The Intercept: Ο «πόλεμος των drones» του Μπαράκ Ομπάμα

The Intercept: Ο «πόλεμος των drones» του Μπαράκ Ομπάμα
FILE - In this Jan. 31, 2010 file photo, an unmanned U.S. Predator drone flies over Kandahar Air Field, southern Afghanistan, on a moon-lit night. The deaths of an Italian and an American in a covert CIA drone strike in Pakistan have breathed new urgency into a long-stalled plan to give the Pentagon primacy over targeted killing of terrorists overseas. (AP Photo/Kirsty Wigglesworth, File)
FILE - In this Jan. 31, 2010 file photo, an unmanned U.S. Predator drone flies over Kandahar Air Field, southern Afghanistan, on a moon-lit night. The deaths of an Italian and an American in a covert CIA drone strike in Pakistan have breathed new urgency into a long-stalled plan to give the Pentagon primacy over targeted killing of terrorists overseas. (AP Photo/Kirsty Wigglesworth, File)
ASSOCIATED PRESS

Τις άγνωστες πτυχές του «πολέμου των drones (μη επανδρωμένων αεροσκαφών)» της κυβέρνησης Ομπάμα φέρνει στο φως το The Intercept, με εκτενές δημοσίευμά του.

Όπως αναφέρεται σχετικά, η ιστοσελίδα απέκτησε πρόσβαση σε έναν όγκο μυστικών slides και εγγράφων που παρέχουν μια σπάνια ματιά στις επιχειρήσεις εξόντωσης/ σύλληψης των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων μεταξύ του 2011 και του 2013- «περίοδο-κλειδί στην εξέλιξη του “πολέμου των drones”».

Τα έγγραφα, τα οποία, όπως υπογραμμίζεται, περιλαμβάνουν τις επισημάνσεις των ειδικών δυνάμεων σχετικά με τα προβλήματα και τα μειονεκτήματα του προγράμματος των drones, παρείχε μια πηγή στο εσωτερικό των υπηρεσιών πληροφοριών, που εργάστηκε πάνω σε επιχειρήσεις όπως αυτές που περιγράφονται στα slides.

Η εν λόγω πηγή δήλωσε ότι παρείχε αυτά τα έγγραφα στο The Intercept επειδή πιστεύει ότι το κοινό έχει το δικαίωμα να κατανοήσει τις διαδικασίες με τις οποίες άτομα εισάγονται στις «λίστες εξόντωσης» (kill lists) και σκοτώνονται κατόπιν εντολών που προέρχονται από τα ανώτατα κλιμάκια της αμερικανικής κυβέρνησης. «Αυτή η απίστευτη έκρηξη του watchlisting- της παρακολούθησης ανθρώπων και της ένταξής τους σε λίστες, υπ'αριθμούς, της αναγραφής τους σε “κάρτες του μπέιζμπολ”, με θανατικές ποινές χωρίς προειδοποίηση, σε ένα παγκόσμιο πεδίο μάχης- ήταν, από την αρχή, λάθος...εμείς επιτρέπουμε να γίνεται αυτό. Και όταν λέω “εμείς”, εννοώ κάθε Αμερικανός πολίτης που έχει πρόσβαση τώρα σε αυτές τις πληροφορίες, αλλά συνεχίζει να μην κάνει τίποτα για αυτό».

Η CIA και τη JSOC (Joint Special Operations Command- Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων), επιχειρούν παράλληλα προγράμματα drones. Δύο σετ από slides επικεντρώνονται στις εκστρατείες στη Σομαλία και την Υεμένη, ανάμεσα στο 2011 και το 2013, και ειδικά στις επιχειρήσεις μιας μυστικής μονάδας, της Task Force 48-4. Άλλα έγγραφα για επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν πραγματεύονται τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση Ομπάμα αποκρύπτει τους πραγματικούς αριθμούς των νεκρών αμάχων από τέτοια πλήγματα, εντάσσοντάς τους στην κατηγορία των «εχθρών», ακόμα και αν δεν ήταν οι στόχοι που είχαν καθοριστεί. Επίσης, παρουσιάζονται λεπτομέρειες για τις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, με στόχο τόσο εξτρεμιστές της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν, όσο και άλλων μελών ενόπλων οργανώσεων.

Παράλληλα, ένα άκρως απόρρητο έγγραφο δείχνει πώς η λίστα των τρομοκρατών (watchlist) εμφανίζεται στις οθόνες του προσωπικού που διεξάγει τις επιχειρήσεις των drones, συνδέοντας μοναδικούς κωδικούς που σχετίζονται με κάρτες SIM και τηλέφωνα με συγκεκριμένα άτομα με σκοπό τον εντοπισμό τους. Επίσης, παρουσιάζονται τα κόστη όσον αφορά στη συλλογή πληροφοριών όταν σκοτώνονται ύποπτοι για τρομοκρατία- αντί να συκλλαμβάνονται- σε σχέση με τις επιχειρήσεις στην Υεμένη και τη Σομαλία. Σημειώνεται πως ένας ειδικός φορέας του Πενταγώνου (ISR – Intelligence, Surveillance and Reconnaissance) υπογράμμιζε τα προβλήματα του προγράμματος, ζητώντας πιο εξελιγμένα drones και άλλα αεροσκάφη παρακολούθησης, καθώς και την πιο εκτενή χρήση σκαφών του ναυτικού για επιχειρήσεις συλλογής πληροφοριών για πιο στοχευμένα πλήγματα. Επίσης, εξεταζόταν η ίδρυση νέων, «πολιτικά προκλητικών» αεροδρομίων και προτεινόταν η σύλληψη και ανάκριση περισσότερων τρομοκρατών αντί για την εξόντωσή τους μέσω πληγμάτων από drones.

