Ένα καινούριο είδος ( species ) πολιτικών γεννήθηκε αυτήν την προεκλογική περίοδο και έχει ήδη προκαλέσει επιστημονικό ενδιαφέρον.
Πρόκειται για τους πολιτικούς που κινούνται με απίστευτη ευκολία από τα δεξιά στα αριστερά του πολιτικού φάσματος, στρατοπεδεύουν σε χρόνο ντε-τε, προσαρμόζονται σαν χαμαιλέοντες και είναι έτοιμοι, με το πέρας της καταδρομικής επιχείρησης υφαρπαγής ψήφων, να εγκαταλείψουν το καινούριο τους κόμμα, αφήνοντας πίσω τους τραυματίες. Ποιοι είναι οι τραυματίες ; οι άνθρωποι που τους ακολούθησαν στο ιδιοτελές αυτό εγχείρημα.
Σε μια εποχή που πέρα από την οικονομία, οι πολιτικές ταυτοτήτων έρχονται στο προσκήνιο, είδαμε κόμματα όπως οι ΑΝΕΛ και ο Σύριζα να έχουν διαφορετική κοσμοθεωρία σε πολλές πτυχές της κοινωνικής μας ζωής, όπως στην θρησκεία, την εθνική συνείδηση, την οικογένεια. Η μεταπήδηση από τον ένα χώρο στον άλλο εγείρει ερωτήματα για το ηθικό υπόβαθρο της κίνησης. Πώς παντρεύονται οι ιδέες και οι αρχές του ενός με του άλλου ;
Δημιουργείται ένας αμήχανος πολιτικός σχηματισμός ό οποίος σαφέστατα και στερείται αξιοπιστίας καθώς το αφήγημα δεν έχει λογική βάση πέρα από τη γοητεία της εξουσίας και το μισθό του βουλευτή. Η κατάσταση θα εκτραχυνθεί την επόμενη των εκλογών καθώς οι πολιτικοί-χαμαιλέοντες ενδέχεται να εκλεγούν. Το αυξημένο τους budget είναι σημαντικό εκλογικό αβαντάζ. Εκεί η αντιπολίτευση θα αντιμετωπίσει προβλήματα εσωστρέφειας που δεν μπορεί ακόμη να φανταστεί.
Η επαγγελματική αποκατάσταση των χαμαιλεόντων λίγο ενδιαφέρει όλους εμάς. Λίγο επίσης μας ενδιαφέρει η συνοχή ενός κόμματος που ο αρχηγός του αποφάσισε να μετατρέψει σε μωσαϊκό αντικρουόμενων αντιλήψεων. Η ηθική κατάπτωση και η απαξίωση της πολιτικής ζωής του τόπου όμως μας ενδιαφέρει. Μετά από όσα περάσαμε σαν λαός, αυτοί οι άνθρωποι είναι το ηθικό υπόδειγμα που πρέπει να αφήσουμε πίσω μας την 8η Ιουλίου.