Ο «ποδοσφαιρικός» Αλέξης Τσίπρας: Ποιες είναι οι αγαπημένες του ομάδες

Ο «ποδοσφαιρικός» Αλέξης Τσίπρας: Ποιες είναι οι αγαπημένες του ομάδες
Eurokinissi

«Αριστερά, Πολιτική και ποδόσφαιρο» είναι ο τίτλος βιβλίου, του δημοσιογράφου Θανάση Κάππου, που μόλις εκδόθηκε- τρίτου μέρους μιας τριλογίας με θέμα το ποδόσφαιρο.

«Είναι το τρίτο μέρος μιας θεματολογίας που ξεκίνησε το 2015 από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Το 2016 η Εφημερίδα των Συντακτών έβγαλε το δεύτερο μέρος και τώρα αυτό είναι το τρίτο από τις εκδόσεις Αλήθεια» εξηγεί ο Θανάσης Κάππος σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Ίσως το πιο «δυνατό» σημείο του βιβλίου είναι η συνέντευξη με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, που πάρθηκε τον περασμένο Νοέμβριο.

Ο Θανάσης Κάππος αναλύει την εμπειρία και το προφίλ του «ποδοσφαιρικού» πρωθυπουργού (ο οποίος, σημειωτέον, είναι γνωστός ως υποστηρικτής του Παναθηναϊκού):

«Το κλειδί του βιβλίο που προσωπικά με εξέπληξε, είναι ο ποδοσφαιρικός Αλέξης Τσίπρας. Ένας άνθρωπος που -όσο μίλησα μαζί του- κατάλαβα ότι γνωρίζει το ποδόσφαιρο όσο λίγοι. Ένας φίλαθλος με βαθιά αυτοκριτική σκέψη. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Μου έδωσε με απόλυτη ακρίβεια, σαφήνεια και λεπτομέρεια την ιστορία της Ράγιο Βαγεκάνο. Ένας άνθρωπος που οι ποδοσφαιρικές του επιλογές συνάδουν με των περισσότερων ανθρώπων που ανήκουν στην αριστερά. Το παράδειγμα της Ράγιο είναι ιδιαίτερο. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει την εθνική Αργεντινής, τη Μπαρτσελόνα, τη Σανκτ Πάουλι, τη Βαγεκάνο. Κάνει και... φάουλ, όμως, αφού αγαπά τη Γιουβέντους, αλλά καταλαβαίνεις ότι έχεις πράγματα να πεις μαζί του. Είναι τρομερή συγκυρία το γεγονός ότι η έκδοση του βιβλίου και οι τοποθετήσεις του Αλέξη Τσίπρα συνέπεσαν με τα γεγονότα της Κυριακής (11/3/2018) στην Τούμπα. Πέσαμε σε ένα σημείο το οποίο βοήθησε στο να κατανοήσουμε τι πραγματικά πιστεύει για το ποδόσφαιρο. Μάλιστα, στην τελευταία σελίδα του βιβλίου αναφέρει την επιθυμία του και την προσδοκία του για το τι πρέπει να γίνει».

Το σημείο στο οποίο αναφέρθηκε ο συγγραφέας, αποτελεί και τον επίλογο του έργου. Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του τονίζει χαρακτηριστικά: «Το στοίχημα είναι να σταματήσουμε να αδιαφορούμε για τον χώρο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στην Ελλάδα τού σήμερα, ένα χώρο που ενεργοποιεί και συγκινεί εκατομμύρια φιλάθλους.Με αποφασιστικότητα, πράξεις και έργα. Αλλιώς θα έχουμε χάσει μια σημαντική ευκαιρία για την απαραίτητη εξυγίανση, που θα επιτρέψει στους χιλιάδες εραστές του ποδοσφαίρου να επανέλθουν, με νέους όρους, στην τόσο όμορφη και δυνατή συγκίνηση της Κυριακής».

Ο συγγραφέας εκφράζει την άποψη ότι «το ποδόσφαιρο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πολιτική. Πάντα θα υπάρχει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Από πού να ξεκινήσουμε; Από το 1942 που φίλοι του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού έσπασαν τα πάντα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας και στη συνέχεια έκαναν μαζί πορεία για να διαμαρτυρηθούν εναντίον της γερμανικής κατοχής. Δε νοείται ποδόσφαιρο χωρίς πολιτική. Λέμε τώρα ότι μας έκανε εντύπωση το γεγονός της προηγούμενης Κυριακής με τον Ιβάν Σαββίδη. Είναι κάτι που το έχουμε ξαναδεί και θα το ξαναδούμε. Το ζήτημα είναι τι θέλουμε από το ποδόσφαιρο και πώς μπορούμε να το προσεγγίσουμε ως λαοφιλές άθλημα. Και γι΄ αυτό πρέπει να ανατρέξουμε πολλά χρόνια πίσω, το 1979 όταν ηττήθηκε το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο από το επαγγελματικό. Από τη στιγμή εκείνοι διάφοροι κέρδισαν οικονομικά, κέρδισαν πολιτικά, κέρδισαν επιχειρηματικά. Δεν χρειάζεται να μας εκπλήσσουν όλα αυτά, συμβαίνουν παντού. Δεν είναι κάτι καινούριο».

Δημοφιλή