Εάν ληφθούν συνολικά υπόψιν, σημειώνεται, τα μυστικά έγγραφα οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η εκστρατεία της Ουάσινγκτον πάσχει από υπερβολική εξάρτηση στην υποκλοπή επικοινωνιών (signals intelligence), υψηλό βαθμό απωλειών μεταξύ αμάχων και ανικανότητα συγκέντρωσης πληροφοριών από υπόπτους για τρομοκρατία. Επίσης, υπογραμμίζεται – πάντα σύμφωνα με το The Intercept- η ματαιότητα του πολέμου στο Αφγανιστάν, καθώς επιδεικνύεται το πώς οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει πολλά χρήματα όσον αφορά στην εξόντωση τοπικών εξτρεμιστών, εντείνοντας την απειλή που οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εξουδετερώσουν.

Στα έγγραφα παρέχονται λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το πώς ο πρόεδρος δίνει την έγκρισή του για εισαγωγή στόχων στη λίστα εξόντωσης, καθώς και την όλη διαδικασία. Επίσης, αναφέρεται ότι οι αποστολές εξόντωσης βασίζονται σε αναξιόπιστες πληροφορίες και επηρεάζουν αρνητικά τις διαδικασίες συλλογής πληροφοριών. Όπως παραδέχεται η ίδια η ISR, εντός της κοινότητας των ειδικών επιχειρήσεων- σημειώνει η εν λόγω πηγή- η εντύπωση για τους στόχους των αποστολών είναι ότι «δεν έχουν δικαιώματα, αξιοπρέπεια, ανθρώπινη υπόσταση». Ακόμη, σημειώνεται πως, παρά τους ισχυρισμούς ότι τα πλήγματα αυτά είναι ακριβή και επιφέρουν πολύ μικρές «παράπλευρες απώλειες» αυτό δεν ισχύει: Ενδεικτικά, επιχείρηση στο βορειοανατολικό Αφγανιστάν (Operation Haymaker), μεταξύ του Ιανουαρίου του 2012 και του Φεβρουαρίου του 2013, είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο άνω των 200 ανθρώπων, εκ των οποίων μόλις 35 αποτελούσαν στόχους. Κατά τη διάρκεια πέντε μηνών, σύμφωνα με τα έγγραφα, σχεδόν το 90% αυτών που σκοτώθηκαν σε αεροπορικά πλήγματα δεν ήταν στόχοι. Τα ποσοστά αυτά ενδεχομένως να είναι χειρότερα στην Υεμένη και τη Σομαλία, όπου οι διαθέσιμες πληροφορίες ήταν λιγότερες.

Στα έγγραφα επισημαίνεται ακόμη ότι οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις χαρακτηρίζουν ανθρώπους που σκοτώνονται σε πλήγματα ως ΕΚΙΑ (enemy killed in action) ακόμη και αν δεν αποτελούσαν στόχους- εάν δεν υπάρξουν στοιχεία που να αποδεικνύουν το αντίθετο, θεωρείται ότι οι άνδρες δεν ήταν τρομοκράτες, τότε ο χαρακτηρισμός παραμένει, κάτι που η εν λόγω πηγή χαρακτηρίζει «παρανοϊκό». Παράλληλα, τα έγγραφα δείχνουν πώς η γεωγραφία διαμορφώνει τον τρόπο που διεξάγονται οι επιχειρήσεις, ενώ υπογραμμίζεται πως υπάρχουν ανακολουθίες στις ανακοινώσεις του Λευκού Οίκου περί στοχευμένων πληγμάτων.

Οι αρχιτέκτονες αυτού που παραπέμπει σε μια παγκόσμια εκστρατεία δολοφονιών δεν φαίνεται να ενδιαφέρονται και πολύ για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ή την ηθική της διάσταση. «Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ρίξετε μια ματιά στον κόσμο και το πώς έχει γίνει, και την ανικανότητα του Κογκρέσου, την κούρσα για εξουσία του εκτελεστικού τομέα μέσα στην τελευταία δεκαετία...δεν εξετάζεται ποτέ το αν αυτό που κάνουμε πρόκειται να διασφαλίσει την ηθική μας ακεραιότητα, καθώς και τις ζωές και την ανθρωπιά αυτών που πρέπει να ζουν με αυτό» αναφέρει η πηγή.

Δημοφιλή