουμε. Έπρεπε να μείνουμε. Ήταν λάθος που φύγαμε».
Ο Μπιλ Κέρμπισλι, δεν δέχτηκε να σχολιάσει το συμβάν όταν το Associated Press, προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί του. Σε συνέντευξη όμως που έδωσε, στο WCPO του Σινσινάτι και την δημοσιογράφο, Τάνια Ο’Ρουρκ, είπε πως, σε σύσκεψη που είχε με τις αρχές, επέμεινε η συναυλία να γίνει κανονικά, ούτως ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα και πιστεύει πως με αυτόν τον τρόπο, δεν χάθηκαν περισσότερες ζωές.
«Αν την αναβάλλουμε θα έχουμε περισσότερα προβλήματα. Θα τραυματιστεί περισσότερος κόσμος. Τα σωστικά συνεργεία και οι ιατρικές ομάδες δεν θα μπορούν να κάνουν την δουλειά τους. Αν μπορώ να σώσω έστω και μία ζωή με το να βάλω την μπάντα μου να παίξει, αυτό μου αρκεί», ήταν τα λόγια του Κέρμπισλι, στην περίφημη σύσκεψη.
Αυτή ήταν η τελευταία συναυλία που οι αρχές του Σινσινάτι επέτρεψαν να γίνει με μη αριθμημένα εισιτήρια, με εξαίρεση αυτή του Μπρους Σπρίνγκστιν το 2002. Χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2004, για να άρει την απαγόρευση η Πολιτεία, καθώς υπήρχε η υποψία πως, καλλιτέχνες απέφευγαν να δώσουν συναυλίες, εξαιτίας αυτής της πολιτικής με τα εισιτήρια.
Το 2000 μία παρόμοια τραγωδία συνέβη σε συναυλία των Pearl Jam, στο Roskilde Music Festival, στην Δανία. Εννέα άτομα έχασαν την ζωή τους και 28 τραυματίστηκαν.
Ο Ταόυνσεντ φώναξε τον τραγουδιστή του συγκροτήματος Έντι Βέντερ και τον έπεισε να μείνουν στο σημείο της τραγωδίας.
«Μην φύγεις. Δεν με νοιάζει αν έχεις άλλο φεστιβάλ αύριο, ακόμα και αν θα πληρωθείς εκατομμύρια ευρώ γι′ αυτό. Μείνε εκεί».
«Οι Pearl Jam έμεινα τελικά για τρεις μέρες και νομίζω πως αυτό βοήθησε πολύ».
Ο τραγουδιστής των Who, Ρότζερ Ντάλτρεϊ, μιλώντας στο ντοκιμαντέρ του WCPO, με τίτλο, «The Who: The Night That Changed Rock» είπε πως, «Η τραγική νύχτα της 3ης Δεκεμβρίου, έγινε ένας από τους χειρότερους εφιάλτες που είχα ποτέ στην ζωή μου».
Οι Who, 41 χρόνια μετά, θα επιστρέψουν στο Σινσινάτι για να δώσουν μία συναυλία στο πλαίσιο της περιοδείας τους «Moving On! Tour». Η πρώτη μετά τα τραγικά γεγονότα του 1979. Το ημερολόγιο θα γράφει 23 Απριλίου 2020 με την σκηνή να στήνεται στο BB&T Arena, του Πανεπιστημίου του Βόρειου Κεντάκι, στο Χάιλαντ Χάιτς. Θα εκδοθούν 11.000 εισιτήρια. Όλα αριθμημένα.
Μέρος των εσόδων θα δοθούν στο P.E.M. Memorial Scholarship Fund, που ιδρύθηκε το 2010, προς τιμήν, τριών μαθητών λυκείου, που πέθαναν, στην συναυλία των Who, το 1979.
Ο Πιτ Τάουνσεντ, πιστεύει πως έχει περάσει πλέον αρκετός καιρός προκειμένου να γίνει μία εποικοδομητική συζήτηση για την τραγωδία του Σινσινάτι.
«Πως είμαστε υπεύθυνοι;..Τώρα, μόλις επιστρέψουμε μπορούμε να το συζητήσουμε. Θα γνωρίσουμε ανθρώπους και θα είμαστε εκεί. Θα είμαστε εκεί. Αυτό είναι το σημαντικό. Είμαι τόσο χαρούμενος που έχουμε την ευκαιρία να επιστρέψουμε».
«Αλλά επιμένω, πως ένα από τα πράγματα που συνέβησαν εκείνο το βράδυ, ήταν ο τρόπος με τον οποίο εξαφανιστήκαμε».
